Diferencies ente revisiones de «Pueblu godu»
Contenido eliminado Contenido añadido
m nomes |
m nomes |
||
Llinia 99:
Los godos convirtiéronse progresivamente en soldaos de los exércitos romanos nel sieglu IV, contribuyendo a la casi completa xermanización del exércitu romanu naquella dómina.<ref name="TheGermansAndTheHuns" /> El gustu góticu por llucir [[Peletería|pieles]] poner de moda en Constantinopla, lo que foi denunciáu con intensidá polos conservadores.{{sfn|Cameron|Long|Sherry|2013|p=99}}
Dempués d'una fame españó la [[Guerra gótica (376-382)|guerra gótica de 376–382]], cuando se remontaron los godos y dalgunos de los tracios locales. L'emperador romanu [[Valente]] resultó muertu na [[batalla de Adrianópolis]] en 378. Dempués de la decisiva victoria gótica en Adrianópolis, Julio, el [[magister militum]] del [[Imperiu romanu oriental]],<ref name=":1" /> entamó una masacre a gran escala de godos n'Asia Menor, [[Siria (provincia romana)|Siria]] y otres partes del Este romanu.<ref name=":1" /> Tarreciendo la rebelión, Julio atraxo a los godos a les llendes de cais urbanes de les qu'ellos nun podíen escapase y masacró a soldaos y civiles por igual.<ref name=":1" /> Conforme les noticies espublizáronse, los godos remontar por tola rexón, y morrieron en gran númberu.<ref name=":1" /> Pue que los sobrevivientes asitiar en Frigia.<ref name=":1" /> Anque los [[hunos]] sometieron con ésitu a munchos de los godos, cuando se xunieron a les sos files, un grupu de godos lideraos por [[Fritigerno]] fuxeron cruciando'l Danubiu. Les principales fontes d'esti periodu de la hestoria gótica inclúi la ''Res gestae'' de Amiano, que menta la implicación gótica na guerra civil ente los emperadores
[[Ficheru:Empire of Theodoric the Great 523.gif|thumb|350px|La máxima estensión de territorios gobernaos por [[Teodoricu'l Grande]] en 523]]
Llinia 142:
[[Cristóbal I. Beckwith]] suxure que tol emburrie hunu n'[[Europa]] y l'[[imperiu romanu]] foi un intentu de someter a godos independientes nel Oeste.<ref name="Beckwith331">{{harvnb|Beckwith|2009|pp=331–332}}</ref> Ye posible que l'ataque [[hunu]] respondiera a la espansión gótica escontra l'este.<ref name="Beckwith331" /><ref name="Beckwith81">{{harvnb|Beckwith|2009|pp=81–83}}</ref><ref name="Beckwith94">{{harvnb|Beckwith|2009|pp=94–100}}</ref> Hermanarico suicidóse, y los greutungos cayeron sol dominiu hunu.
Baxu [[Teodomiro (ostrogodu)|Teodomiro]], los ostrogodos solmenar del poder hunu tres la [[batalla de Nedao]] en 454, y ganaron decisivamente a los hunos de nuevp baxu [[Valamir]] na [[batalla de Bassianae|Bassianae]] en 468. A pidimientu del emperador [[Zenón (emperador)|Zenón]], [[Teodoricu'l Grande]] entró no que güei ye Italia en 488. Asitió ellí al so pueblu, fundando'l [[reinu ostrogodu]] que eventualmente llogró'l control sobre tola [[península italiana]]. Los godos tuvieron de volao axuntaos so una sola corona a principios del sieglu VI so Teodoricu'l Grande, quien se convirtió en rexente del reinu visigodu dempués de la muerte d'[[Alarico II]] na [[batalla de Vouillé]] em 507.
El [[reinu ostrogodu]] persistió hasta 553 baxu [[Teya]], cuando Italia, pocu dempués de la muerte de Teodoricu, volvió de volao a control bizantín na [[Guerra gótica (535-554)|guerra gótica]] qu'afaró y despobló la península.<ref>{{cita llibru |url=https://books.google.com/books?id=Sc6k5YCymvwC&pg=PA11&dq=gothic+war+million+casualties&hl=non&ei=YYn6TfKAAZHIswba-ZEN&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&vei=0CCoQ6AEwAA#v=onepage&q=15%2C000%2C000&f=false|títulu=The Human Drift |apellíu=London |nome=Jack |publicación=1st World Publishing|añu=2007|isbn=978-1-4218-3371-2 |páxina=11}}</ref> En 552, dempués de que'l so líder [[Totila]] morriera na [[batalla de Tagina]] (552), acabó toa resistencia ostrogoda efectiva, y el restu de los godos n'Italia fueron asimilaos polos [[lombardos]], otra tribu xermánica, qu'invadió Italia y fundó el [[reinu lombardu]] nel añu 567. En 568, los lombardos acabaron con esti gobiernu imperial restauráu.
Llinia 241:
* [[Paulo Orosio]] escribió que los godos fueron del mesmu tipu que los [[suiones]] (suecos), los vándalos, y les otres tribus escandinaves.<ref>{{cita llibru |url=https://books.google.com/?id=aT0JAAAAQAAJ|títulu=The Anglo-Saxon Version, from the Historien Orosius |fecha=417 |publicación=Impresu por W. Bowyer y J. Nichols y vendíu por S. Baker|edition=Alfred the Great |ubicación=Londres|last1=Orosius |fechaaccesu=28 de marzu de 2016}}</ref>
* [[Pliniu'l Vieyu]] escribió que [[Piteo]], un esplorador que visitó'l norte d'Europa nel sieglu IV e.C., informó de que los Gutones, un pueblu de Germania, habitaba les mariñes d'un estuariu llamáu Mentonomon (el mar Bálticu).<ref>{{cita web |url=http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.02.0137%3Abook%3D37%3Achapter%3D11|títulu=Pliny the Elder, The Natural History |apellíu=Bostock |nome=John |fecha=|website= |publicación=|fechaaccesu=}}</ref>
* [[
* Señaló que los godos, gépidos y vándalos yeren física y culturalmente idénticos, suxuriendo un orixe común.<ref name="ProcopiusIII.II" />
* [[Sozomeno]]
| |||