Revisión a fecha de 22:47 23 pay 2015 editar AsturiBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 422 326 ediciones m correiciones ← Edición más antigua		Revisión a fecha de 01:15 5 avi 2015 editar desfacer AsturiBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 422 326 ediciones m Bot: Troquéu automáticu de testu (-Vease tamién +Ver tamién, -eletricidá +electricidá) Edición más nueva →
Llinia 19: A última hora, el sentíu convencional y el real son ciertos en cuantes que los electrones como protones flúin dende'l polu negativu hasta llegar al positivu (sentíu real), cosa que nun contradiz que dichu movimientu empecípiase al llau del polu positivu onde'l primer electrón vese atraíu por dichu polu creando un buecu pa ser cubiertu por otru electrón del siguiente átomu y asina sucesivamente hasta llegar al polu negativu (sentíu convencional) ye dicir la corriente eléctrica ye'l pasu d'electrones dende'l polu negativu al positivu empezando dicha progresión nel polu positivu.<ref>{{cita llibro\| autor= Purcell, Y. M.\| título= Electricidad y Magnetismu\| editorial= Reverté\| añu= 1988\| isbn= 9788429143195\| páxina= 141}}</ref> Nel sieglu XVIII cuando se fixeron los primeros esperimentos con ~~eletricidá~~electricidá, namá se disponía de carga eléctrica xenerada por frotamiento ([[~~eletricidá~~electricidá estática]]) o por inducción. Llogróse (per primer vegada, en 1800) tener un movimientu constante de carga cuando'l físicu italianu [[Alessandro Volta]] inventó la primer pila eléctrica. == Conducción eléctrica == Un material [[conductor eléctricu\|conductor]] tien gran cantidá d'electrones llibres, polo que ye posible'l pasu de la ~~eletricidá~~electricidá al traviés del mesmu. Los electrones llibres, anque esisten nel material, non puede dicise que pertenezan a dalgún átomu determináu. Una corriente d'~~eletricidá~~electricidá esiste nun llugar cuando una carga neta tresportar dende esi llugar a otru en dicha rexón. Supongamos que la carga muévese al traviés d'un alambre. Si la carga ''q'' trespórtase al traviés d'una sección tresversal dada del alambre, nun tiempu ''t'', entós la intensidá de corriente ''I'', al traviés del alambre ye: :<math>I = \frac{q}{t} \,\!</math> Llinia 64: == Definición per mediu del magnetismu == La corriente eléctrica ye'l fluxu de portadores de [[carga eléctrica]], de normal al traviés d'un cable metálicu o cualesquier otru [[conductor eléctricu]], por cuenta de la [[tensión (~~eletricidá~~electricidá)\|diferencia de potencial]] creada por un xenerador de corriente. La ecuación que la describe en [[electromagnetismu]] ye: :<math>I = \int_S \vec J \cdot d\vec S=\int_S \vec J \cdot \vec n dS</math> Llinia 76: Denominar corriente continua o corriente directa(CC n'español, n'inglés DC, de ''Direct Current'') al fluxu de cargues eléctriques que nun camuda de sentíu col tiempu. La corriente eléctrica al traviés d'un material establecer ente dos puntos de distintu potencial. Cuando hai corriente continua, los terminales de mayor y menor potencial nun s'intercambien ente sigo. Ye errónea la identificación de la corriente continua cola corriente constante (nenguna ser, nin siquier la suministrada por una batería). Ye continua toa corriente que'l so sentíu de circulación ye siempres el mesmu, independientemente del so valor absolutu. El so descubrimientu remontar a la invención de la primera [[celda galvánica\|pila voltaica]] per parte del conde y científicu italianu [[Alessandro Volta]]. Nun foi hasta los trabayos de Edison sobre la xeneración d'~~eletricidá~~electricidá, nes acabadures del sieglu XIX, cuando la corriente continua empezó a emplegase pa la tresmisión de la enerxía eléctrica. Yá nel sieglu XX esti usu decayó en favor de la corriente alterna, que presenta menores perdes na tresmisión a llargues distancies, magar se caltién na conexón de redes eléctriques de distintes frecuencies y na tresmisión al traviés de cables submarinos. Dende 2008 ta estendiéndose l'usu de xeneradores de corriente continua a partir de [[célula fotoeléctrica\|célules fotoeléctriques]] que dexen aprovechar la [[enerxía solar]]. Llinia 94: [[Archivu:TT-earthing.png\|thumb\|200px\|Esquema de conexón.]] [[Archivu:Transformacion Delta-Estrella.svg\|thumb\|200px\|Conexón en ''triángulu'' y en ''estrella''.]] Denominar corriente alterna (simbolizada CA n'español y AC n'inglés, de ''alternating current'') a la corriente eléctrica na que la magnitú y dirección varien cíclicamente. La forma d'onda de la corriente alterna más comúnmente utilizada ye la d'una onda [[sinusoide\|sinoidal]].