Diferencies ente revisiones de «Violín»

Contenido eliminado Contenido añadido
m preferencies llingüístiques: vigulín => violín
m iguo testu: vigulinos => violinos
Llinia 11:
Ye'l más pequeñu y [[agudu]] de la familia de los instrumentos de cuerda clásicos, qu'inclúi'l [[violonchelu|chelu]], la [[viola]] y el [[contrabaxu]] (n'[[inglés]] double bass'' o ‘duple baxu’''), los cualos, esceutu'l contrabaxu, remanecen toos de les violes [[Edá media|medievales]], n'especial de la fídula.
 
Nos vigulinosviolinos antiguos les cuerdes yeren de [[tripa]]. Güei puen ser tamién de [[metal]] o de tripa entorchada con [[aluminiu]], [[plata]] o [[aceru]], la cuerda más aguda -nomada ''cantinu''- ye direutamente un filu d'aceru. Anguaño tán fabricandose cuerdes de materiales sintéticos que tienden a rexunir la sonoridá llograda pola flesibilidá de la tripa y la resistencia de los metales.
 
L'[[arcu (música)|arcu]] ye una vara estrecha, de curva sele y construyía idóneamente en maera de [[Brasil]] (Pernambucu), d'unos 77 [[centímetru|cm]] de llargu, con una cinta de 70 cm constituyía por ente 100 a 120 (con un pesu d'unos 6 gramos según [[llonxitú]] y calibre) [[clina]] es de cola de caballu, siendo les de meyor calidá les nomaes "Mongolia" que vienen de climes fríos onde'l pelu ye más finu y resistente, tal cinta va dende una punta a la otra del arcu, pa que les cuerdes vibren y suenen d'un mou eficiente, la cinta de cola de caballo del arcu ha ser frotada de manera afayadiza y regularmente con una resina nomada [[colofonia]]. Tamién anguaño -munches vegaes p'abaratar costos- la clina blanqueda de caballu ye sostituyía por fibres viníliques. L'arcu del violín tien na parte pola que ye garráu, un sistema de torniellu qu'al facer desplazar la pieza pola cuala s'aferra un estremu de la cinta de clina , fai que tal cinta se tense o se distienda.
Llinia 17:
El violín ye l'instrumentu más baratu de la so familia pero tamién ye'l que llega a los precios más desorbitaos.
 
Los vigulinosviolinos clasifíquense davezu en: ''violín de conciertu'' (4/4) -cuya llonxitú suel ser de 60 cm y el so anchor máximu de 20 cm y un altu de 4,5 cm- y ''violín d'estudiu'' el más típicu clasificáu como (3/4) siendo ansí'l d'estudiu de menores dimensiones que'l de conciertu, esistiendo vigulinosviolinos inda más pequeños (2/3, 1/3) que l'estándar d'estudiu, como los usaos polos neños nel [[métodu Suzuki]].
 
== Referencies ==