Diferencies ente revisiones de «Poggio Bracciolini»
Contenido eliminado Contenido añadido
m preferencies llingüístiques: #\b(cole)c(c(i)(ón|ones|onista|onistes|onismu))\b#iu => $1$3$2 |
m iguo testu: qu'el => que'l |
||
Llinia 5:
'''Gian Francesco Poggio Bracciolini''' ([[Terranuova]], cerca d'[[Arezzo]], [[1380]] – [[Florencia]], [[10 d'ochobre]] [[1459]]) foi un [[Humanismu|humanista]] italianu.
Estudió en Florencia y vinu a [[Roma]] alredor del añu [[1402]]. El papa [[Bonifacio IX]] fixo d'él unu de los sos secretarios apostólicos. Ocupó'l cargu de canciller de Florencia en xunu de [[1453]] gracies a la proteición de los [[Médici]] y foi un llatinista convencíu de
Foi un incansable persiguidor de manuscritos por toa [[Italia]], [[Inglaterra]], [[Alemaña]], [[Francia]] y [[Suiza]], de suerte que rescató, mercó, copió o robó él solo gran parte de la lliteratura clásica llatina antigua que reverdeció nel [[Renacimientu]] dende'l senu de los monesterios a qu'allegó na so busca. Usaba, a imitación de [[Coluccio Salutati]], la nueva [[lletra gótica]] más rápida en cuenta de la [[minúscula carolina]]. Asina rescató numberosos discursos de [[Cicerón]] qu'atopó nel monasteriu de [[Cluny]] en [[1415]], según, nel monasteriu suizu de [[Saint Gall]], el primer testu completu de la ''Institutio Oratoria'' de [[Marcu Fabiu Quintilianu|Quintiliano]], un fragmentu de [[Valerio Flacu]], comentarios de [[Cicerón]], otros d'[[Asconio]] y [[Prisciano]] a [[Virxiliu]] y un manuscritu de [[Vitrubio]]. N'[[Alemaña]] atopó un códiz de [[Vegecio]]. Tamién atopó'l ''De rerum natura'' de [[Lucrecio]]<ref>{{cita llibru|máscaraautor=Francisco Rico|apellíos=Rico|apellíos2=Márquez|nome=Francisco|añu=2000|añu-orixinal=1987|títulu=Historia de la Ética|volume=1|páxina=529|capítulu=Humanismu y ética|llugar-publicación=Barcelona|editorial=Crítica|fecha-publicación=2000|apellíu-editor=Camps Cervera|nome-editor=María Victoria|nome-editor2=,|isbn=84-7423-336-4|puntofinal=.|separador-nomes=,}}</ref> y obres de [[Manilio]], [[Silio Itálicu]], [[Amiano Marcelino]] y obres de los gramáticos [[Caper]], [[Eutiques]] y [[Probo]]. Tamién topó les ''Silvae'' d'[[Estaciu]], y esto ye namái una parte bien pequeña de los sos descubrimientos.
| |||