<ref>García Alvárez, José Antonio Y[http://www.asifunciona.com/electrotecnia/ke_corriente_alterna/ke_corriente_alterna_1.htm ¿Qué ye la corriente alterna?] asifunciona.com [23-08-2008]</ref> Nel [[español coloquial\|usu coloquial]], "corriente alterna" referir a la forma na cual la ~~eletricidá~~electricidá llega a los llares y a les empreses. El sistema usáu anguaño foi escurríu fundamentalmente por [[Nikola Tesla]], y la distribución de la corriente alterna foi comercializada por [[George Westinghouse]]. Otros que contribuyeron al desenvolvimientu y meyora d'esti sistema fueron [[Lucien Gaulard]], [[John Gibbs]] y [[Oliver Shallenger]] ente los años 1881 y 1889. La corriente alterna superó les llimitaciones qu'apaecíen al emplegar la corriente continua (CC), que constitúi un sistema ineficiente pa la distribución d'enerxía a gran escala por cuenta de problemes na tresmisión de potencia. La razón del ampliu usu de la corriente alterna, qu'embrive los problemes de trasmisión de potencia, vien determinada pola so facilidá de tresformamientu, cualidá de la qu'escarez la corriente continua. La [[enerxía eléctrica]] tresmitida vien dada pol productu de la [[tensión (~~eletricidá~~electricidá)\|tensión]], la intensidá y el tiempu. Cuidao que la sección d'el conductores de les llinies de tresporte d'enerxía eléctrica depende de la intensidá, puédese, por aciu un [[tresformador]], modificar el voltaxe hasta altos valores ([[Alta tensión eléctrico\|alta tensión]]), menguando n'igual proporción la intensidá de corriente. Esto dexa qu'el conductores seyan de menor sección y, por tanto, de menor costo; amás, embrive les perdes por [[efectu Joule]], que dependen del cuadráu de la intensidá. Una vegada nel puntu de consumu o nes sos cercaníes, el voltaxe puede ser de nuevu amenorgáu pa dexar el so usu industrial o domésticu de forma cómoda y segura. Les frecuencies emplegaes nes redes de distribución son 50 y 60 Hz. El valor [[:Image:WorldMap Voltage&Frequency.png\|depende del país]]. Llinia 106: Denominar corriente trifásica al conxuntu de trés corrientes alternes d'igual [[frecuencia]], [[Amplitú (física)\|amplitú]] y [[valor eficaz]] que presenten una diferencia de fase ente elles de 120°, y tán daes nun orde determináu. Caúna de les corrientes que formen el sistema designar col nome de [[Fase (onda)\|fase]]. La xeneración trifásica d'enerxía eléctrica ye más común que la monofásica y apurre un usu más eficiente d'el conductores. L'usu d'~~eletricidá~~electricidá en forma trifásica ye mayoritaria pa tresportar y distribuyir enerxía eléctrica y pal so usu industrial, incluyendo'l accionamiento de motores. Les corrientes trifásiques xenerar por aciu [[alternador]]es dotaos de tres bobines o grupos de bobines, arrollaes nun sistema de tres electroimanes equidistantes angularmente ente sigo. El conductores de los trés electroimanes pueden conectase n'estrella o en triángulu. Na disposición n'estrella cada bobina conectar a una fase nun estremu y a un conductor común nel otru, denomináu ''neutru''. Si'l sistema ta equilibráu, la suma de les corrientes de llinia ye nula, colo que'l tresporte puede ser efectuáu usando solamente tres cables. Na disposición en triángulu o delta cada bobina conectar ente dos filos de fase, de forma que un estremu de cada bobina ta conectáu con otru estremu d'otra bobina. Llinia 128: :<math>{d{\rho} \over dt} = 0</math> == ~~Vease~~Ver tamién == * [[Analís de circuitos]] * [[Eletricidá]]

Diferencies ente revisiones de «Corriente llétrico»