Revisión a fecha de 18:50 11 feb 2021 editar Vsuarezp (alderique \| contribuciones) Alministradores 197 380 ediciones Sin resumen de edición ← Edición más antigua		Revisión a fecha de 18:42 5 mar 2021 editar desfacer XabatuBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 1 394 974 ediciones m preferencies llingüístiques: dialéctica => dialéutica Edición más nueva →
Llinia 23: Como exemplu particular puede tomase el monismu idealista [[Hegel\|hegeliano]] que, partiendo de la historicidad del ser, sostener en que'l ser de la realidá oxetiva ye'l nun ser: solo esiste de manera ideal (nel sentíu de que solo esiste na idea) y ye esta la realidá. De la mesma, la tensión permanente ente'l ser y el nun ser (nesti casu ente lo ideal y lo real) ye lo que da pie al desenvolvimientu dialécticu del espíritu humanu (nel sentíu alemán del conceutu). Una aplicación concreta del analís de la [[~~dialéctica~~dialéutica]] idealista ye'l casu del desenvolvimientu históricu del llinguaxe, como unidá de la llingua y la fala. Equí reparar que la llingua ye ideal y xeneral, ente que la fala, la so práutica, ye dafechu particular; ye más: la fala ye un conxuntu de realizaciones concretes de la so idealidad. Sicasí, la tensión ente la llingua y la fala, como exemplu del ser y nun ser, lleva al so desenvolvimientu históricu y tresformamientu de tantu de la idealidad de la llingua como de la práutica de la fala. Siguiendo esti patrón ye que podemos entender el tresformamientu del [[llatín]] a caúna de les [[Llingües romániques]]. === El monismu entemediu ===

Diferencies ente revisiones de «Monismu»