Wikipedia

Bleach

Manga y anime xaponés
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Bleach
ブリーチ
(Burīchi)
XéneruAición, aventura, sobrenatural[1]
Otros
Creáu porTite Kubo
EditorialShūeisha
Espublizáu enShōnen Jump
DemografíaShōnen
Fecha de fin22 d'agostu de 2016


película
Otros
Cadena televisivaTV Tokyo
Distribuidor Jonu Media (Expirado)
ClasificaciónBandera de Brasil
Bandera de Estaos Xuníos d'América
Fecha de fin27 de marzu de 2012
Episodios366


película
Otros


película
Otros


película
[editar datos en Wikidata]
Pa ver otros usos d'esti términu, Bleach (dixebra).

Bleach (ブリーチ Burīchi?, romanizado BLEACH en Xapón) ye una serie de manga y anime escrita ya ilustrada por Tite Kubo. La serie narra les aventures de Kurosaki Ichigo, un adolescente que por fuercia absuerbe los poderes d'una shinigami —personificación xaponesa del Dios de la muerte— llamada Rukia Kuchiki.[2] Una vegada que Ichigo llogra estes habilidaes ye obligáu a empobinar a les almes bones dempués de la muerte y defendeles de los hollows, espíritus malinos que traten de taramiales.[3]La obra ta basada nun one-shot que Kubo realizara pa la revista Shōnen Jump dempués d'atayar la publicación de la so primer manga, Zombie Powder. El capítulu piloto foi espublizáu en Akamaru Jump,[4] y darréu la serie publicar na revista Shōnen Jump.[5]

La manga empezó a publicar n'agostu de 2001 pola editorial Shūeisha na revista selmanal xaponesa Shōnen Jump, hasta agostu de 2016, llegando a publicar un total de setenta y cuatro volúmenes en formatu tankōbon.[6] Darréu, la manga foi afechu a una serie d'anime producida pol estudiu Pierrot.[7]. L'anime emitir en Xapón dende'l 5 d'ochobre de 2004 hasta'l 27 de marzu del 2012, pola cadena televisiva TV Tokyo,[8] y algamó un total de 366 episodios, estremaos en dieciséis arcos argumentales. Amás, Bleach dio llugar a dos animaciones orixinales, cuatro películes d'animación, siete musicales de rock, dos noveles llixeres, cuatro artbooks y numberosos videoxuegos. Según llevó a la comercialización de munchos tipos de mercancíes rellacionaes colos personaxes de la serie. Les versiones n'español de la manga son publicaes pola editorial Editores de Tebeos —d'antiguo conocida como Ediciones Glénat— n'España,[9] por Grupu Editorial Vide (fora d'impresión) y más tarde, en 2015 por Panini Cómics en Méxicu,[10] y por Editorial Ivrea n'Arxentina.[11] En Llatinoamérica les dos primeres temporaes del anime estrenar por Animax Llatinoamérica y la tercer temporada foi estrenada en Chile el 2 de payares del 2015 pola canal ETC TV.

Tanto l'anime como la manga de Bleach algamaron un gran ésitu dientro y fora de Xapón. Nel añu 2005, la manga llogró'l premiu Shōgakukan na categoría shōnen,[12] unu de los premios más prestixosos que s'apurre añalmente en Xapón. Darréu, nun ranking publicáu por TV Asahi sobre los cien anime más populares del 2006, Bleach algamó'l puestu siete.[13] Amás, nel 2008 foi'l quintu manga más vendíu en Xapón,[14] ente que nel 2009 foi'l terceru al ser superáu por One Piece y Naruto, respeutivamente.[15]

Argumentu editar

 
Representación artística d'un exemplu d'un shinigami nel llibru Ehon Hyaku Monogatari, usáu como inspiración pa la creación de los shinigami de la serie.[16]

La serie narra les aventures d'Ichigo Kurosaki, un adolescente que tien la facultá d'interactuar colos espíritus.[2] Una nueche, Ichigo atopar con una shinigami —personificación xaponesa del Dios de la muerte— llamada Rukia Kuchiki, quien se sospriende que pueda vela. Sicasí, la so conversación ye atayada pola apaición d'un hollow, un espíritu malinu. Dempués de que Rukia fuera gravemente mancada al tratar de protexer a Ichigo, esta intenta trespasa-y parte de los sos poderes a Ichigo por que pueda enfrentase al hollow n'igualdá de condiciones. Sicasí, Ichigo ensin dase cuenta absorber cuasi por completu y llogra vencer con facilidá al espíritu.[17] A otru día, Rukia apaez na clase de Ichigo como una humana d'apariencia normal, ya infórmalu que por cuenta de qu'absorbió la mayoría de los sos poderes nun puede tornar al so mundu hasta que los recupere.[18] Mentanto, Ichigo acueye a Rukia na so casa y toma el so trabayu de shinigami, defendiendo a les almes bones de los hollows y empobinándoles a la Sociedá d'Almes.[3]

Unos meses más tarde, na Sociedá d'Almes dan cuenta de que Rukia apurriéra-y el so poderes a un humanu,[19] lo cual atópase prohibíu, polo qu'unvien un destacamentu p'arrestala y depués aplica-y la pena de muerte.[20] Ichigo nun llogra evitar la captura de Rukia, pero xunto con dellos de los sos compañeros de clase, que tamién tienen capacidaes espirituales,[21][22] ye unviáu so la guía de Yoruichi Shihōin a la Sociedá d'Alma por Kisuke Urahara —dambos resulten ser ex capitanes shinigami—, pa rescatar a la prisionera.[23][24] Ellí, Ichigo y el restu lluchen contra la élite militar de shinigami y finalmente consiguen detener la execución de Rukia.

