Diferencies ente revisiones de «Hergé»

Georges Remi nació n'Etterbeek, una comuna de l'aglomeración bruselensebruxelense, el [[22 de mayu]] de [[1907]]. So padre, Alexis Rémi ([[1882]]–[[1970]]) y so madre, Élisabeth Dufour ([[1882]]–[[1946]]), pertenecen a la clase media y viven en BruselesBruxeles. Los sos cuatro años d'escuela primaria coinciden cola [[Primera Guerra Mundial]] ([[1914]]-[[1918]]), cuando la ciudá ta ocupada polos [[Alemaña|alemanes]]. El pequeñu Georges manifiesta yá una gran afición pol dibuxu, los márxenes de los sos cuadernos tan llenos d'aventures d'un neñu reñíu col invasor alemán. Hergé tuvo un hermanu, Paul Rémi, cinco años menor que nació'l [[26 de marzu]] de [[1912]].

El [[10 de xineru]] de [[1929]], nel numberu once del ''Petit Vingtième'' apaez el primer episodiu de ''Tintin au pays des Soviets'', baxo'l pidimentu direutu de Wallz: ye l'entamu de les Aventures de Tintín Milú. El reporteru y el so fiel fox-terrier recorren el mundu durante más de cincuenta años. pendant El [[23 de xineru]] de [[1930]], ''Quick et Flupke'', los dos neños de Brueeles, fain la so primera aparición. El xueves [[8 de mayu]] del mesmu añu, Tintin y Milú fain un regresu triunfal a la Estación del Norte de BruselesBruxeles: ''Le Petit Vingtième'' contrató a un figurante pa facer el papel de Tintín y asoleya un reportaxe relatando esta llegada; Tintín acaba de terminar la so primera aventura. El [[9 de xunetu]] de [[1931]], acaben les aventures de ''Tintin au Congo'': ''Le Petit Vingtième'' entama otra vez una puesta n'escena na Estación del Norte, y una brañada de xente recibe a Tintín, encarnáu por otru figurante. En setiembre, el reporteru parte pal Nuevu Mundu (''Tintin en Amérique''). Hergé entama a documentase un poco, llee particularmente una obra sobre la historia de los indios americanos. El [[20 de xunetu]] de [[1932]], Georges Remi cásase con Germaine Kieckens. En [[1934]], [[Casterman]], l'éditor de Tournai, entama a asoleyar los álbumes de Tintín (hasta esi momentu yeren ''les éditions du Petit Vingtième'' les que s'encargaren d'ello).

En ''les Cigares du pharaon'', Hergé quier unviar al so héroe la [[China]]. Ponse en contáctu con un mozu chinu, [[Tchang Tchong-jen]], estudiante na ''Académie royale des Beaux-Arts'' de BruselesBruxeles. Esti rapaz impulsa a Hergé a informase y documentase sobre los países que visita Tintín. Sensibilízalu sobre la situación en China. A través de ''le Lotus bleu'', primera aventura de Tintín dotada d'un guion sólidu, Hergé toma partíu a favor del pueblu chinu, que sufre la ocupación [[Xapón|xaponesa]]. Tamos lloñe de les primeres aventures de Tintín, nes que Hergé nun fai más que reflexar la mentalidá de la so dómina y el so entornu: l'anticomunismu virulentu (''Tintin au pays des Soviets'') y el [[colonialismu]] (''Tintin au Congo'') o l'anti-americanismu (''Tintin en Amérique''), que taben de moda nesi momentu. Pa Hergé, el cómic tornase cada vez menos nun prestosu pasatiempu, y tórnase nun trabayu bien seriu.

