Wikipedia

Diferencies ente revisiones de «Alfonso Enríquez»

Navegar l'historial de mou interactivu
← Edición más antiguaEdición más nueva →
Contenido eliminado Contenido añadido
VisualTestu wiki
Sin resumen de edición
mSin resumen de edición
Llinia 3:
'''Alfonso Enriquez''', [[Condáu de Noreña|conde de Noreña]] y [[conde de Xixón]], nació en [[1355]] en [[Xixón]]. Foi fíu bastardu del rei [[Enrique II de Castiella]]. So padre dio-y el títulu de Conde de Xixón en [[1373]] y el de Noreña, qu'heredare, enantes de ser rei, de [[Rodrigo Alvarez de les Asturies]].
 
Fíu d'[[Elvira Íñiguez de la Vega]], el conde Alfonso Enríquez ye'l primoxénitu d'[[Enrique II de Castiella]]. Naz en Xixón, en 1355 y se verá en posesión d'amplios territorios; de so padre, recibe n'herencia toles sos posesiones n'Asturies, destacando los condaos de [[Noreña]] y [[Xixón]], pero que tamién [[Ribeseya]], [[Villaviciosa]], [[Nava]] o [[Llaviana]], ente otros, nel oriente del país, y [[Cuideiru]], [[Ḷḷuarca]], o [[Pravia]] nel occidente. Poseyó [[Babia]] y [[Los Argüeyos]]. Foi'l más poderosu señor feudal de les [[Asturies]], qu'intentó tornar independiente del reinu del so hermanu D. [[JuanXuan I de Castiella]] y depues del so sobrín [[Enrique III de Castiella]]. Tuvo munchos señoríos y vasayos, pero tolos perdió poles desobediéncies al rei [[JuanXuan I de Castiella]], el so mediu hermanu, y más tarde al rei Enrique III , el so sobrín, en [[1395]].
 
== Infancia y mocedá ==
Llinia 10:
Fizo les sos primeres armes demientres la [[Guerres Fernandines|segunda Guerra Fernandina]], sometiendo les places de [[Viana del Bollo]] y [[Cascais]], enantes que'l [[Tratáu de Santarem]] pusiere final a la contienda, si bien esiste constancia de la so presencia ya na [[Batalla de Nájera]].
 
Sin embargu, anque nun llegó a enfrentase abiertamente al so padre, los desalcuerdos ente dambos yeren bastante habituales. En [[1375]], ante'l matrimoniu que so padre concertara cola infanta [[IsabelSabela de Portugal, señora de Viseu|IsabelSabela de Portugal]], pa sellar el Tratáu de Santarem, Alfonso Enríquez fuxó a Francia pa tratar de que'l papa [[Gregorio XI]] interviniere y anulare'l compromisu, pero tuvo que ceder ante la confiscación de tolos sos bienes qu'ordenó Enrique II.
 
Una vez cellebráu'l casoriu en [[1377]], que nunca nun llegó a consumase, Alfonso Enriquez unióse a les tropes castellanes na guerra contra Navarra. P'afrontar los gastos derivaos de la espedición, Alfonso decreta un serviciu estraordinario nos conceyos de la so propiedá, asina como en dalgunos que nun lo yeren, lo que provoca una reacción inmediata, tanto de la Ilésia asturiana como de munchos de los miembros de la nobleza laica. Ente esto, tuvo qu'intervenir el mismu Enrique II prohibiendo al so fíu recaudar nos conceyos que nun yeren d'el, y devolver lo tomao indebidamente.
 
== El reináu de JuanXuan I ==
[[Archivu: JuanIdeCastilla.JPG|200px|thumb|JuanXuan I de CastillaCastiella.]]
En mayu de [[1379]] fina Enrique II de Trastámara, sucediéndolu nel tronu castellán el so fíu mayor, que reinaría como [[JuanXuan I de CastillaCastiella]].
 
Los problemes internos surden al poco. Hai que remembrar que, al principiu del so reináu, Enrique II creara un círculu de parientes adictos (al menos en teoría) a la Corona pa reforzar la so posición. Sin embargu, a lo llargo de los años, fora apaiciendo una nueva clas de nobleza funcionaria, que ensiguida diba a dir desplzando a los parientes del rei nel exerciciu de los puestos de responsabilidá, y que sedría'l principal apoyu de los nuevos Trastámara.
 
Esta situación nun agradó lo más mínimo a l'alta nobleza, y Alfonso Enriquez, como parte d'ella, ensiguida empicipió a demostralo. Yá nes cortes de Burgos del añu [[1379]], obtién les rentes del alfolí d' [[Avilés]], y n'avientu d'esi mesmu añu, l'anulación del so matrimoniu.
 
Sin embargu, en [[1380]], ye JuanXuan I el que dicta una serie de normes destinaes a torgar l'atropellu de la nobleza sobre los señoríos y encomiendes al so cargu; ente los damnificaos, el conde Alfonso, que se ve obligáu a devolver tierres garraes indebidamente a los monasterios de [[Monasteriu de San Salvador]] de Cornellana y [[Monesteriu Real de San Benito]] de [[Sahagún]].
 