Nesi entós, revélase que la execución de Rukia y l'intentu de rescate de Ichigo fueron manipoliaos por Sōsuke Aizen,[25] un shinigami d'altu nivel, que creíase que fuera asesináu,[26] pero resultaba ser parte del so plan pa poder tomar el control de la Sociedá d'Almes. Aizen traiciona a los sos compañeros y aliaos shinigami pa colase a Buecu Mundu, el llugar onde habiten los hollows,[27] convirtiéndose nel principal antagonista de la serie. Asina, Ichigo alíase colos que yeren los sos enemigos na Sociedá d'Almes al decatase de la farsa entamada por Aizen.[28] Tiempu dempués apaecen nuevos enemigos, los arrincar, una especie d'evolución de los hollows,[29] los cualos son unviaos al mundu real por Aizen, quien pretende destruyir la ciudá Karakura col fin de forxar una llave cola enerxía espiritual que s'atopa ellí pa poder aportar al Rei de la Sociedá d'Almes y tener el control de tolos mundos.[30] Darréu, toles Espada —los arrincar más poderosos— son derrotaos, y Ichigo someter a un intensu entrenamientu pa volvese lo suficientemente fuerte como pa lluchar contra Aizen. Una vegada que Ichigo fixo usu de toos usus poderes shinigami pa ganar a Aizen, este volvió convertise nun humanu ordinariu, perdiendo asina les sos habilidaes.[31]

Diecisiete meses dempués, Ichigo conoz a un grupu d'humanos con habilidaes especiales que faíen llamase «Xcution». Tres ello, Ichigo ye sometíu a un trabayosu entrenamientu pa recuperar los sos poderes shinigami. De primeres, llogra desenvolver el so propiu fullbring depués de l'apaición de Shūkurō Tsukishima, l'antiguu líder de Xcution y quien paecía ser el nuevu antagonista de la hestoria. Sicasí, dempués de que Ichigo consigue completar les sos habilidaes col fullbring, revélase que'l verdaderu líder de Xcution ye Kūgo Ginjō, un ex shinigami sustitutu que'l so plan yera entrenar a Ichigo pa depués absorber los sos poderes. Cola ayuda de la Sociedá d'Almes, se entabla una batalla que da fin a Kūgo y los sos planes, y Ichigo consigue recuperar les sos capacidaes perdíes.[32]

Aspeutos de la serie editar

Ver tamién: Llugares de Bleach

La serie tien llugar nun universu de ficción nel que los personaxes tán estremaos en distintes races ficticies. Toes estes races son los seres humanos,[17] que nel momentu que morrieron, pudieron o nun folgar en paz. Les almes que llogren folgar en paz son unviaes a la Sociedá d'Almes por un shinigami, na que viven mientres enforma tiempu hasta resucitar nun nuevu cuerpu. Ente que les que nun fuelguen en paz, son n'ocasiones taramiaes polos hollows, quien dempués les lleven a Buecu Mundu pa tresformales n'unu d'ellos.[17] Amás, dalgunos de los personaxes humanos de la serie tienen habilidaes sobrenaturales, yá que tienen un altu nivel de reiatsu (霊圧?) —enerxía espiritual—. Primeramente los amigos d'Ichigo nun tener poderes,[17] pero una vegada qu'él absorbió los poderes de Rukia ya interactuó con ellos, empezaron a lliberar habilidaes úniques que naide más tien,[21] y de les cualos desconocíense.[29]

 
Imaxe de delles katana, que son similares a les zanpakutō usaes na serie.

En Bleach, amás de los seres humanos que son persones normales que nun pueden ver o interactuar colos espíritus, esisten cuatro tipos de races principales, como los shinigami (死神? llit. «dios de la muerte», anque conocíos como «segadores d'almes» nel doblaxe al español), quien s'encarguen de protexer a les almes bones de los hollows, y pallo empleguen conxuros denominaos kidō (鬼道? llit. «maxa demoníaca») o utilicen zanpakutō pa purificarlos y de la mesma unviar a les otres almes a folgar en paz;[18] otros artefautos como los gigai (義骸? llit. «cadarma de la xusticia»), déxen-y a los shinigami tener un cuerpu temporal mientres tán nel mundu humanu.[18] Per otru llau, los hollows (ホロウ horō?, llit. «buecu») son espíritus conrotos que viaxen al mundu humanu p'alimentase de les almes que se quedaron ellí.[3] Más tarde, apaecen los arrincar (アランカル arankaru?), que son aquellos hollows que consiguieron quitar parte de la so mázcara y de esta forma llogren poderes similares a los d'un shinigami.[33] A lo último, tán los quincy (滅却師 kuinshī?, llit. «destructor»)[n. 1] una cla de seres humanos qu'a lo llargo de munchos sieglos convirtiéronse en seres espirituales pa poder defendese de los hollows.[35] Amás, nel desarrollu de la serie van revelándose nuevos seres, unu d'ellos son los vizard (仮面の軍勢 vaizādo?, llit. «soldaos mazcaraos»)[n. 2] un grupu de shinigami que llogró consiguir los poderes d'un hollow,[37] les almes modificaes (改造魂魄 kaizō konpaku?) que son almes artificiales creaes polos investigadores de la Sociedá d'Almes y los bount (バウント baunto?), un grupu d'entes espirituales que tien poderes especiales, anque estos postreros fueron incluyíos solamente nel anime nuna saga de rellenu.[28] Coles mesmes, esisten persones como los fullbringer, quien tienen poderes especiales al traviés d'una ferramienta llamada fullbring (完現術（フルブリング） Furuburingu?, llit. «Manifestación final del arte»), una habilidá que consiste n'estrayer l'alma de los oxetos y utilizales principalmente como una arma.[38]

