Diferencies ente revisiones de «Frutu»
Contenido eliminado Contenido añadido
m iguo testu: inyección => inyeición |
Sin resumen de edición |
||
Llinia 67:
| 1=[[cocu]]
| 2={{Clade
| 1=[[Musa × paradisiaca|
| 2={{Clade
| 1=[[Ananas comosus|piña]]
Llinia 151:
== Clases de frutos ==
Dende un puntu de vista estrictu, el frutu defínese como l'ovariu maduru. Una definición más aceptable y más amplia considera al frutu como una estructura derivada del xinecéu y d'otres pieces extracarpelares coles que puede tar xuníu nel estáu de fructificación. El receptáculu na fresa o frutuca, la mota na mora, les bráctees na piña
Les clasificaciones morfolóxiques del frutu de cutiu rellacionar col tipu de flor y de xinecéu a partir del cual desenvuélvese, faciendo énfasis na rellación de los carpelos ente sigo y con otres partes de la flor. Nuna clasificación típica estrémense los siguientes principales tipos de frutos. El ''frutu simple'', ye'l producíu a partir d'un pistilu únicu que puede consistir nun únicu carpelu (''frutos monocárpicos'') o en dellos carpelos xuníos ente sigo (esto ye, un ''xinecéu sincárpico'' o gamocarpelar, como por casu el [[tomate]], que va dar orixe entós a ''frutos policárpicos''). El ''frutu agregáu'', sicasí, ye'l frutu formáu a partir d'un xinecéu dialicarpelar o apocárpicu (esto ye, un xinecéu compuestu por dellos carpelos que se topen llibres ente sigo) onde cada carpelu caltién la so identidá nel maduror (como por casu, la [[Fragaria|frutuca o fresa]], o l'[[artimora]]). El ''frutu múltiple'' ye'l deriváu d'una [[inflorescencia]], esto ye, de los xineceos combinaos de munches flores (como'l casu de la [[Mora (fruta)|mora]]). Si cualesquier d'esos frutos contién texíu extracarpelar, llámense, amás, ''frutos accesorios''. Asina, una mazana ye un frutu simple accesoriu, la frutuca o fresa ye un frutu agregáu accesoriu y la mora un frutu múltiple accesoriu. Los frutos accesorios llámense tamién, incorreutamente, frutos falsos o espurios.<ref name="ESAU" /> Cuando al maduror abrir d'una forma determinada pa lliberar les granes, los frutos llámense dehiscentes; en casu contrariu, indehiscentes. Cuando'l mesocarpo ye carnosu, llámense carnosos; cuando ye non carnosu, llámense secos. Los frutos que nun contienen granes vidables llámense «[[Floriamientu, polinización y cuaye n'árboles frutales#Partenocarpia n'especies frutales: una esceición|partenocárpicos]]», por casu el banano (''[[Musa paradisiaca]]'').
Llinia 254:
Tamién llamaos frutos colectivos, nos que toles flores d'una inflorescencia participen nel desenvolvimientu d'una estructura que paez un solu frutu pero qu'en realidá ta formada por munchos frutos xuníos ente sigo. N'ocasiones participen otres partes de la flor o inclusive la mesma exa de la inflorescencia nel so desenvolvimientu, polo que tamién reciben el nome de frutos complexos.<ref>García Breijo, F.J. [http://www.euita.upv.es/DELLOS/BIOLOGIA/Web_Fruto/Frutos%20compuestos.htm Frutos compuestos]. Botánica. Universidá Politéunica de Valencia. Consultáu'l 10 de xineru de 2010</ref><ref name="UNNEcomp">{{cita web|url=http://www.biologia.edu.ar/botanica/tema6/6_6clas-colectivos.htm|títulu= Fruto colectivos y politalámicos|fechaaccesu=10 de febreru|añoacceso= 2010|autor= González, A.M. |obra= Morfoloxía de Plantes Vasculares|editorial= Universidá Nacional del Nordeste|allugamientu=Arxentín |páxina= }}</ref>
* [[Sorosis]]: ye un frutu compuestu, carnosu, xeneralmente formáu por pequeñes drupes o bagues allugaes sobre un receptáculu convexu, común y carnosu. Exemplos: la morera (''[[Morus alba]]'') y
* [[Sicono]]: ye un frutu compuestu, carnosu, coles flores unisexuales dispuestes dientro d'un receptáculu amotáu con un poru o apertura apical nel estremu. Les flores femenines anicien aquenios que queden envueltos pol receptáculu. Ye'l frutu carauterísticu de la figal (''[[Ficus]]'').
Llinia 261:
=== Frutos ensin granes ===
Na crecedera del ovariu pa formar un frutu intervienen los denominaos reguladores de crecedera: [[auxina|auxines]], [[giberelina|giberelines]], [[citocinina|citocinines]] y [[etilenu]]. La auxina ye formada pol [[granu de polen]] y pol [[cigotu]]. La mayoría de los frutos impliquen la formación de granes, pero ciertes plantes pueden producir frutos ensin qu'ello asoceda. Estos frutos llámense partenocárpicos, y como exemplu cabo destacar
== Crecedera y desenvolvimientu ==
Llinia 294:
[[Ficheru:Starr 070730-7916 Citrus sinensis.jpg|thumb|left|Los cítricos son exemplos típicos de ''frutos non climatéricos'', que nun maurecen por aición del [[etilenu]]. Pero les naranxes del grupu ''Valencia'' suelen presentar ciertu grau de verdor, razón pola cual soler esponer a [[etilenu]] p'acelerar la desverdización.]]
Poro, l'[[etilenu]] acelera la maduración de frutos de ciertes especies (denominaos ''frutos climatéricos''), tales como
Los frutos cítricos son non climatéricos y nellos l'etilenu nun regula la maduración. Sicasí, l'etilenu ye capaz d'acelerar la degradación de les [[clorofila|clorofiles]], pigmentos responsables del color verde de los frutos. Nos frutos cítricos, el color nun indica necesariamente'l grau de maduror. Sicasí, en naranxes y mandarines, esíxese un ciertu grau de coloración a nivel comercial. Por esa razón aplícase etilenu col fin d'acelerar el desverdecimiento d'esos frutos, esto ye, por razones cosmétiques.<ref name= "Knee"/>
| |||