Diferencies ente revisiones de «Tomás Gomensoro»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Estilu habitual na nuesa wiki |
m topónimos |
||
Llinia 28:
Mientres el so gobiernu interín, d'un añu de duración, axustóse la finalización de la guerra civil (tamién conocida historiográficamente como [[Revolución de les Llances]], comandada pol caudiellu blancu [[Timoteo Aparicio]]). El 6 d'abril de 1872 roblóse la llamada [[Paz d'Abril]], qu'estableció'l fin de les hostilidáes y una amnistía a los revolucionarios blancos. Esti alcuerdu incluyó amás, anque verbalmente, el compromisu de la repartida de les xefatures polítiques departamentales (designaes direutamente pol presidente de la República) ente blancos y coloraos, mecanismu conocíu como ''coparticipación'' y que se caltendría vixente en forma casi inalterada hasta 1897, n'ocasión de la insurrección del caudiellu blancu [[Aparicio Saravia]].
Esti tipu de solución apautada y verbal yera la única —y, a éstes bien primitiva y provisional— respuesta que la sociedá política uruguaya del so tiempu podía dar al afitamientu de los dos acolumbres aniciaes na [[Guerra Grande]]. N'abril de 1872, de los trelce departamentos daquella esistentes, cuatro ([[San José (departamentu)|San José]], [[Florida (departamentu)|Florida]], [[Canelones (departamentu)|Canelones]] y [[
N'abandonando'l mandu en 1873, Tomás Gomensoro ocupó diversos cargos: inspector de Correos, colector xeneral d'Aduanes y tesoreru xeneral de la Nación. Foi nuevamente senador por [[Soriano (departamentu)|Soriano]] ente 1888 y 1894, añu esti postreru en que foi postuláu como candidatu pa la Presidencia de la República por un sector del [[Partíu Coloráu (Uruguái)|Partíu Coloráu]], al que sofitaba dende faía más de 40 años y del que se tresformara nuna figura patriarcal y respetao.
| |||