Per otru parte, por cuenta de que son races distintes viven en mundos totalmente distintos.[39] Los seres humanos qu'apaecen na serie son residentes d'un Xapón modernu.[39] Ente que los shinigami habiten nel Seireitei (瀞霊廷? llit. «corte de les almes pures»), asitiáu nel centru de la Sociedá d'Almes (尸魂界 Sōru Sosaeti?),[40] y les almes que muerren son unviaes al Rukongai (流魂街? llit. «ciudá de los espíritus vagos»), compuestu por ochenta distritos. Los hollows viven en Buecu Mundu (虚圏 Weko Mundu?), onde la enerxía espiritual ye escasa, polo que tienen que viaxar al mundu humanu p'alimentase.[41] Coles mesmes, na serie incluyéronse otros mundos, como'l Valle de los Allaríos, l'infiernu y el Vanderreich,[42] pero conozse pocu alrodiu de ellos.

Personaxes principales editar

Artículu principal: Personaxes de Bleach

De siguío va describise de volao a los personaxes principales y va nomase a los seiyū de la versión orixinal xaponesa:

Ye'l protagonista de Bleach. Ichigo ye un estudiante de preparatoria que tien l'habilidá d'interactuar colos espíritus. Darréu, viose obligáu a convertise nun shinigami sustitutu involuntariamente, yá que absorbió la mayor parte de los poderes d'otra shinigami llamada Rukia.[2][17] Cuando se creó la serie de manga, Kubo comentó que Rukia Kuchiki fuera'l primer personaxe qu'escurrió, pero non por que fuera la protagonista de la obra, asina que diseñó a Ichigo por que cumpliera esi rol.[43] Na adautación xaponesa la so seiyū ye Masakazu Morita.[17]

Ye una compañera de clases de Ichigo, venceyada a él gracies a la so amiga Tatsuki Arisawa. Ye güérfana, y foi criada pol so hermanu mayor, Sora. Sicasí, morrió nun accidente automovilísticu, dexándola dafechu sola.[41] Primeramente escarecía de poderes espirituales, pero nel intre de la serie desenvolvió la so conciencia espiritual, llogrando asina unos poderes únicos y de los cualos desconocíase.[21][22] Anque nun ye una shinigami, tien poderes de sanación nun área curtia y puede crear escudos medianamente fuertes. Ta namorada de Ichigo, y nuna ocasión foi a la so habitación y confesóse-y, anque esti taba dormíu. Na adautación xaponesa la so seiyū ye Yuki Matsuoka.[39]

Ye una shinigami que foi unviada a la ciudá de Karakura pa esaniciar a tolos hollows d'esi llugar. A pesar que la so apariencia física ye d'una adolescente, en realidá ye diez veces mayor que Ichigo.[17] De primeres de la hestoria, Rukia viose obligada a tresferir los sos poderes a Ichigo y por ello asumió un estilu de vida temporal como una humana normal,[2] pa enseña-y a utilizar los sos poderes de shinigami hasta qu'ella pudiera recuperar los suyos y asina colase al so mundu.[18] Kubo comentó que Rukia foi'l primer personaxe creáu na serie, y decidió utilizar el so diseñu pa crear a los demás shinigami de la obra.[16] Na adautación xaponesa la so seiyū ye Fumiko Orikasa.[17]

Ye un quincy, descendiente d'una llinia de cazadores de hollows. Al empiezu de la serie tenía cierta rivalidá colos otros personaxes principales, yá que tenía una fonda rensía escontra tolos shinigami, incluyendo a Ichigo,[44] pero col intre de la hestoria vuélvense amigos.[45] Sicasí, entá siendo amigu de Ichigo, esti nun puede dexar de competir contra él.[45] Na adautación xaponesa la so seiyū ye Noriaki Sugiyama.[46][47]

  • Chad (チャド Chado?), que'l so verdaderu nome ye Yasutora Sado (茶渡泰虎 Sado Yasutora?)

Ye unu de los meyores amigos de Ichigo na escuela.[48] A pesar del so pimpanu aspeutu ye bien mansu, y niégase a combatir nun siendo que seya pol bien d'otru.[41] De primeres Chad nun podía ver a los hollows,[41] pero esto camudó cuando un grupu de neños fueron atacaos por unu.[49] Nesi momentu afayó una habilidá única, que yera una armadura que fortalecía'l so brazu derechu.[49] Darréu, desenvolvió la capacidá de disparar la enerxía pel so brazu y tamién afayó que'l so brazu esquierdu tenía una capacidá ofensiva de gran algame.[50] Na adautación xaponesa la so seiyū ye Hiroki Yasumoto.[48]

Producción editar

Bleach foi creáu a partir del deséu de Kubo de crear un shinigami vistíu con un quimonu, y esta visualización sirvió de base pa diseñar a los shinigami de la serie.[16][51] La hestoria orixinal presentar na revista selmanal Shōnen Jump como un one-shot,[5] poco dempués que Kubo atayó la so primer manga, Zombie Powder. Sicasí, el one-shot foi refugáu, asina que Akira Toriyama —el creador de Dragon Ball— lleó la hestoria y escribió-y una carta d'aliendu a Kubo. Más tarde, Bleach foi publicáu en Akamaru Jump,[4] y depués foi aceptáu pa una publicación en Shōnen Jump por un curtiu periodu de tiempu, y foi primeramente destináu a ser una serie curtia con un llargor máximu de serialización de cinco años.[51] Tite Kubo comentó que les influyencies pa escurrir los elementos de Bleach estender d'otres series manga, de la música, de les llingües estranxeres, de l'arquiteutura, y del cine. Amás, atribuyó'l so interés nos dibuxos de bisarmes supernaturales de Shigeru Mizuki na serie GeGeGe non Kitarō y de les interesantes armadures de batalles feches por Masami Kurumada en Saint Seiya, yá que yeren hestories qu'esfrutó enforma cuando neñu.[16] L'aición, estilu y la narración que s'atopen na serie inspirar nes películes del cine, anque Kubo nun reveló nenguna en particular. El mangaka tamién declaró que desea faer de Bleach una esperiencia que namái puede atopase por aciu la llectura de manga.[51]

