Revisión a fecha de 17:23 15 xun 2020 editar XabatuBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 1 394 825 ediciones m preferencies llingüístiques: locales => llocales ← Edición más antigua		Revisión a fecha de 19:38 30 och 2020 editar desfacer XabatuBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 1 394 825 ediciones m iguo testu: qu'el => que'l Edición más nueva →
Llinia 26: === Italia === La presión de los lombardos sobre'l Papa fixo quque'ell [[rei de los francos]], [[Pipino el Curtiu]], va realizar ente 756 y 758 repitíes campañes nel norte d'Italia. El Papa, n'agradecimientu, confirmó-y como rei de los francos (a pesar d'usurpar el títulu) y concedió el rangu de patriciu a la familia real de [[Francia]]. La situación enfoscar a la muerte de Pipino. El reinu francu foi estremáu ente los sos fíos, aumentando de nuevu la presión lombarda sobre'l papáu. Sicasí la reunificación de los francos baxu [[Carlomagno]] llevó a una nueva intervención n'Italia nel 774. Tres una curtia batalla, Carlos facer col reinu de Lombardía, que, calteniendo la so autonomía, integrar nel [[Imperiu carolinxu]] que col tiempu xuniría a la mayor parte d'Europa Occidental. Carlomagno auspició una renacencia cultural y una unidá político y relixoso, que cristalizó cola so coronación como Emperador d'Occidente pol Papa [[Llión III (papa)\|Llión III]] nel añu 800. El so nuevu imperiu considerábase herederu del Imperiu romanu d'Occidente, siendo l'emperador la máxima autoridá temporal d'Europa y l'encargáu de velar pola Cristiandá.

Diferencies ente revisiones de «Sieglu IX»