Diferencies ente revisiones de «Samuel Beckett»

El direutor teatral [[Peter Brook]] anotó nun comentariu sobre ''[[Final de partida]]'': «Les pieces de Beckett tienen dalgunes de les carauterístiques de los carros blindaos y de los tontos: anque se dispare contra ellos y tírense-yos tartes de crema siguen el so camín impertérritos. Amás de otres ventayes sorprendentes, son inmunes contra los críticos. Beckett siempres fadia a la xente pola so honestidá. Fabrica oxetos. Presentar. Lo que presenta ye tarrecible. Por ser tarrecible, tamién ye risible. Demuestra que nun hai escapatoriaescapadera, y esto produz desasosiegu, porque, efeutivamente, nun hai escapatoriaescapadera. [...] Nuesa enganía constante d'optimismu ye nuesa peor escusa».<ref>En ''Elementos pa la obra de Beckett'' "Fin de partie". Citáu en Birkenhauer, 216.</ref> Per otra parte, Brook, nel so estudiu sobre'l teatru ''The Empty Space'',<ref>Brook, Peter: ''The Empty Space'', Simon & Schuster, 1995. ISBN 0-684-82957-6</ref> afirma que si cuntes que Beckett ye "pesimista", entós ye que te convertisti n'unu de los sos personaxes, dexándote atrapar nuna de les sos obres; Beckett nun dicía “non” porque quixera sinón porque lo que buscaba en realidá yera'l “sí”.