A otru día a la llegada de Tiridates a Roma, Nerón entró nel [[Foru Romanu|Foru]] afatiáu con ropes triunfales y arrodiáu de mandatarios y soldaos, toos espléndidamente engalanaos coles sos resplandorientes armadures. Mientres Nerón tomaba asientu nel tronu imperial, Tiridates y el so séquitu avanzaron ente dos fileres de soldaos hasta algamar l'estráu nel que taba l'emperador, momentu en que Tiridates se arrodilló coles manes xuníes sobre'l pechu. Cuando cesaron les aclamaciones de los escitaos ciudadanos el monarca armeniu declaró:
{{cita|''El mio señor, soi descendiente d'[[Arsaces I de Partia|Arsaces]] y hermanu de los reis Vologases y Pacoro. Vini a ti, que yes el mio Dios; adoréte como al [Sol]'';<ref>Edward Champlin señala: «Cuando Nerón entró con ellos senadores y l'escolta, xubió a la ''rostra'' y sentóse nel tronu imperial, mirando escontra tras, escontra'l Foru nuna direición esti-sudeste. Con ello quier dicise que cuando Tiridates averar a él el naciente Sol dába-y na cara, dotándo-y d'una triunfal rellumanza. Entós el príncipe dirixir al emperador de la tierra, alzando la so vista escontra la ''rostra'':{{cita|''Vini a ti, el mio Dios, adorándote como a Mitra''}} El puntu importante —daqué que conocería bien probablemente Nerón— ye que pa los zoroastrianos el Sol yera'l güeyu de Mitra, que taba tan estrechamente venceyáu al Sol que podía ser identificáu con ésti. Tal que diz Estrabón:{{cita|:''...el Sol a quien llamen Mithres''.}} Amás, los zoroastrianos cuando rezaben al campu teníen que volvese escontra'l Sol, yá que la so relixón obligába-yos a orar ante'l fueu. D'esta miente, cuando Tiridates detener nel Foru Romanu ante l'allumáu emperador y adorólu como a Mitra taba n'esencia adorando al Sol. Un ex-pretor tradució les sos pallabres causando l'aclamación del ensame. Nesa dómina bien poques persones conocíen la identidá de Mitra, polo qu'esiste la posibilidá de que l'intérprete tresmitiera les pallabres de Tiridates como:{{cita|''Vini a ti, el mio Dios, adorándote como al Sol Nerón remató les celebraciones nuna teatral alegatu del so papel como nuevu dios del Sol.»</ref><ref>{{cita llibru | apellíos = Champlin | nome = Edward | títulu = Nero | editorial = [[Belknap Press]] | añu = 2003 | isbn = 0-674-01192-9 }}</ref>
''Tengo De ser aquello que me ordenar ser, porque yes el mio destín y la mio suerte.''}}