A partir de [[1940]], Hergé trabaya pal periódicu belgabelxicanu ''Le Soir'', diariu controláu polos ocupantes. Les aventures de Tintín asoléyense primeramente nun suplementu, ''Le Soir Jeunesse'', depués, como consecuencia de les restricciones de papel, baxo la forma de [[tira diaria|tires]] en blanco y negro; será ''Le Crabe aux Pinces d'Or'', marcáu pola aparición del ''Capitán Haddock'', depués ''L'Étoile Mystérieuse'', ''Le Secret de la Licorne'' y ''Le Trésor de Rackham le Rouge'' (nel qu'apaez un nuevu personaxe, el ''profesor Tornasol''), y enfín ''Les 7 Boules de Cristal'' (una variante de la maldición de la momia). Ye en [[1943]] cuando s'atopa con [[Edgar P. Jacobs]]. El futuru creador de ''Blake et Mortimer'' ayuda a Hergé a amestar los sos vieyos álbumes, pa colorealos y facelos tener sesenta y dos páxines, por mor de les restricciones de la guerra.

L'aparición de les ''7 Boules de Cristal'' será interrumpida'l [[3 de setiembre]] de [[1944]]. En dellos díes, Hergé foi deteníu varies veces pola Seguridá del Estáu, la policía xudicial, el movimientu nacional belgabelxicanu y el [[Front de l'indépendance]]. El so domiciliu dyera investigáu. Tolos periodistes que participaren na redacción d'un periódicu durante la Ocupación veíen que se-yos prohibía provisionalmente toa publicación. Durante esta dómina confusa, Hergé escribió relatos d'evasión, evitando facer referencia a la situación política internacional. Notaráse ensin embargu que na primera edición de ''L'Étoile Mystérieuse'', la expedición international na que participa Tintín nun cuenta más que con países neutrales o miembros de la [[Exa Roma-Berlín|Exa]], y quee'l so deslleal competidor ta baxo pabellón americanu y financiáu por un tal Blumenstein, nome que tuvo consecuencies nefastes - vistu'l contestu - poles sos connotaciones xudíes (el nome de Blumenstein será nes versiones posteriores sustituyíu por Bohlwinkel y el pabellón americanu pol d'un país imaxinariu).

Tintín conviértese n'ésitu mundial. Les ventes d'álbumes dispárense, ye traducíu a un númberu bien grande de llingües, y entama a interesar a los publicitarios. Tintín ye adaptáu al cine, en principiu baxo la forma de película con actores (''Tintin et le mystère de la Toison d'Or'' en [[1960]], ''Tintin et les oranges bleues'' en [[1964]]). Ye un rapaz belgabelxicanu, Jean-Pierre Talbot, el qu'interpreta el papel de Tintín. Dibuxo animaos son darréu producíos palos estuios dessins Belvision. Recuérdase especialmente una adaptación bien desafortunada del ''Temple du Soleil'' ([[1969]]), y una aventura sobre un guión orixinal de [[Greg]], ''Tintin et le Lac aux requins'', realizáu por Raymond Leblanc en [[1972]]. Simultaneamente, les apaiciones de les aventures de Tintín espáciense cada vez más: ''Les Bijoux de la Castafiore'' en [[1963]], ''Vol 714 pour Sydney'' en [[1968]] y ''Tintin et les Picaros'' en [[1976]]. Tintín ye menos una prioridá pa Hergé, que se pon a viazar: en [[1971]], va por la primer vez a los [[Estaos Xuníos]], depués honra en [[1973]] una invitación fecha treinta y cinco años anantes pol gobiernu de [[Guomindang]] (pa agradece-y la toma de posición en favor del pueblu chinu en ''Le Lotus bleu'') visitando [[Taiwan]].

Hergé apágase depués d'una selmana en coma el [[3 de marzu]] de [[1983]] na clínica Saint-Luc de BruselesBruxeles. Gracies a una derogación escepcional, l'autorización ye acordada, siguiendo'l deséu pol que naguaba Hergé, de ser inhumáu nel marcu del cementeriu de Dieweg, que nun acoyía nueves sepultures dende facía una trentena d'años.

[[Categoría:Cómic Franco-BelgaBelxicanu]]