Diferencies ente revisiones de «Tertulianu»

{{cita|Nós afirmamos, poro, que'l nome de Dios siempres esistió con Él mesmu, pero non eternamente el de Señor. Porque la condición d'unu nun ye la mesma que la del otru. Dios ye la designación de la sustanza mesma, esto ye: de la Divinidá; pero'l Señor, nun lo ye de la sustanza, sinón del poder. Yo sostengo que la sustanza esistió siempres col so propiu nome, que ye Dios; el títulu Señor foi dempués añedíu, como indicación de daqué amontáu. Dende'l momentu que les coses empiecen a esistir, sobre'l cual el poder d'un Señor foi l'actu, Dios al traviés de la accesión de tal poder, aportó a Señor y recibió el nome d'ende. Porque Dios ye de la mesma manera un Padre y tamién un Xuez; pero non siempres foi Padre y Xuez, a cencielles por ser siempres Dios. Porque él nun pudo ser Padre previu al Fíu nin un Xuez antesenantes del pecáu. Hubo sicasí, un tiempu cuando nin el pecáu esistió con Él, nin el Fíu; el primeru constituyir de Señor a Xuez y el postreru un Padre. D'esta manera nun foi Señor previu a eses coses de les cualos Él foi Señor. Pero Él aportó a Señor namái nun tiempu futuru: solo como Él aportó a Padre por causa del Fíu y Xuez pol pecáu, entós tamién aportó a Señor al traviés de les coses qu'él fixo.|(Adversus Hermogenem III)}}