Diferencies ente revisiones de «Idioma rumanu»

Les lletres nes qu'apaecen diacríticos, ''ă'', ''â'', ''î'', ''ș'', ''ț'', considérense como lletres independientes de les respeutives ''a'', ''i'', ''s'', ''t'', d'igual manera que n'asturianu la eñe ye una lletra diferente de la ene.

 

 

* El fonema /ɨ/ pue trescribise per '''â''' o per '''î''', según la regla '''''îâî''''', esto ye, nel entamu y fin de la pallabra úsase '''î''' (''a începe'' 'entamar', ''a coborî'' 'baxar'), y dientro la pallabra úsase '''â''' (''român'' 'rumanu', ''coborând'' 'baxando');

Na so historia gráfica, el rumanu escribióse con diferentes alfabetos. Nel primer testu escritu rumanu conocíu, ''Scrisoarea lui Neacșu din Câmpulung'' 'Carta de Neacșu de Câmpulung', úsase l'[[alfabetu cirílicu]], sistema utilizáu mayoritariamente hasta mediaos del sieglu XIX. La razón principal de qu'esta llingua románica nun caltuviere nin usare l'alfabetu llatín ye l'adscripción de la so población a la [[Ilesia Ortodoxa]], que la so llingua de cultu yera l'[[eslavónicu]] (el restu de la Romania, ta adscrita, grosso modo, a la [[Ilesia Católica]], qu'usaba'l [[llatín]] como llingua de cultu). Amás, les llingües qu'arrodien a la población rumana, eslaves elles, usen toes el cirílicu; solamente l'húngaru y l'alemán son les llingües qu'usen el sistema llatín, siendo idiomes non eslavos, y ye precisamente en [[Transilvania]] onde s'atopen testos anteriores al sieglu XIX escritos col alfabetu llatín, en cuantes a la influyencia d'[[Hungría]] y de la población saxona neses tierres.

 

 

[[Archivu:Scrisoarea lui Neacsu paragraf.jpg|thumb|345px|El documentu conserváu más antiguu escritu en rumanu ye la ''Scrisoarea lui Neacșu din Câmpulung'', datada nel añu 1521. Escribióse col alfabetu cirílicu.]]