A la de escribir l'argumentu o cuando apaecíen dificultaes na creación d'un nuevu material, l'autor comentó qu'empezaba pensando en nuevos personaxes, de cutiu dellos coles mesmes, y relleendo los volumes anteriores de Bleach.[52] Señaló amás que-y gusta crear personaxes que tengan una apariencia esterna que nun coincida cola so verdadera naturaleza, un elementu qu'apaez en munchos de los personaxes de Bleach, yá que el mangaka siéntese «atraíu poles persones con esa aparente contradicción» y atópase con «ganes de crear personaxes asina cuando trabaya».[53] La terminoloxía usada en Bleach tien una variedá d'inspiraciones y cada tipu de personaxe tien un estilu llingüísticu distintu; por casu, la mayoría de los nomes pa designar les zanpakutō y los conxuros usaos polos shinigami inspirar na lliteratura xaponesa antigua. Les téuniques de los quincy son n'alemán, como «heißen» que significa «calecer»; ente que les de los arrincar y los hollow son n'español, como «resurreición», «fierro», o «soníu», amás del usu términos n'inglés pa los fullbringers, como «dollhouse» —trad. «casa de muñeques»—. L'empléu d'estos términos en diversos idiomes faen al universu ficticiu de Kubo.[53] L'autor interesar nel idioma español, yá que, según él, el llinguaxe suena «fascinante y afechiscu».[53] Na realización d'escenes de batalles, Kubo comentó que la so principal inspiración ye la música rock,[54] y a la de escoyer el meyor ángulu d'una escena, busca que se vea bien, seya realista y reflexe el mayor dolor en función del personaxe.[52]

Conteníu de la obra editar

Manga editar

Artículu principal: Volumes de Bleach

La manga de Bleach publicar por primer vegada n'agostu de 2001 pola editorial Shūeisha,[55] na revista Shōnen Jump,[56] onde inda sigue la so edición con un capítulu per selmana, que fueron arrexuntaos hasta agora en seiscientos siete volumes.[57] El primer tankōbon foi publicáu'l 5 de xineru de 2002,[58] ente que'l sesentenu foi publicáu'l 2 d'agostu de 2013.[6] Les versiones n'español de la manga empezaron a publicar n'España pola editorial Editores de Tebeos —d'antiguo conocida como Ediciones Glénat— y darréu por Panini Cómics ,[59][9] por Grupu Editorial Vide en Méxicu[10] y por Editorial Ivrea n'Arxentina.[11]

Nel 2005, la manga llogró'l premiu Shōgakukan na categoría shōnen,[12][60] unu de los premios más prestixosos que se da añalmente en Xapón. Nel 2008 foi'l quintu manga más vendíu, siendo solamente superáu por One Piece, Naruto, 20th Century Boys y Katekyō Hitman Reborn! respeutivamente,[14] pero pal 2009 foi'l terceru.[15] Sicasí, pal 2011 Bleach amenorgó considerablemente les sos ventes, ocupando esta vegada l'octavu llugar.[61] Del primer volume vendiéronse más d'un millón de copies.[62] Amás, mientres 2008 vendiéronse 870 000 exemplares del volume 34, convirtiéndose nel docenu volume meyor vendíu de Xapón. Los volumes 33 y 35 tamién tuvieron dientro de los venti principales, pero vendiérense menos exemplares.[63] En total, la manga vendió más de 3 100 000 copies en Xapón nel añu 2008, convirtiéndose na quinta serie meyor comercializada.[14][64] En febreru de 2018, la manga algamó la cifra de 120 millones d'exemplares impresos (non vendíos) en tol mundu.[65]

Anime editar

Artículu principal: Episodios de Bleach
Direutor  Noriyuki Abe
Creador orixinal  Tite Kubo
Composición y guión  Masashi Sogo

 Natsuko Suzuki
 Sawako Takagi

Animación y diseñu de personaxes  Masashi Kudo
Diseñu del color  Hideo Kamiya
 Hiromi Anzai
Edición  Junichi Uematsu
Taeko Hamauzu
Planificación  Takashi Harada

 Ryo Oyama

 Akiko Mutō

Grabación  Takashi Enomoto

 Shirō Sagisu

El anime de Bleach foi producíu polos estudios Pierrot y empobináu por Noriyuki Abe.[7] Emitir por primer vegada en Xapón el 5 d'ochobre de 2004 na cadena televisiva TV Tokyo,[8] y remató el 27 de marzu de 2012 con un total de 366 episodios estremaos en dieciséis arcos argumentales.[66] Nun ranking publicáu por TV Asahi sobre los cien anime más populares del 2006 sobre la base d'una encuesta on-line, Bleach algamó'l puestu siete,[13] ente que nel 2005 algamara'l puestu cuarenta y dos.[67] Nel añu 2007, Bleach foi nomáu al premiu estauxunidense American Anime Awards.[68]

