Los restos líticos escontrausatopaos en losnos menudus abrigosabellugos de Les Vaques y del Bayu, próximoscabu'l a l'aldeallugar de Duyos (Caravia la Baxa), prueben la presencia en Caraviapaleolítica del home'n Caravia paleolítico.
El NeolíticoNeolíticu y la Edá del Bronce tán representausrepresentaos poles estructurasestructures tumulares de Les playes de la Tuerba y La Beciella.
Na Edá del Fierro fechase'l'abondu famosu xacimientu prehistóricoprehistóricu del conceyu, el '''Picu'l Castru''' o Castru de Caravia, poblau entriente los sieglos IV o III y I dantesenantes de nuesa era ensin restusrestos de romanización. Esti Castru prerromanu, que ta cercanu acabu Prau yay cuyu recintu rodiaba una poderosa muria pétrea, estudiolu l'ilustre investigador Caraviegu '''Aurelio de Llano''', quien lu escavó en 1917-18, recuperando un bon numberunúmberu d'oxetusoxetos asgaya de Fierru, adornos de bronce (pendientesblingos; fíbulasfíbules, entreente illaselles una en forma de cavallocaballu, depositada nel Muséu Arqueolóxicu d'Asturies n'Uviéu quique ye la primer muestramuesa del urixenorixe del Asturcon na la [[Sierra del'l Sueve]]) y restos cerámicos decorausdecoraos.
Hasta'l primer cuartu del sieglu X nun apaece citau en documentu nengún el menudu territoriu Caraviegu. Del año 921 (alta Edá Media) ye una supuesta donación del rei Ordoño II a la Ilesia Uvieina, en la que s'incluyen llugares como '''Duyos''' ( Dulios ), '''Duesos''' ( Duassos ), '''El''' '''Valle''' ( Ualle ) o '''Caravia''' ( Karauiam ), darréu pertenecientes a esti conceyu pero per entonces localizaus nel territoriu de Colunga, en cuya unidá geo-alministrativa taba integrau aquel.
