|
=== Emprestos ===
L’asturianu tamién recibió bona parte del so léxicu de llingües allegaes, como’l [[castellanucastiellanu]], el [[francés]], l’[[occitanu]] o’l [[gallegu]]. A traviés del castellanu, tamién llegaren pallabres d’idiomes más llonxanos.
N’orde d’importancia, el [[castellanismucastiellanismu]] asítiase nel primer llugar na llista d’emprestos al asturianu. Sicasí en dellos casos, pola mor del gran allegamientu ente‘l castellanu y l’asturianu ye bien lluendio saber si una pallabra ye un emprestu del castellanu, un resultáu común a les dos llingües dende’l llatín, o un emprestu del mesmu asturianu pal castellanu. Dalgunos castellanismos n’asturianu son ''echar'', ''antoxu'', ''guerrilla'', ''xamón'', ''siesta'', ''rexa'', ''vainilla'', ''xaréu'', ''conxunción y'' nel asturianu central (asturianu medieval ''ye'') ''ocho'' (asturianu medieval ''vuechu'', senabrés y mirandés ''vuoitu'').
El castellanu valió tamién d’intermediariu pa la llegada de pallabres d’otros idiomes, especialmente d’América. Por exemplu, pasando pel castellanu, llegaren pallabres del [[náhuatl]] (''cacagüesa, chicolate, tomate''), del [[quechua]] ( ''cóndor'', ''llama''), del [[caribe (llingua)|caribe]] (''caimán, caníbal, piragua'') o del [[arawak (llingua)|arawak]] (''iguana, furacán'').
|
