Vicente de Lerins

Vicente de Lerins, Lérins o Leríns (†450). Monxu galorromano, santu y Padre de la Ilesia. Desconozse'l so llugar de nacencia, y les noticies sobre la so vida resumir en que, tres una esistencia mundana, ingresó nel monesteriu de Lerins, cerca de Marsella, onde morrió antes de 450. El so escritu más famosu ye la Commonitorium (434), tratáu teolóxicu robláu col seudónimu de Peregrinus. Nesti tratáu desenvuelve les riegles principales qu'hai de siguir un cristianu pa estremar el conteníu doctrinal del cristianismu orixinal del plantegáu poles herejías. Utiliza un llinguaxe bien paecíu al del semipelagianismo, y enfréntase a les formulaciones básiques de la teoloxía de san Agustín de Hipona, considerándoles novedoses y contraries a la que considera primer norma de la fe: creer quod semper, quod allugue, quod ab ómnibus ('solo y tou cuanto foi creíu siempres, por toos y perdayuri').

En delles ocasiones esti santu foi identificáu con Mario Mercátor, pol conteníu semipelagiano de la so teoloxía. Ello ye que considérase que Vicente ye l'autor contra'l que Prósperu, amigu de san Agustín, dirixió los sos Responsiones ad capitula objectionum Vincentianarum.

El so fiesta celebra'l 24 de mayu.