Tamién se creó dos animaciones orixinales de la serie; la primera, «Bleach: Memories in the Rain» emitir nel 2004 en Jump Festa,[69] la cual ta basada nos episodios ocho y nueve del anime, anque con versiones modificaes. Céntrase principalmente nos sentimientos de Ichigo en rellación a la muerte de la so madre.[70] La segunda, «Bleach: The Sealed Sword Frenzy», emitir nel 2005 igualmente en Jump Festa,[71] esta vegada tienen que detener a un malváu shinigami llamáu Baishin, quien se lliberar d'un sellu que la Sociedá d'Almes asitiára-y.[72]

El doblaxe n'español del anime realizar en dos versiones distintos, una en Méxicu pa la so tresmisión nel restu de Hispanoamérica y otra n'España. Per mediu de l'alministradora de llicencies de VIZ Media, Andrea González, dambos países reciben la serie pa la so producción so la llicencia VIZ.[73] El doblaxe n'España ye realizáu nos estudio CYO STUDIOS,[74] ente qu'en Art Sound pal doblaxe en Méxicu.[75] N'España, Bleach ye tresmitíu por Buzz,[76] y n'Arxentina, Venezuela, Méxicu, Colombia(n'español) y Brasil (en portugués) por Animax Llatinoamérica.[77][78] Otres cadenes qu'emiten la serie son: 3XL (Cataluña), Adult Swim y Galavisión (Estaos Xuníos),[79] YTV (Canadá),[80] MCM (Francia, Bélxica),[81] Hyper (Polonia),[82] Animax (Hungría, Rumanía).[7] y en Chile por Etc...TV.

Películes editar

Esisten hasta agora cuatro películes de Bleach, toes elles empobinaes por Noriyuki Abe, el mesmu direutor de la serie.[83] Amás, cada película cunta con una trama orixinal, en llugar de ser una adautación de la hestoria de la manga.

La primer película, «Bleach: Memories of Nobody», estrenar en Xapón el 16 d'avientu de 2006,[84] y la so versión en DVD foi espublizada'l 5 de setiembre de 2007.[85][86] La película centrar na apaición d'un estrañu grupu d'entes espirituales que se faíen llamar «Dark Ones», que fueron espulsaos de la Sociedá d'Almes y agora traten de destruyila xunto col mundu real.[87] Esta película foi siguida por «Bleach: The DiamondDust Rebellion», estrenada'l 22 d'avientu del añu 2007,[88] y que la so versión en DVD foi llanzada'l 3 de setiembre de 2008.[89] Nesta ocasión, un artefautu pervalible conocíu como'l Sellu del Rei» ye robáu mientres lo treslladaben a la Sociedá d'Almes. Tōshirō Hitsugaya, el capitán de la décima división, quien foi asignáu a tresportar el sellu, lluchara contra'l líder del grupu de lladrones y un pocu dempués sumió misteriosamente, quedando él como'l culpable.[90] Más tarde, la tercer película, «Bleach: Fade to Black - Kimi non na o yobu», estrenóse'l 13 d'avientu de 2008 en Xapón.[91] El pasáu de Rukia ye reveláu nesta película y la verdá» que taba zarrada dientro de les sos alcordances. La película foi espublizada en DVD el 30 de setiembre de 2009.[92] A lo último, «Bleach: Jigoku-hen», estrenóse'l 4 d'avientu de 2010 y la so producción foi supervisada pol mesmu creador de la manga, Tite Kubo.[93] Nel tráiler, Ichigo apaez frente a la Puerta del Infiernu, que ye'l llugar onde son unviaos los hollows que cometieron fechorías mientres yeren seres humanos.[94] Per otru llau, en marzu de 2010, Warner Bros. anunció que se va a crear una adautación a película en imaxe real de la serie, que sería producida por Peter Segal y Michael Ewing.[95]

Banda sonora editar

Artículu principal: Banda sonora de Bleach

Hasta agora publicáronse once bandes sonores pal anime y les películes, obra del compositor Shirō Sagisu.[96] El primer álbum arrexuntáu, «Bleach: Original Soundtrack», llanzáu'l 18 en mayu de 2005 y contenía venticinco pistes, incluyendo dalgunos tarrezas d'apertura y de zarru.[97] Esto foi siguíu per un segundu discu compactu, «Bleach: Original Soundtrack II»,[98] el cual foi llanzáu'l 2 d'agostu de 2006, con un total de ventitrés pistes.[99] Coles mesmes, l'álbum «Bleach: The Best», que contenía les versiones completes de los primeros dolce tarrezas d'apertura y de zarru de la serie llanzar a la venta'l 13 d'avientu de 2006.[100][101][102] El terceru, «Bleach: Original Soundtrack III»,[103] foi llanzáu'l 5 de payares de 2008 y contenía ventisiete pistes.[104] Más tarde, surdió'l cuartu discu, «Bleach: Original Soundtrack IV», que foi espublizáu'l 16 d'avientu de 2009 y constaba con trenta pistes.[105]

Amás, cada película tien el so propiu álbum; «Bleach: Memories of Nobody Soundtrack» foi llanzáu'l 13 d'avientu de 2006,[106] siguíu por «Bleach: The DiamondDust Rebellion Soundtrack», llanzáu'l 19 de xineru de 2007.[107] Ente que «Bleach: Fade to Black - Kimi non na o yobu Soundtrack» foi llanzáu'l 10 d'avientu de 2008,[108] y a lo último, «Bleach: Jigoku-hen Soundtrack»,[109] que foi llanzáu'l 1 d'avientu de 2010, cada álbum contién más de venti pistes.

