Diferencies ente revisiones de «Apolu»

Contenido eliminado Contenido añadido
m iguo testu: Pedrete => Tito
Limotecariu (alderique | contribuciones)
Sin resumen de edición
Llinia 226:
==== Amantes femenines ====
{{AP|Dafne|Apolo y Dafne}}[[Ficheru:Daphné poursuivie par Apollon MR 1807.jpg|thumb|''Dafne escorrida por Apolo'' y ''Apolo escorriendo a Dafne'' (Muséu del Louvre).]]
* Pa esplicar la rellación de Apolo con [[Dafne]], l'[[Laurus nobilis|árbol de lloréu]] que les sos fueyes usaben la so sacerdotisessacerdoteses en [[Delfos]], foi recoyida por [[Libanio]], un profesor y rétor del sieglu IV,<ref>[[Libanio]], ''Narraciones''.</ref> que Apolo escorrió a una [[ninfa]] que lo refalgara: '''[[Dafne]]''', fía de [[Peneo (mitoloxía)|Peneo]]. Nel rellatu d'[[Ovidio]] pal públicu romanu, Apolo Febo burllar de [[Cupidu]] por xugar con una arma propia d'homes, lo que fai qu'esti-y manque con una flecha dorada; simultáneamente, sicasí, disparára-y una flecha de plomu a Dafne, faciendo qu'esta sintiera repulsión escontra Apolo. Tres una fogosa persecución, Dafne rezó a la Madre Tierra —o alternativamente al so padre, un [[oceánida|divos ríu]]— pidiendo ayuda, y esta tresformó-y nun árbol de lloréu, consagráu a Apolo.
*[[Ficheru:Muses.jpg|miniaturadeimagen|Ronda de Apolo y les ''nueve muses inspiradores'']]Apolo tuvo una aventura con una princesa mortal llamada '''[[Leucótoe]]''', fía d'[[Órcamo]] y hermana de [[Clitia]]. Leucótoe amó a Apolo, quien s'amarutara como la so madre pa llograr aportar a los sos aposentos. Clitia, celosa de la so hermana porque quería a Apolo pa sigo, cuntó a Órcamo la verdá, traicionando les ficies y l'enfotu de la so hermana. Enfurecido, Órcamo ordenó que Leucótoe fuera soterrada viva. Apolo negar a perdonar a Clitia por traicionar a la so amada, y ésta, aflixida, amostalgóse y amodo morrió. Apolo tresformar nuna planta d'inciensu, o bien nun heliotropo o xirasol, que sigue al sol acaldía.
* '''[[Marpesa]]''' foi secuestrada por [[Ides]] pero tamién foi amada por Apolo. Zeus fíxo-y escoyer ente dambos, y Marpesa escoyó a Ides razonando que Apolo, siendo inmortal, terminaría cansándose d'ella cuando avieyara.
Llinia 234:
* Apolo tamién se namoró de '''[[Casandra]]''', fía de Hécuba y Príamo, y hermanasca de Troilo. Apolo prometió a Casandra el don de la profecía pa llograr seducila, pero ella refugólu dempués. Enfurecido, Apolo concedió-y el don de conocer les traxedies futures xuntu cola maldición de que naide-y creyera enxamás.
* '''[[Coronis]]''', fía de [[Flegias]], rei de los [[lapitas]], foi otra de les amantes de Apolo. Embarazada d'[[Asclepio]], Coronis namorar d'[[Isquis]], fíu d'[[Élato]]. Un cuervu informó a Apolo d'esta aventura. De primeres nun lo creyó y volvió negros a tolos cuervos (qu'antes yeren blancos) como castigu por sopelexar mentires. Cuando afayó la verdá unvió a la so hermana, [[Artumisa]], a matar a Coronis (n'otres versiones, el mesmu Apolo matara a Coronis). Como resultáu tamién fixo sagraos a los cuervos y dio-yos la xera d'anunciar muertes importantes. Apolo rescató al ñácaru de la pira funeraria de Coronis y dar al [[centauru]] [[Quirón]] por que lo criara. Flegias se enfureció tres la muerte de la so fía y amburó el templu de Apolo en Delfos, polo que Apolo matólu.
* Na obra d'[[Eurípides]] ''[[Ion (Eurípides)|Ion]]'', Apolo niciaba a [[Ion (mitoloxía)|Ion]] con '''[[Creúsa (fía de Erecteo)|Creúsa]]''', esposa de [[Xutu (mitoloxía)|Xutu]]. Creúsa abandonó a Ion nel monte, pero Apolo pidió a [[Hermes]] que salvara al neñu y llevar al oráculu de Delfos, onde foi criáu por una sacerdotisasacerdotesa.
* Otru de los sos romances foi con '''[[Acanta]]''', l'espíritu del árbol d'[[Acanthus|acanto]]. Tres la so muerte, foi tresformada por Apolo nuna yerba amigo del sol.