Diferencies ente revisiones de «Pelayu»

'''Pelayo''' o '''Pelayu''' (¿? - [[Cangues d'Onís]], [[Asturies]], [[737]]) foi'l primer monarca del [[reinu d'Asturies]] que rixó hasta la so muerte. El so orixe ye controvertíu, anque se-y atribúin los oríxenes más variaos. La [[Crónica Albeldense]] conviértelu nún noble godu («<small>''XV. ITEM ORDO GOTORUM OBETENSIUM REGUM</small>. 1. Primum in Asturias Pelagius rg. in Canicas an. XVIIII. Iste, ut supra diximus, a Uittizzanc rege de Toleto expulsus Asturias ingressus.<ref><cite>"LLISTA DE LOS REIS GODOS D'UVIÉU. 1. El primeru n'Asturies foi Pelayo. Reinó en Cangues 18 años. Ésti, como enantes diximos, llegó a Asturies espulsáu de Toledo pol rei Witiza." [http://www.ih.csic.es/paginas/fmh/albeldensia.htm Crónica Albeldense (CSIC Institutu d'Historia)].</ref></cite>). El testamentu d'[[Alfonso III]], del añu [[869]],<ref> RISCO, Fr. Manuel, ''España Sagrada'', tomo XXX-VII, Madrid, 1789</ref> en que'l rei Magnu dona al presbíteru ''Sisnando'' la ilesia de Santa María de Tenciana ([[Tiñana]], [[Siero]]) que so tíu [[Alfonso el Castu]] ganara de les propiedaes pertenecientes a so bisgüelu Pelayo, vincula territorialmente a Pelayo col área central d'Asturies, anque ensin aportar datos sobro'l so llugar d'orixe. Frenó la espansión de los musulmanes haza'l norte, comenzó la [[Conquista Cristiana de la Península Ibérica|conquista cristiana]] y se lu considera tradicionalmente como'l fundador del [[reinu d'Asturies]], anque investigaciones arqueolóxique recientes suxeren que podría tenelo fecho sobre una organización política llocal anterior.<ref name="Noticia en La Voz de Avilés">[http://www.elcomerciodigital.com/aviles/20080201/castrillon/datacion-restos-encontrados-penon-20080201.html Noticia en La Voz de Avilés]</ref>