Diferencies ente revisiones de «Idioma llatín»

Magar que'l llatín na forma clásica nun ye la llingua de dalu grupu y ye, entós, una llingua muerta, dio orixe a un gran númberu de llingües europees, apellaes [[llingües romániques]], como l'[[asturianu]], el [[castellanu]], el [[francés]], l'[[italianu]], el [[portugués]], el [[catalán]], el [[gallegu]], el [[rumanu]] y munches otres. Tamién tevo una pergrande influyencia nel léxicu de les llingües modernes, pola mor de que demientres munchos sieglos, tres la cayida de l'Imperiu Romanu, siguió emplegándose en toa Europa comu ''lingua franca'' pa les ciencies y la política, ensin ser amagada n'esa llabor por otres llingües n'espoxigue (comu'l castellanu nel sieglu XVII o el francés nel sieglu XVIII) dica cuasi'l sieglu XIX.

 

 

 

Na [[alta edá media]] dixebróse en distintes [[llingües romániques]] asitiaes na península ibérica, [[Francia]], [[Italia]] y [[Rumanía]].