Diferencies ente revisiones de «ITER»

L’ITER (International Thermonuclear Experimental Reactor, n’asturianu Reactor Termonuclear Esperimental Internacional) ye un consorciu internacional formáu, en 1986, pa demostrar la posibilidá científica y teunolóxica de la fusión nuclear. L’ITER se construyirá en [[Cadarache]] ([[Francia]]) y costará 10.300 millones d'euros, convertiéndolu nel segundu proyeutu más caru, dempués de la [[Estación Espacial Internacional]].

Iter, amás, significa'l camín en [[llatín]], y esti doble sentíu reflexa'l rol d'ITER nel perfeccionamientu de la fusión nuclear como una fonte d'enerxía pa uses pacíficos.

Xu oxetivu ye probar toos los elementos necesarios pa la construcción y funcionamientu d'un reactor de fusión nuclear que sirviría de demostranza comercial, amás de aunir los recursos teunolóxicos y científicos dellos programes d'investigación desarrollaos nesi entoncies pola [[Xunión Soviética]], los [[Estaos Xunios]], [[Europa]] (a traviés d’EURATOMd’[[EURATOM]]) y [[Xapón]]. L'ITER cuenta col apoyu de la [[IAEA]], asina como una forma de compartir les gastos del proyeutu. El costu estimáu total del proyeutu calculase nunos 10.300 millones de euros nos próximos 10 años.

Les socios d’esti momentu del consorciu yeren: [[Xunión Europea]], [[Rusia]] (en reemplazu de la [[Xunión Soviética]]), [[Estaos Xuníos]] (entre 1999-2003 decidió non participar), [[Xapón]], [[China]] (dende febreru 2003), [[Corea del Sur]] (dende mayu 2003) e [[India]] (dende avientu 2005). Entre 1992-2004 participó [[Canadá]].

Nun artículu asoleyáu’l domingu 21 de mayu de 2000 na revista británica Nature Physics, un equipu dirixíu por Todd Evans de la empresa General Atomics, [[California]], anuncia qu'atoparon qu'un pequeñu campu magnéticu resonante, remanecíente de les bobines especiales allugadas nel interior de la vasiya del reactor, fai un entemecimientu magnéticu “caóticu” nel borde del plasma qu'arrebate la formación de fluxos.

El 24 de mayu de 2006 los siete socios del proyeutu ITER --[[Xunión Europea]], [[Xapón]], [[Estaos Xuníos]], [[Corea del Sur]], la [[India]], [[Rusia]] y [[China]]-- firmaron en [[Bruseles]] l'alcuerdu internacional pal llanzamientu del reactor de fusión internacional col modelu Tokamak, que se fairá en [[Cadarache]], nel Sudesti de [[Francia]] fiendo usu del diseñu Tokamak. Les costes de construcción del reactor s'estimaron en 4.570 millones d'euros y la duración de la construcción en 10 años. La UE[[Xunión Europea]] y [[Francia]] se comprometieron a contribuyir col 50% del costu, mientres que les otres seis partes alcordaron aportar caúna alredor del 10%.

Dúrante'l procesu pa definir el llugar del centru d'investigación y del futuru reactor de fusión se presentaron barios inconvenientes. Dúrante'l mes de payares esiste una llucha entre [[Francia]] y [[España]] pola obtención de la candidatura de la UE[[Xunión Europea]] p'asitiar l'ITER. La opción española tres escartar dalgunes foi Vandellós. El 26 d'avientu de 2003, s'elixe finalmente la candidatura de [[Cadarache]] como la opción de la UE. N’avientu de 2003 los seis miembros no pudieron decidise entre asitialu en [[Francia]] o en [[Xapón]]. Al paecer, por circunstancies polítiques los [[Estaos Xuníos]] tuvieron escontra de la candidatura de [[Francia]] (presumiblemente pola xu negativa a apoyar l’invasión d'[[Irak]] de 2003), lo cuál dificultó la decisión definitiva.

Se llegó a plantegar la posibilidá de que la [[Xunión Europea]] siguiese adelante col proyeutu ensin [[Xapón]] y [[Estaos Xuníos]]. Esto foi suxerido pola Comisión Europea y por [[Francia]], que contaben con que l'aportación d'estes dos países podría sustituise cola entrada de nuevos socios y con aumentos de los países de la Xunión Europea. S'había anunciáu que India, Suiza y [[Brasil]] tarían dispuestos a participar nel proyeutu européu.

• [[Cadarache]] (Cerca de [[Marsella]]), (contaba col apoyu de la [[Xunión Europea]], [[Rusia]] y [[China]])

• [[Rokkasho]], [[Xapón]] (contaba col apoyu d'[[Estaos Xuníos]], [[Xapón]] y [[Corea del Sur]])

El 28 de xuno de 2005 en [[Moscu]], se llegó finalmente a un alcuerdu sobre la llocalización del reactor, que tará allugáu en [[Cadarache]].

La [[Xunión Europea]] asumirá el 40% de los costos de construcción, [[Francia]] costeará un 10% adicional mientres que los cinco socios restantes sufragarán 10% cada uno.

El Primer ministru de [[Francia]] nesi momentu, Dominique de Villepin, consideró que l'ITER conllevaría la creación de 4.000 puestos de trabayu en xu país.