Diferencies ente revisiones de «Lliga Hanseática»

 

En [[1241]] Lübeck, que tenía consiguío l'accesu a los recursos pesqueros de los mares Bálticu y del Norte, formó una allianza -precursora de la Lliga- con Hamburgo, otra ciudá comercial que controlaba les rutes del comerciu de la sal de la rodiada de [[Lüneberg]]. Les ciudaes aliaes pasaron a controlar asina'l comerciu del pescáu en salazón, y especialmente el [[mercáu de Scania]], una feria añal cellebrada nesa rexón sueca al entrar la seronda na que se comerciaba con arenque. Colonia axuntose a les dos ciudaes na Dieta (asamblea) de [[1260]]. En [[1266]] [[Enrique III d'Inglaterra|Enrique III]] concedió-y a les Hansa de Lübeck y Hamburgo un estatutu que-yos permitía comerciar n'Inglaterra, y la Hansa de Colonia xunióse a elles en [[1282]] pa formar una poderosa colonia hanseática en Londres. Estos alcuerdos víense facilitaos pola fragmentación de los poderes políticos de la dómina, que yeren incapaces munches vegaes de garantizar la seguridá del comerciu. Nos siguientes 50 años la Hansa foi formándose mediante la firma d'alcuerdos de cooperación y confederación coles ciudaes que salpicaben les rutes comerciales al este y al oeste de Lübeck. Esta ciudá siguió siendo l'exe y la ciudá principal de la confederación, que alquirió un carácter oficial na Dieta cellebrada nesa ciudá en 1356.

D'otra banda, en [[1258]] comerciantes de la ciudá holandesa de Groningen consiguieron el derechu de comerciar n'Inglaterra, y tamién privilexos pal comerciu dientro d'Holanda. Groningen yera, ya d'aquella, un miembru del guañu de Lliga Hanseática que, de manera entá non oficial, taba formándose. Yá años anantes, en [[1227]], dos mercaderes d'esa ciudá figuraben como testigos, en Gotland, d'un tratáu firmáu ente la Hansa y el príncipe de [[Smolensk]], y había contactos regulares de los mercaderes d'esa ciudá colos d'Hamburgo y [[Bremen]]. En [[1273]] l'abá d'[[Aduard]] (una villa asitiada a les afueres de Groningen) consiguió, del arzobispu d'Hamburgo, el derechu de comerciar cola ciudá alemana de [[Stade]], ribereña del ríu [[Elba]]<ref>[http://web.inter.nl.net/users/springelkamp/gronhist.html Historia breve de Groningen (n'inglés)]</ref>.

 

 

La Lliga consiguió tamién establecer ''Kontors'' en [[Bruseles]] (Flandes), [[Bergen]] ([[Noruega]]) y Londres. Esos puestos comerciales medraron hasta convertise n'enclaves foriatos dientro d'eses ciudaes. El de Londres, establecíu en 1320, allugábase al oeste de la ponte de Londres (''London Bridge''), nel llugar qu'anguaño ocupa la estación de ferrocarril de Cannon Street. Col tiempu foi medrando hasta ser un barriu amuralláu coles sos propies cases, oficines, ilesies, almacenes, oficina de pesos y midíes... La primer referencia al enclave col nome de ''Steelyard'' (del alemán ''der Stahlhof'') ye de [[1422]]. Además d'estos grandes Kontors, nes ciudaes hanseátiques había un representante comercial y un almacén de la Lliga. N'Inglaterra, por exemplu, habíalos en Boston, [[Bristol]], [[King's Lynn]], [[Ipswich]], [[Norwich]], [[Yarmouth]] y [[York]].

La Lliga, que comenzó comerciando con texíos de llana basto, tuvo l'efectu de desarrollar, amás del comerciu, la industria testil del norte d'Alemaña, qu'ameyoró la calidá de los sos productos de llana y entamó a producir teles de llinu y inclusu seda<ref>Frederick Engels, ''The Peasant War in Germany''. Incluyíu nes ''Obres Completes de Karl Marx y Frederick Engels'' (''Collected Works of Karl Marx and Frederick Engels''), New York, International Publishers, 1978) p. 400.</ref>. Esi procesu de refinamientu de la producción industrial afectó a otros sectores industriales: talla en madera, producción d'armes, grabáu en metal, tresformaos de la madera... En poques pallabres, el monopoliu de la navegación y el comerciu marítimu de la Lliga, que duró más d'un sieglu, fizo posible que'l [[Renacimientu]] aportara al norte d'Alemaña muncho tiempu anantes que al restu d'Europa<ref>Frederick Engels, ''The Peasant War in Germany''. Incluyíu nes ''Obres Completes de Karl Marx y Frederick Engels'' (''Collected Works of Karl Marx and Frederick Engels''), New York, International Publishers, 1978) p. 400.</ref>.

 

A finales del sieglu XVI la Lliga implosionara, y yá nun yera quién a controlar les sos engarradielles internes, los cambios políticos y sociales qu'acompañaran la Reforma protestante, l'ascensu imparable de los comerciantes holandeses y ingleses o la incursión del Imperiu otomanu nes sos rutes comerciales. Namái nueve ciudaes asistieron a la so última dieta, en [[1669]], y sólo trés (Lübeck, Hamburgo y Bremen) siguieron siendo miembros d'ella hasta la so liquidación en [[1862]].