Diferencies ente revisiones de «Asturlleonés»
Contenido eliminado Contenido añadido
Esfacer la revisión 745983 de 79.157.134.136 (alderique) |
|||
Llinia 49:
El dominiu tien el so orixe nel llatín vulgar, ye dicir na fala común de les xentes que l'Imperiu Romanu apurrió, principalmente nes llexones de procedencia norteafricana asitiaes n'[[Astorga|Asturica Augusta]] y en [[Lleón|Legio VI]], pa les tierres habitaes polos [[astures]]. La suplantación d'esta llingua pola indíxena foi llenta pero imparable, dao que l'emplegu de la llingua imperial yera la puerta pa munchos drechos y llibertaes, ente ellos el más importante: la ciudadanía romana.
La presencia de les antediches fuercies militares sirvió permuncho nel procesu d'aculturización de les poblaciones indíxenes, siendo más fuerte la oposición nes zones más allonxaes, como'l [[Cordal Cantábricu]], [[la Cabreira]], o [[el Bierzu]] y más sele nes estayes más accesibles; asina mesmo la creyación del [[conventu romanu|conventu]] asturicense con capital n'[[Astorga]] nun fixo sinon entainar el procesu, dao que les mines de [[Las Médulas]] yeren indispensables pal Imperiu y, esti quería garantizar la estabilidá na rexón, eso reparando en que casi tol territoriu astur nun taba so dominiu imperial.
El peculiar desendolcu del llatín a traviés del astur nel actual grupu llingüísticu nun foi espontánea nin allugada xeográficamente; sinon que paulatinamente la fala itálica foi tresformándose ta que nel sieglu X yá ye lu abondo estremada como pa ser considerada una modalidá romance propia. Nenguna de les dos divisiones del conventu, Cismontana (Llión) y Transmontana (Asturies), ye'l bierzu orixinariu únicu del dominiu, sinon que nes dos xurde al empar, namás dividida poles gens o tribus que formaben l'enxeme cultural astur, y que como xebra dialeutal dica güei caltiénense axuntando una y otra rexón ensin atender a divisiones alministratives.
| |||