L''''Hiperasturianuhiperasturianismu''' o '''ultrasturianismu'''<ref>''Cuestiones d'asturianu normativu'', vol. I, Ramón d'Andrés, Publicaciones Ámbitu, Uviéu, 2001, ISBN 84-95640-17-1</ref> ye un rexistru que ta carauterizáu pol emplegu de pallabres arcaiques, cultes ya invenciones llingüístiques col envís de crear un modelu de llingua asturiana que s'estreme lo máximo posible del [[castellanu|castellán]].
Pa dalgunes persones{{ensin<ref>''Cuestiones referencies}}d'asturianu normativu'', vol. I, Ramón d'Andrés, Publicaciones Ámbitu, Uviéu, 2001, ISBN 84-95640-17-1</ref>, esto respuende a cuestiones polítiques y/o un complexu d'inferioridá que foi frecuente nes primeres etapes del movimientu de recuperación llingüística n'[[Asturies]] y [[Galicia]] na década de [[años 1980|los 80]]. En dambes comunidaes, el modelu d'[[asturianu]] y de [[gallegu]] foi avanzando a posiciones más normales y estandarizaes a midida que'l procesu d'estandarización y rexistros de la llingua facien lo mesmo.
Sicasí, entá hai xente qu'emplega esti modelu d'hiperasturianu que de xemes en cuando amuesa, al empar, una refuga de la normativa y un usu de pallabres inventaes.
