Gaspar de Baeza

Gaspar de Baeza (Baeza, Xaén, 1540 - 1569), xurisconsultu, humanista, traductor y escritor español del Sieglu d'Oru.

Estudió lleis nes Universidaes de Granada y Salamanca; nesta postrera foi discípulu del xurista Juan Orozco. Foi consideráu unu de los xurisconsultos más importantes de la so dómina, nel cercu del llamáu humanismu xurídicu en llatín practicáu n'Italia pol célebre Andrea Alciato. Exerció como abogáu na Real Chancillería de Granada y profesor de la so universidá y frecuentó la conxusta de Alonso de Granada Venegas, onde conoció a Hernando d'Acuña, Diego Furtiáu de Mendoza, Juan Llatinu, Luis Barahona de Sotu, Pedro de Padilla, Gregorio Montés y Jorge de Montemayor. Tradució al castellán la Hestoria Xeneral (Salamanca: 1562-63); Comunidaes d'España (Granada: 1564) y los Aponderamientos o vides curties de los caballeros antiguu y modernu (Granada: 1568), obres escrites en llatín pol «doctissimo Paulo Jovino», más conocíu como Paulo Jovio. Destacó tamién pol so dominiu de la teoloxía, filosofía, gramática, xeografía y hestoria.

Obres

• In Caroli Quinti... constitutionem de non meliorandi filiabus dotis ratione... enarratio (Granada, 1566).
• De Decima Tutori Hispanico iure praestanda tractatus (Granada, 1567).
• Prima Pars tractatus de Inope debitore (Granada, 1592).
• Opera Omnia Gasparis Beatiae (Madrid, 1592).

Enllaces esternos

• Obres digitalizadas de Gaspar de Baeza na Biblioteca Dixital Hispánica de la Biblioteca Nacional d'España

• Datos: Q3098733