Diferencies ente revisiones de «Edmund Husserl»

'''Edmund Gustav Albrecht Husserl''' ([[Prostějov|Prossnitz]], [[8 d'abril]] de [[1859]]-[[Friburgo de Brisgovia|FriburgoFriburgu]], [[27 d'abril]] de [[1938]]), [[filósofu]] [[Moravia|moravo]], discípulu de [[Franz Brentano]] y [[Carl Stumpf]], fundador de la fenomenoloxía trascendental y, al traviés d'ella, del [[Fenomenoloxía (filosofía)|movimientu fenomenológico]], unu de los movimientos filosóficos más influyentes del sieglu XX y entá llenu de vitalidá nel sieglu XXI. Ente los sos primeros siguidores en Gotinga atópense [[Adolf Reinach]], [[Johannes Daubert]], [[Moritz Geiger]], [[Dietrich Von Hildebrand]], [[Hedwig Conrad-Martius]], [[Alexandre Koyré]], [[Jean Hering]], [[Roman Ingarden]], y [[Edith Stein]]. Tuvo tamién inflúi en [[Max Scheler]], [[Martin Heidegger]], [[Jean-Paul Sartre]], [[Maurice Merleau-Ponty]], [[Alfred Schutz]], [[Paul Ricoeur]], [[Jan Patučka]], [[José Ortega y Gasset]], [[Michel Henry]], [[Antonio Millán-Puelles]], [[José Gaos]], [[Eduardo Nicol]] y, con posterioridá, principalmente al traviés de Merleau-Ponty, l'influxu husserliano llegaría hasta [[Jacques Lacan]] y [[Jacques Derrida]]. Al traviés de Scheler y Ingarden inflúi tamién na filosofía de Karol Wojtyła, futuru [[Juan Pablo II]]. L'interés de [[Hermann Weyl]] na lóxica intuicionista y na impredicabilidad, por casu, paez provenir del contactu con Husserl.

En [[1884]] empieza a asistir en [[Viena]] a les clases de [[Franz Brentano]] sobre [[psicoloxía]] y [[filosofía]]. Franz Brentano impresionar tantu que decidió dedicar la so vida a la [[filosofía]]. Husserl estudió con Brentano mientres curtiu tiempu y dempués coló a la [[Universidá de Tope-Wittenberg]] pa llograr la so habilitación con [[Carl Stumpf]], un antiguu discípulu de Brentano. So la so supervisión escribió ''Über dean Begriff der Zahl'' ("Sobre'l Conceutu de Númberu", [[1887]]), que sirviría de base pa la so primer obra importante, ''Philosophie der Arithmetik'' (''[[Filosofía de l'aritmética]]'', [[1891]]). Tres una cayida sufierta mientres la seronda de 1937, Husserl enferma de [[Pleuritis|pleuritis]]; muerre'l 27 d'abril de 1938 en FriburgoFriburgu.

Anque en 1928 xubilóse, la Universidá de Friburgo nomar profesor eméritu, dignidá de la cual foi desaposiáu'l 14 d'abril de 1933, n'aplicación d'un decretu [[Antisemitismu|antisemita]] de los [[nazi]]s.<ref>Faye, Emmanuel (2005) ''Heidegger. La introducción del nazismu na filosofía'':74. Madrid: Akal, 2009.</ref> Amás, al ser Husserl [[xudíu]], prohibióse-y l'usu de la biblioteca de la Universidá de [[Friburgo de Brisgovia]],<ref>[http://www.philosophica.info/voces/husserl/Husserl.html ''Edmund Husserl'' por Mariano Crespo Sesmero en Philosophica: Enciclopedia filosófica on line]</ref> en razón de les lleis de "llimpieza racial" del [[Partíu Nazi]], aplicaes na universidá por [[Martin Heidegger]], la so más famosu discípulu. Esti fechu recoyer [[Golo Mann]] nes sos memories.<ref name=LIbarra>[http://www.cge.udg.mx/revistaudg/rug16/7elrectorado.html ''El rectoráu del filósofu Martin Heidegger'' por Laura Ibarra]{{cita|Nun deseyaba la mio visita y les mios flores recordáben-y a aquelles unviaes por Heidegger al so maestru Edmund Husserl el mesmu día en que, na so calidá de rector de la Universidá de Friburgo, prohibiéra-y l'usu de la biblioteca}}</ref> Sicasí, l'historiador [[Hugo Ott]] nun atopó pruebes d'ello.<ref name=LIbarra/><ref>Hugo Ott, ''Martin Heidegger, Unterwegs zu seiner Biographie'' Campus Verlag p.168</ref> Comoquier, Husserl percibir asina.<ref name=LIbarra/> Heidegger esanició la dedicatoria a Husserl de la so famosa obra ''[[Ser y tiempu]]'', cuando la reeditó en [[1941]]. Na conocida entrevista que-y fixo la revista ''[[Der Spiegel]]'', publicada póstumamente sol títulu «[[Yá namá un Dios puede salvanos]]», Heidegger da una esplicación alrodiu de lo uno y de lo otru, negando qu'asocediera lo primero.<ref>Cfr., Martin Heidegger: ''[[Escritos sobre la Universidá alemana]]'', Ed. Tecnos, Madrid, segunda edición, 1996, páxines 60 y s. Trad. de [[Ramón Rodríguez García]].</ref> N'abril de 1938, Edmund Husserl morrió de pleuresía. Les sos cenices fueron soterraes nel campusantu de [[Günterstal]], cerca de FriburgoFriburgu.