Otros álbumes como «Bleach: Best Tunes» tamién fueron llanzaos a la venta; similar a Bleach: The Best, esti álbum contién otros dolce tarrezas d'apertura y de zarru.[110] Per otru llau, ocho CD drama fueron producíos pa la serie, que fueron interpretaos por dellos de los seiyū del anime. Sicasí, estos CD drama solu fueron incluyíos como parte de los llanzamientos en DVD de los episodios. «The Bleach Beat Collections» son álbumes publicaos por Sony Music, nos cualos tamién participaron dellos seiyū del anime, quien apurrieron información sobre les personalidaes de los personaxes qu'interpreten, según les sos propies personalidaes. El primer discu foi llanzáu'l 22 de xunu de 2005, ya inda sigue publicar, habiendo hasta agora ventiún volúmenes.[111]

Musicales editar

Bleach foi afechu nuna serie de musicales de rock producíos conxuntamente por Pierrot,[112] y Nelke Planning.[113] Produciéronse cinco espectáculo musicales basaos na saga del «Shinigami sustitutu» y la «Sociedá d'Almes», según otros dos actuaciones conocíes como «Bleach: Live Bankai Shows» y «Bleach: Live Bankai Shows II», anque estes postreres nun siguen la trama de la serie. El primer musical de Bleach foi tituláu «Rock Musical Bleach — Saien», y llevóse a cabu del 17 al 28 d'agostu de 2005, en Shinjuku, Tokiu.[112][114] Los musicales fueron dirixíos por Takuya Hiramitsu,[115] el guión foi afechu por Naoshi Okumura, ente que la música foi compuesta pol dramaturgu Shoichi Tama.[116] Amás, los cantares son totalmente orixinales, polo que nun tán basaes na banda sonora del anime. Dalgunos de los actores que participen nestos musicales son Tatsuya Isaka, qu'interpreta a Ichigo Kurosaki, Miki Satō, qu'interpreta a Rukia Kuchiki y Eiji Moriyama, que fai'l papel de Renji Abarai.

Videoxuegos editar

Artículu principal: Videoxuegos de Bleach

Al igual qu'otres series, creó numberosos videoxuegos de Bleach y éstos apaecieron en dellos tipos de consoles. La hestoria de los videoxuegos centrar nel argumentu orixinal de la serie. Sicasí, dellos xuegos difieren y desenvuelven hestories y personaxes orixinales. Na so mayoría los videoxuegos son de llucha, anque tamién s'incluyeron otros xéneros como rol y aventura. Coles mesmes, tolos xuegos qu'usen les consoles Sony fueron desenvueltos pola empresa Sony Computer Entertainment. Ente que los xuegos de Nintendo y GameCube son desenvueltos por Treasure Co. Ltd y distribuyíos por Sega.[117]

El primer videoxuegu de Bleach foi llanzáu'l 24 de marzu de 2005 pa la consola PlayStation Portable, y foi tituláu «Bleach: Heat the Soul».[118] A pesar de que se crearon más de venti videoxuegos, la mayoría d'estos solu fueron llanzaos en Xapón, anque Sega llanzó los trés primeros xuegu Nintendo DS y el primeru de Wii n'Estaos Xuníos, Europa y Australia. Amás, dellos personaxes de Bleach apaecen nos videoxuegos crossover «Jump Super Stars» y «Jump Ultimate Stars», onde lluchen con una gran cantidá de personaxes de manga publicaos por Shōnen Jump.[119][120]

Nel 2015, pa teléfonos Android y iOS hai una nueva aplicación de Bleach llamáu "Bleach: Brave Souls" incorporáu y fechu por KLabGames.

Xuegos de cartes editar

La empresa xaponesa Bandai produció numberosos xuegos de cartes coleicionables basaos en Bleach, y el primer xuegu, tituláu «Bleach: Soul Card Battle», salió a la venta en Xapón nel 2004.[121] Per otru llau, n'Estaos Xuníos fueron introducíos por Score Entertainment en mayu de 2007.[122] Sicasí, dexaron d'espublizase n'abril de 2009, xustu antes del previstu llanzamientu de la so séptima edición, «Bleach Infiltration».[123] Esta cancelación atribuyir a la crisis económica de 2008-2012, qu'afectó enforma a les ventes.[123]

Los xuegos de cartes coleicionables fueron diseñaos por Aik Tongtharadol, y namái podía xugase ente dos persones. El xuegu consistía en que cada xugador empezaba con siquier sesenta y un cartes, y un xugador perdía cuando los puntos de les sos cartes llegaben a cero.[124] Les cartes de los xuegos fueron clasificaes en tres tipos distintos: de refuerzu, d'aumentu d'enerxía y d'aumentu de cartes.[125]

Artbooks y noveles editar

Como parte d'una franquicia, tamién se crearon llibros suplementarios de Bleach, tales como los artbook, anque d'esti tipu namái foi publicáu unu. El artbook, tituláu «Bleach: All Colour But The Black (BLEACHイラスト集All　Colour　But　The　Black?)», foi espublizáu'l 4 d'avientu de 2006 en Xapón, y darréu foi espublizáu n'Estaos Xuníos y Europa. El llibru fai una repasada de tolos personaxes de la serie qu'apaecen nos primeros diecinueve volumes. Amás, inclúi dellos comentarios de Tite Kubo, nos que'l mangaka cunta delles hestories pa revelar múltiples claves del so mundu creativu.[126] La versión n'español d'esti artbook foi publicada pola mesma editorial encargada de publicar la manga n'España, Editores de Tebeos —d'antiguo Ediciones Glénat—.[127]

