Diferencies ente revisiones de «Marcel Proust»
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición |
Sin resumen de edición |
||
Llinia 1:
{{Infobox escritor
| nome = Marcel Proust
Línea 21 ⟶ 20:
== Biografía ==
===Infancía y mocedá===
Naz n'[[Auteuil]], [[XVI distritu de París]], el [[10 de xunetu]] del añu [[1871]]. Ye fíu d'Adrien Proust, importante médicu y políticu na [[Tercera República Francesa]] ([[1870]]-[[1940]]), y de Jeanne Clémence Weil, que pertenez a una rica familia alsaciana d'orixe xudíu. Ye bautizáu na [[ilesia de Saint-Louis d'Antin]]. Anque la so madre va caltener la relixón [[xudaísmu|xudía]], tanto Marcel como'l so hermanu Robert van ser educaos nel [[catolicismu]]. Na [[primavera]] del añu [[1881]] tien el so primer ataque d'[[asma]], enfermedá que lu va acompañar tola vida de manera intermitente. Nesi mesmu añu de 1881 va a clase nel Cours Pape-Carpentier, onde conoz a Jacques Bizet, fíu del famosu compositor.
Línea 34 ⟶ 31:
===Etapa de madurez===
En [[1896]] el sellu editorial Calmann-Lèvy espublíza-y ''Les plaisirs et les jours''. Con un Prólogu d'[[Anatole France]], ''Les plaisirs et les jours'' ye una obra na que Proust va recoyer los sos artículos espublizaos en revistes y periódicos, pero'l llibru apenes tien reseñes o crítiques.
Línea 50 ⟶ 46:
Marcel Proust non participa na [[Gran Guerra]] por causa de la so mala salú. L'añu [[1914]] dedícalu asina a facer cambeos na estructura de la obra; los trés tomos iniciales pasen a ser por fin siete. El fechu más importante de 1916 sedrá'l cambéu d'editor: el 25 de febreru [[André Gide]] visita a Proust cola propuesta formal de Gallimard d'editar la novela na N. R. F; esi mesmu 29 d'agostu Grasset anuncia qu'arrenuncia a espublizar el segundu volumen, dexándo-y asina a Proust llibertá pa publicar con Gallimard.
=== Últimos años ===
[[Archivu:Marcel Proust (Père Lachaise).jpg|thumb|Llábana de Marcel Proust nel cementeriu ''Père-Lachaise'' de París]]
La primera piedra, la primera frase de tola so obra púnxola en 1907. A lo llargo de quince años, Proust vivió reclusu nel so cuartu, forrada de corchu, nel segundu pisu del númberu 102 del Boulevard Haussmann, onde se treslladó'l [[27 d'avientu]] 1906 depués de la muerte de los padres; dexó esti pisu en 1919. Coles puertes zarraes, Proust nun aparó d'escribir, con correiciones y desanicios constantes. Más de doscientos personaxes reviven baxo la so pluma, y abarca cuatro xeneraciones.
Al otru añu, el 30 de mayo, Proust perdió nun accidente aereu al so amigu y secretariu, Alfred Agostinelli. Esti dolor, espresáu per escrito, apaez en delles páxines de ''La recherche''. Tres la muerte de los padres, la so feble salú empeoró por mor del [[asma]]. Vivía nel númberu 44 de la ''Rue del Almirante Hamelin'', en París. Trabayó intensamente; dormía de día y salía, mui raramente, namái pela nueche y cenaba davezu nel Ritz, mesmo solu que con amigos. Vivía enclaustráu y trabayaba hasta la estenuación na so obra principal, ''À la recherche du temps perdu'', que foi espublizándose ente [[1913]] y [[1927]]; ye dicir, en parte, ye una obra a títulu póstumu. La so [[homosexualidá]], inconfesable na sociedá de la época, queda nidia en gran parte de la obra.
Morrió d'agotamientu'l [[18 de payares]] de [[1922]], d'una [[bronquitis]] mal curada; negóse a recibir tratamientu médicu, según esplicó nes memories, ''Monsieur Proust'', [[Céleste Albaret]], la que foi ayudante personal de Proust nos últimos nueve años de la so vida. Marcel Proust foi enterráu nel cementeriu ''Père Lachaise'' de París, na división 85, xunto col so hermanu, [[Robert Proust]], y so padre, [[Adrien Proust]]. El funeral celebróse en St-Pierre de Chaillot, el 21 de payares, cola asistencia de muncha xente y honores militares, yá que Proust yera un caballeru de la [[Llexón d'Honor]].
==''À la recherche du temps perdu''==
| |||