Diferencies ente revisiones de «Itriu»

Contenido eliminado Contenido añadido
m quimica
m Robó: Troquéu automáticu de testu (-\bde \[\[([^\]]*?\|[A|a|E|e|I|i|O|o|U|u].*?)\]\] +d'\1)
Llinia 96:
 
La zirconia estabilizada con itriu (Yttrium stabilized zirconia) ye una cerámica basada n'óxidu de circoniu, na cual la so particular estructura cristalina d'óxidu de circoniu vuélvese estable a temperatura ambiente pola adición d'óxidu d'itriu.
El ZrO<sub>2</sub> puru tien una [[Redes de Bravais|estructura cristalina]] tetragonal estable a temperatures percima de los 1273 K, pero camuda a una estructura cristalina [[Monoclínico|monoclinica]] per debaxo d'esta temperatura. Esti tresformamientu produz un abrupto cambéu nes dimensiones de la estructura cristalina, acompañáu pola acumuladura de d'[[esfuerzu internu|esfuerzos]] y una posible [[Mecánica de quebrar|quebra]]. Cuando la zirconia ye esfrecida a partir d'una temperatura de 1273 K, el cambéu de volume (espansión de 3.25 %) causa que se desmorone el material. Sicasí, si añede una pequeña cantidá d'itriu al ZrO<sub>2</sub>, la so fase tetragonal puede estabilizase a temperatura ambiente. Aparte del itriu, pueden usase manganesio y calciu. El tamañu del estabilizador ye críticu. L'itriu tien de ser uniformemente distribuyíu por tola microestructura del ZrO<sub>2</sub>. Esto llógrase entemeciendo los dos materiales en forma de polvu, con un tamañu de partícules ente los 0.05 y 1 μm. Nun se precisa un cambéu de fase pa llevar a cabu esti amiestu.<br />
En casu de que nun s'amieste abondu itriu pa estabilizar la zirconia, y con axustes nel tamañu de partícula y procesos de control, llógrase un amiestu de la fase cúbica estabilizada y la fase monoclínica inestable que tien una alta resistencia a quebrar. Esti amiestu [[Metaestabilidad|metaestable]], conocida como zirconia parcialmente estabilizada (PSZ, Partially stabilized zirconia), va someter a transformación si ye lo suficientemente alteriada. Si una parte ta fecha d'esta cerámica, y la parte ye sometida a [[Prueba d'impacto|impacto]], [[Vibración|vibraciones]] o otru tipu de condición que-y cause [[Esfuerzu de compresión|esfuerzo de tensión]], l'esfuerzu va faer que'l material absuerba enerxía abonda por que se empiece a manifestar el tresformamientu de la fase monoclínica. El tresformamientu llevar a cabu nel entamu de dalguna quebra que crez nel material, lo que resulta nun amenorgamientu del esfuerzu y, a cambéu, arrobinando quebrar y amontando la durez del material [[cerámicu]].