Alfonso Enriquez parte entoncienes hacia [[Portugal]], onde trata d'obtener la man de la infanta y heredera [[Beatriz de Portugal]], a la vez qu'ofrez los sos servicios al [[duque de Lancaster]] que casáu con una fía de [[Pedro I el Cruel]], reivindicaba la corona de Castiella.
 
Énte esta situación, JuanXuan I procede a confiscar tolos bienes del so hermanastru, a la vez que concede al obispu d'Uviéu, [[Gutierre de Toledo]], poderes plenipotenciarios nel país. Finalmente, fracasaes les sos negociaciones, Alfonso Enriquez decide tornar a AsturiasAsturies, onde, acoyéndose al perdón real, recupera los sos territorios.
 
Sin embargu, en [[1383]] alcontramos una nueva rebelión del conde Alfonso qu'obliga a JuanXuan I a dir a Asturies urxentemente ya que'l conde Alfonso Enriquez ufrierase a los ingleses pa solicitar ayuda. Sicasí, el rei actúa rápico y rinde toa Asturies quitando Xixón, onde se refuxa el rebelde, qu'acabaría acoyéndose otra vuelta al perdón del so hermanu'l [[18 de xunetu]] de [[1383]].
 
Depués d'esta última revuelta, JuanXuan I decide confiscar toles posesiones asturianes d'Alfonso Enriquez, concediéndo-y a cambiu'l títulu de conde de [[Valencia de don Xuan]], tierres muncho más accesibles y nes que'l conde sedría muncho más controlable. Amás, entregó a don Gutierre de Toledo el señoríu de Noreña en pagu polos sos servicios y dio al so fíu, el futuru [[Enrique III]], el títulu de [[Príncipe d'Asturies]], con tolos sos señoríos; d'esta manera, vinculen a la corona de Castiella el territoriu asturianu de difícil accesu, territoriu de conspiraciones y rebeliones.
 
Poco depués, y a raíz de la sucesión de [[Fernando I de Portugal]], JuanXuan I decide encarcelar a Alfonso Enriquez nel [[castiellu de Almonacid]], ante la posiblidá de qu'esti pueda llevar alante maniobres na so contra. Tará presu durante ocho años y, namás a la muerte del rei, en 1390, recuperará Alfonso Enriquez la so llibertá y les sos posesiones.
 
== El reináu d'Enrique III ==
[[Archivu: Cimadevilla aereo.jpg|200px|thumb|Vista aérea de la península de Cimadevilla, nucleu de Xixón.]]
Tres la muerte de JuanXuan I y aprovechando'l desorden ya inestabilidá reinantes, Alfonso Enriquez consigue la devolución de les sos posesiones asturianes.
 
N'agostu de [[1394]], Enrique III partió de [[Valladolid]] hacia Asturies pa tratar de someter otra vez a Alfonso. Pa ello, organizó una flota que debería cercar Xixón per mar, mientres qu'élli entraría dende [[Lleón]] atravesando'l [[puertu payares]].
Llinia 46:
Enrique III puso sitiu a Xixón dellos meses, ensin que se viesen resultaos claros pa ningunu de los dos contendientes. Ello llevó a una tregua.
 
El reyrei organizó un nuevu cercu a la ciudá na segunda quincena de xunetu de [[1395]], en tanto qu'Alfonso preparó la defensa de la villa, aprovisionándola d'alimentos y armas, tres lo cual partió nuevamente, esta vez hacia [[Bayona]] en busca d'ayuda inglesa, dexando'l cercu en manos de la so esposa IsabelSabela.
 
Tres más d'un mes d'asediu, tiempo nel que los castellanos ensayaron l'usu de l' [[artillería]] contra les muralles de Xixón. Finalmente, al nun llegar los refuerzos buscaos, Sabela, rindió la ciudá, non sin primero asegurar la so vida y la de la so familia, tres lo cual partió hacia Francia pa reunise col so maríu.
Finalmente, al nun llegar los refuerzos buscaos, Isabel, rindió la ciudá, non sin primero asegurar la so vida y la de la so familia, tres lo cual partió hacia Francia pa reunise col so maríu.
 
Enrique III, una vez firmáu l'alcuerdu, ordenó la destrucción de la villa, poniendo fin a les revueltes del conde Alfonso.
Línea 58 ⟶ 57:
 
Morrió posiblemente en Portugal, en fecha desconocida, ya que a principios del sieglu XV hai noticies de qu'ellí vivía la condesa Isabel, que mantendría'l linaxe de los Noreña portugueses.
 
 
== Rellaciones familiares ==
[[ImaxeArchivu:Brasão da familia Noronha, portugal.jpg|thumb|200px|[[Escudu d'armes]] da la família Noronha.]]
 
Fíu del rei [[Enrique II de Castiella]], enantes del so casoriu con doña [[Elvira Iñiguez de la Vega]], de quien yera pariente cercanu al ser ñetos del rei [[Dinis de Portugal]] y de la[[reina Santa Isabel]] y claro de D. [[Sancho IV de Castela]].
Línea 94 ⟶ 92:
[[Categoría:Xixoneses]]
[[Categoría:Condes d'Asturies]]
[[Categoría:Condaos de Portugal]]
[[Categoría:Família Noronha]]
 
[[pt:Afonso, conde de Gijón e Noronha]]
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/wiki/Alfonso_Enríquez»