Coles mesmes, cuatro databooks sobre la serie tamién fueron publicaes. Los dos primeros, llamaos «Bleach: Official Character Book Souls» (BLEACH ―ブリーチ― OFFICIAL CHARACTER BOOK SOULs?),[128] y «Bleach: Official Animation Book Vibes» (BLEACH ―ブリーチ― OFFICIAL ANIMATION BOOK VIBEs?),[129] fueron espublizaos el 3 de febreru de 2006. El terceru, «Bleach Official Bootleg: KaraBuri+» (BLEACH　OFFICIAL　BOOTLEG　カラブリ+?) foi llanzáu'l 3 d'agostu de 2007. Amás, una guía de personaxes llamada «Tedious Everyday Tales Colorful Bleach» (徒然日常絵詞 カラフル ブリーチ Tsuredure Nichijou Ekotoba Karafuru Burīchi?) foi publicada na revista V Jump, la guía contenía delles hestories curties sobre los aspeutos de ficción de la serie. Los omake incluyíos nel tercer databook teníen un estilu bien similar a los incluyíos na manga, pero éstos revelaben más de la vida cotidiana de los personaxes.[130] A lo último, el cuartu llibru, «Bleach: Official Character Book 2: MASKED» (BLEACH―ブリーチ―　OFFICIAL　CHARACTER　BOOK　2?), foi publicáu'l 4 d'agostu de 2010. Esti llibru revela los detalles de los personaxes qu'apaecieron cien años antes de la hestoria de la serie.[131]

Per otru llau, la obra foi afecha a dos noveles llixeres escrites ya ilustraes por Tite Kubo y Makoto Matsubara.[132] Dambes noveles fueron publicaes pola editorial Shūeisha y tán basaes nel argumentu de la serie. La primer novela, «BLEACH: Letters From The Other Side», foi publicada'l 15 d'avientu de 2004,[133] ente que la segunda novela, «BLEACH: The Honey Dish Rhapsody», foi espublizada'l 30 d'ochobre de 2006.[134]

Receición editar

Tanto'l anime como'l manga de Bleach algamaron un gran ésitu dientro y fora de Xapón. Del primer volume vendiéronse más d'un millón de copies,[62] y mientres el 2008, vendiéronse 870 000 exemplares del volume 34, convirtiéndose nel docenu volume meyor vendíu de Xapón.[63] Los volumes 33 y 35 tamién tuvieron dientro de los venti principales, pero vendiéronse menos exemplares.[63] En total, la manga vendió más de 3 100 000 copies, siendo la quinta serie coles cifres de ventes más altes pal 2008.[14][64] Amás, nel 2009 foi consideráu'l tercer manga más vendíu, siendo solamente superáu por One Piece y Naruto respeutivamente.[15] Sicasí, pal 2011 Bleach amenorgó considerablemente les sos ventes, ocupando esta vegada l'octavu llugar.[61] Nel 2005, la manga llogró'l premiu Shōgakukan na categoría shōnen,[12][60] unu de los premios más prestixosos, que s'apurre añalmente en Xapón. N'Estaos Xuníos, Bleach tamién foi nomáu al premiu American Anime Awards del 2007. Sicasí, la serie nun consiguió nengún premiu en nenguna categoría.[68] Nun ranking publicáu por TV Asahi de los cien anime más populares del 2006 sobre la base d'una encuesta online en Xapón, Bleach algamó'l séptimu puestu,[13] magar qu'en el 2005 algamó'l puestu cuarenta y dos.[67]

Diverses publicaciones de distintos medios sirvieron pa emponderar y criticar la serie. Deb Aoki d'About.com consideró a Bleach como'l meyor manga del xéneru shōnen del 2007 xunto con Eyeshield 21, asitiándolo na llista de los meyores diez manga de dichu xéneru,[135] y emponderando «la hestoria, les secuencies de l'aición y el gran desarrollu del los personaxes».[136] Sicasí, Jarred Pine —revisor de Mania.com— criticó la serie como «llarada de personaxes estereotipaos» y na so opinión, entamu de la serie yera embruscada, con batalles mediocres que nun llamaben l'atención del llector y una mala introducción del personaxe principal, Ichigo Kurosaki, que la so carauterística principal yera'l so deséu de protexer a los demás. A pesar d'ello, Pine señala que personalmente-y encantar la serie.[137]

Per otru llau, Carlos Santos d'Anime News Network, emponderó l'adautación del anime, y describir como «un anime increíblemente entreteníu que te va garrar y va negase a dexate dir».[138] María Lin d'Animefringe comentó que-y gustaron les variedaes de personaxes. Tamién emponderó la serie pola so atención a los detalles, l'equilibriu de la gravedá y la comedia. Lin añadió que «l'anime merez la so popularidá. Tien daqué pa toos: lo sobrenatural, comedia, aición y un pocu de romance, tou xuníu con una escelente animación y un soníu bien entusiasta».[139] Adam Arseneau de DVD Verdict, afirmó que Bleach ye una serie qu'ameyora conforme pasen los capítulos» y los sos personaxes tán «sorprendentemente bien desenvueltos y diseñaos».[140] Coles mesmes, Holly Ellingwood d'Active Anime emponderó al anime pola perfeición de los sos xéneros «la emoción, el humor y l'intriga sobrenatural».[141] Al so xuiciu, la serie «fai un trabayu maraviyosu, y non solo colos episodios, sinón tamién colos personaxes secundarios».[142] Amás, falagó a la serie poles sos efeutos especiales, y la so intrigante trama, «un brillosu amiestu d'aición, esbarriada comedia y engañadores personaxes».[143][144]

Notes editar

  1. ↑ El nome deriva del so símbolu, una estrella de cinco puntes, y el prefixu «quinquies», que significa «cinco», según Kubo tien gustu pola frase «Quincy arqueru».[34]
  2. ↑ Anque'l términu Vizard ta escritu na manga utilizando'l kanji «soldaos mazcaraos» (仮面の軍勢 kamen non gunzei?), que se pronuncia como l'inglés visored (ヴァイザード vaizādo?), ye una derivación de «mazcaráu».[36]
  3. ↑ Na traducción de la manga, Uryū inclúi un macrón na segunda «o».

