Diferencies ente revisiones de «Itriu»
Contenido eliminado Contenido añadido
Artículu nuevu |
|||
Llinia 69:
Los metales raros pueden ser estrayíos per mediu de disolventes o a partir de métodos de [[intercambiu iónicu]].
L'itriu puru comercial dixebrar d'otres tierres rares per mediu d'intercambiu iónicu; el metal del itriu llograr por amenorgamientu del [[fluoruro]] con [[calciu]].
L'óxidu d'itriu Y<sub>2</sub>O<sub>3</sub> ye la forma comercial d'esti metal, que atópase conteníu na [[gadolinita]], que tamién contien [[
L'itriu tamién puede atopase nel mineral nuevita, común de [[Coloráu]], que contien [[titaniu]], [[tantaliu]], [[fierro]] y [[cuarzu]], y ye similar al keilhauite, que puede atopase en [[Noruega]].
La fergusonita ye un mineral de color café que se quebra de forma vítrea, topáu nos montes [[Apalaches]] dende [[Nueva Inglaterra]] hasta [[Carolina del Sur]]. Ye un columbato y tantalato d'itriu con [[
El mineral conocíu como bastantita en [[California]] ye un [[fluorocarbono]] de [[
== Hestoria ==
[[Johan Gadolin]], químicu, físicu y mineralogista finlandés, afayó en 1794 l'itriu nun mineral atopáu en [[Ytterby]], una aldega de [[Suecia]], cerca de Vaxholm. L'itriu foi la primer tierra rara aisllada con ésitu en 1828 por [[Friedrich Wöhler]], un químicu alemán que trabayó con dellos elementos, amás del itriu. Al pasar el tiempu sintetizáronse más elementos a partir de los minerales llograos nes canteres de Ytterby, como'l [[escandio]] y los metales lantánidos pesaos como'l terbio. Dempués de sintetizar l'itriu, a partir del mesmu mineral sintetizaron otros elementos que tamién deben el so nome a dicha aldega de Suecia, el [[
== Aplicaciones ==
| |||