Diferencies ente revisiones de «Clodovéu I»

|nome = ClodoveoClodovéu I

|epígrafe = ''Bautismu de ClodoveoClodovéu por [[San Remixu]]''

|predecesor = [[ChildericoChildericu I]]

|socesor = [[ClotarioClotariu I]] (Soissons)<br />[[ChildebertoChildebertu I]] (París)<br />[[ClodomiroClodomiru]] (Orleans)<br />[[TeodoricoTeodoricu I d'Austrasia|TeodoricoTeodoricu I]] (Reims)

|descendencia = [[ClotarioClotariu I]]<br />[[ChildebertoChildebertu I]]<br />[[ClodomiroClodomiru]]<br />[[TeodoricoTeodoricu I d'Austrasia|TeodoricoTeodoricu I]]<br />[[Clotilde (reina visigoda)|Clotilde]]

|padre = [[ChildericoChildericu I]]

'''ClodoveoClodovéu I''' (en francés '''Clovis''') foi'l rei de tolos francos del añu [[481]] al [[511]]. El nome ClodoveoClodovéu remanez del francu (antiguu baxu-alemán) ''Hlodowig'', compuestu polos raigaños '''''hlod''''' ("''reconocíu, famosu, pernomáu''") y '''''wig''''' ("''combate''"), quier dicir "Pernomáu nel combate" o "Pernomáu na batalla", l'equivalente n'asturianu modernu sedría Lluis, nome de la mayoría de los reis de Francia, y n'alemán ''Ludwig'', tamién llatinizáu como LudovicoLudovicu.

Frecuentemente usada polos Merovinxos, el raigañu ''hlod'' da tamién l'orixe a nomes como ClotarioClotariu (y LotarioLotariu), Clodomir y Clotilde.

En [[481]], ClodoveoClodovéu, fíu del rei [[ChildericoChildericu I]] y de la princesa Basina de Turinxa, aportó al tronu del reinu [[Francos salios|francu salio]], asitiáu na [[rexón de Tournai]] na actual [[Bélxica|Bélxica.]] El títulu de rei nun yera nuevu, pos esti dábase a los xefes de guerra de les naciones bárbares al serviciu de [[Roma]]. Asina los [[francos]], antiguos sirvidores de [[Roma]], nun yeren nada menos que [[Xermania|xermanos]], bárbaros paganos, alloñaos de la manera de vida de los galos romanizaos mientres más o menos cinco sieglos de dominación ya influencia romana.

ClodoveoClodovéu tenía namái quince años cuando se convirtió nel xefe de la so tribu, el so coronamientu dio entamu a la primer dinastía de [[reis de Francia]], los Merovinxos, que tomaron el so nome del güelu de ClodoveoClodovéu, el gran [[Meroveo]].

El reinu de ClodoveoClodovéu inscríbese más bien na continuidá de l'antigüedá tardía que na [[Edá Media|alta edá media]] según numberosos historiadores. Sicasí contribúi formar el calter orixinal d'esti últimu periodu, dando entamu a una primer dinastía de reis [[Cristianismu|cristianos]], y gracies a l'aprobación de les élites galu-romanes, crea un poder central en [[Galia]].

Mientres tola so vida, ClodoveoClodovéu intenta caltener y engrandar el so reinu pa los sos fíos, según la tradición xermánica. Pa llogralo, ClodoveoClodovéu nun dulda en desaniciar toles torgues que se-y presenten nel camín: asesina a tolos xefes [[Francos salios|salios]] y reinaos vecinos, dalgunos de los que yeren los sos antiguos compañeros, o hasta miembros de la so familia, p'asegurase de que solamente los sos fíos heredaren el so reinu.

[[Ficheru:Chlodwigs_taufe.jpg|right|thumb|337x337px|Bautizu de ClodoveoClodovéu I.]]

L'obispu de Reims, el futuru San Remixu, buscaba quiciabes la proteición d'una autoridá fuerte pal so pueblu. Los contautos foron numberosos ente ClodoveoClodovéu y l'obispu; esti postreru afala al rei a protexer a los cristianos qu'habiten nel so territoriu. Gracies al so carisma y quiciabes en razón de l'autoridá qu'él mesmu representaba, Remixu supo faese respetar por ClodoveoClodovéu y sirviólu hasta de conseyeru. Afalólu notablemente a pidir la mano de la princesa Clotilde, una princesa cristiana d'altu llinaxe, fía del rei de los burgundios. El matrimoniu tuvo llugar en [[492]], probablemente na localidá de ''Soissons''.

Col sofitu del emperador romanu d'Oriente Anastasiu I, ClodoveoClodovéu decide atacar a los [[visigodos]] arrianos que mandaben na mayor parte de la [[Península Ibérica|península ibérica]][[Península Ibérica|<nowiki/>]] y el suroeste de la [[Galia]], dende'l Loira al norte hasta les llendes del actual Languedoc al este.

Na primavera de [[507]], los francos llancen la so ofensiva escontra'l sur, cruciando'l Loira en direición a [[Tours]] ya invadiendo el [[Visigodos|reinu visigodu]], ente que los sos aliaos [[burgundios]] ataquen pel este. L'esperimentáu exércitu francu enfrentóse al del rei [[AlaricoAlaricu II]] na batalla de Vouillé, cerca de Poitiers. Tres una tarrecible llucha cuerpu a cuerpu, ClodoveoClodovéu llogra matar a AlaricoAlaricu en combate, y dempués d'esto, los visigodos fuxen n'escorribanda y la batalla termina nuna completa victoria de los francos.

Los visigodos esperaben recibir el sofitu de [[TeodoricoTeodoricu'l Grande|TeodoricoTeodoricu]], rei de los [[ostrogodos]], pero éstos vense envueltos nun conflictu col [[Imperiu Bizantín|Imperiu d'Oriente.]] D'esta miente, ClodoveoClodovéu empecipia un imparable avance escontra'l sur, que llévalu a conquistar toles posesiones visigodes na [[Galia]], incluyida la so capital, [[Toulouse|Tolosa.]] Los visigodos vense obligaos a abellugase en [[Hispania]] y a abandonar toles sos posesiones na Galia a los [[francos]], sacantes una parte de la franxa costera de la ''Septimania''.

Dempués de Tournai y Soissons, ClodoveoClodovéu escueye finalmente a [[París]][[París|<nowiki/>]] como capital nel añu [[508]][[508|<nowiki/>]]. Ye importante amestar que la [[llei Sálica]] foi datada dempués de [[507]], delles hipótesis indiquen que la so promulgación concasó cola instalación del rei en [[París]].