Diferencies ente revisiones de «Realidá»
Contenido eliminado Contenido añadido
m correiciones plurales |
|||
Llinia 22:
* '''Esto ye real''', ("Esto ye una realidá") equival a nun dicir nada cuidao que nun sabemos qué ye esto. Equival a afirmar: ''x ye x''. 'Esto ye real → esto ye real'.
* '''Esto que ta ende, ye real''', equival a señalar daqué qu'esta ende. Pero la so realidá consiste en ''tar ende'' y, por tanto, vien significar: 'Esto que ta ende', ta ende. Lo que retrotraye'l significáu a: ¿Qué significa ''tar ende''? Si ''tar ende'' significa ser [[percepción|percibíu]] por mi, entós la realidá de ''esto'' consiste en ''ser percibíu por mi'' na [[esperiencia]]. (Asina pensaron los empiristas). Pero siguimos ensin saber qué ye esto que ta ende.
* '''Esto que ta ende ye un gatu'''. Nesti casu ''reconocemos'' eso que ta ende como ''gatu'' esto ye, como ''daqué que tien la [[cualidá]], [[propiedá (lóxica)|nota]] o [[esencia]] de gatu'', ye dicir que tien la ''gatidad'' y asimilar a toos aquellos seres que tienen esa cualidá o cualidaes, notes, o [[esencia|esencies]]
|}
Llinia 48:
Na filosofía clásico y tradicional la realidá foi considerada n'estrecha relación colos conceutos de [[esencia]] y [[esistencia]].
D'esta forma'l '''Ens Realissimum''' concibióse d'una manera [[trascendente]], fora del mundu de la esperiencia, como'l ser ''que la so esencia implica la so propia esistencia''. De tala forma que sería'l [[Unicidá|Únicu]] [[Ser]] puramente dichu real, [[Necesariu]] ya infinitamente [[perfección|perfectu]] del que, como [[orixe del universu|orixe]] y [[principiu]] surde tou lo demás.<ref>Siendo un problema irresoluble la comprensión de la unidá, ([[monismu]]; [[panteísmu]]) y pluralidá, ([[pluralismu (filosofía)|pluralismu]]) de dichu Ser, según la so relación ([[creacionismu]]; [[emanatismo]]; [[participación (filosofía)|ser por participación]]) coles realidaes concretes individuales de la esperiencia y la manera de producise dicha relación ([[Necesariu|necesaria]]; [[contingente]]; [[posible]]), por esixir unos [[postuláu|postuláos]]
Tal ye'l fundamentu del llamáu [[argumentu ontolóxicu]]. Se [[postuláu|postula]] un [[Ser]] [[Necesariu]] que, vistu dende'l puntu de vista relixosu, sirve de fundamentu racional pal conceutu de [[Divos]].
Llinia 124:
Lo Real, pela so parte, ye'l '''[[conxuntu]] de les coses independientemente de que sían percibíes pol ser humanu'''.
Pa tan importante diferenciación Lacan parte d'una nueva interpretación del [[psicoanálisis]]: Lo que se denomina usualmente 'realidá' ta 'tiñíu' y llindáu pelos medios llingüísticos culturales. El fundamentu atopar na distinción ente [[significante]] y [[significáu]]. Culturalmente establezse'l predominiu del significante como comprensión [[estructuralismu (llingüística)|estructural]] del propiu suxetu que se biforca d'esta forma ente'l [[inconsciente]] y el [[fala]] consciente pola cual trata vanamente de constituyise como un [[yo]]:<ref>Ferrater, op. cit.</ref> "Nun fui esto sinón pa aportar a lo que puedo ser", permanente asunción qu'el [[suxetu]] fai de "los sos" [[espeyismu|espeyismos]]
{{cita|Si'l dominiu que define esti don de la palabra hai de bastar a la vuesa acción como al vuesu saber, va bastar tamién a la vuesa devoción. Pos-y ufierta un campu privilexao.
Cuando los [[Deva|Deves]]
"''Da'', dixo Prajapati, el dios del truenu. ¿Entendístisme?" Y los Devas contestaron: "Dixístinos: ''Damyata, domáos''" -colo cual el testu sagráu quier dicir que los poderes de riba sométense a la llei de la palabra.
| |||