Referencies editar

  1. ↑ «The Official Website for Bleach». Viz Media.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Kubo, Tite (2002). «Capítulu 1», Bleach, volume 1. Shūeisha. ISBN 4-08-873213-8.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Kubo, Tite (2002). «Capítulu 3», Bleach, volume 1. Shūeisha. ISBN 4-08-873213-8.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Capítulo pilotos» (xaponés). Akamaru Jump. Archiváu dende l'orixinal, el 17 d'abril de 2008. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Bleach (capítulu piloto)» (inglés). Myanimeliste.net. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  6. ↑ 6,0 6,1 «BLEACH ―ブリーチ―　60» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 16 d'agostu de 2013.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Bleach (anime)» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  8. ↑ 8,0 8,1 «BLEACH —ブリーチ—» (xaponés). TV Tokyo. Archiváu dende l'orixinal, el 28 d'agostu de 2009. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  9. ↑ 9,0 9,1 «Bleach n'Editores de Tebeos». Editores de Tebeos. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'abril de 2012. Consultáu'l 28 de marzu de 2012.
  10. ↑ 10,0 10,1 «Series publicaes por Grupu Editorial Vide» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 4 de marzu de 2012.
  11. ↑ 11,0 11,1 «Editorial Ivrea» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 17 de xineru de 2009.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 «Premiu Shogakukan Manga Award» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 23 d'agostu de 2009. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 «L'anime favoritu en Xapón nel 2006» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 «Los 10 mangues más vendíos en Xapón del 2008» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 «Manga más vendíos del 2009» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 19 d'avientu de 2009.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 Deb Aoki. «[http://manga.about.com/od/mangaartistinterviews/a/TiteKubo.htm webaslollly a Tite Kubo (páxina 1)]» (inglés). About.com. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 17,4 17,5 17,6 17,7 Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (5 d'ochobre de 2004). Bleach. TV Tokyo. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 Kubo, Tite (2002). «Capítulu 2», Bleach, volume 1. Shūeisha. ISBN 4-08-873213-8.
  19. ↑ Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (18 de xineru de 2005). Bleach. TV Tokyo. 
  20. ↑ Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (25 de xineru de 2005). Bleach. TV Tokyo. 
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 Kubo, Tite (2002). «Capítulu 43», Bleach, volume 5. Shūeisha. ISBN 4-08-873335-5.
  22. ↑ 22,0 22,1 Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (28 d'avientu de 2004). Bleach. TV Tokyo. 
  23. ↑ Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (22 de febreru de 2005). Bleach. TV Tokyo. 
  24. ↑ Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (1 de marzu de 2005). Bleach. TV Tokyo. 
  25. ↑ Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (6 d'avientu de 2005). Bleach. TV Tokyo. 
  26. ↑ Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (1 de xunu de 2005). Bleach. TV Tokyo. 
  27. ↑ Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (20 d'avientu de 2005). Bleach. TV Tokyo. 
  28. ↑ 28,0 28,1 Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (10 de xineru de 2006). Bleach. TV Tokyo. 
  29. ↑ 29,0 29,1 Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (31 de xineru de 2007). Bleach. TV Tokyo. 
  30. ↑ Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (26 de setiembre de 2007). Bleach. TV Tokyo. 
  31. ↑ Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (22 de febreru de 2011). Bleach. TV Tokyo. 
  32. ↑ Kubo, Tite (2012). «Capítulu 479», Bleach, volume 54. Shūeisha. ISBN 978-4-08-870386-2.
  33. ↑ Kubo, Tite (2006). «Capítulu 187», Bleach, volume 21. Shūeisha. ISBN 4-08-874027-0.
  34. ↑ Deb Aoki. «Entrevista a Tite Kubo (páxina 2)» (inglés). About.com. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  35. ↑ Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (2 de mayu de 2006). Bleach. TV Tokyo. 
  36. ↑ Kubo, Tite (2006). «Capítulu 188», Bleach, volume 22. Shūeisha. ISBN 4-08-874049-1.
  37. ↑ Kubo, Tite (2006). «Capítulu 185», Bleach, volume 21. Shūeisha. ISBN 4-08-874027-0.
  38. ↑ Kubo, Tite (2011). Bleach, volume 49. Shūeisha. ISBN 978-4-08-870186-8.
  39. ↑ 39,0 39,1 39,2 Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (12 d'ochobre de 2004). Bleach. TV Tokyo. 
  40. ↑ Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (22 de marzu de 2005). Bleach. TV Tokyo. 
  41. ↑ 41,0 41,1 41,2 41,3 Kubo, Tite (2002). «Capítulu 5», Bleach, volume 1. Shūeisha. ISBN 4-08-873213-8.
  42. ↑ Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (2 de payares de 2004). Bleach. TV Tokyo. 
  43. ↑ Tite Kubo, Masakazu Morita. Entrevista a Tite Kubo, Bleach. Xapón: Bleach B-Station.
  44. ↑ Kubo, Tite (2002). «Capítulu 36», Bleach, volume 5. Shūeisha. ISBN 4-08-873335-5.
  45. ↑ 45,0 45,1 Kubo, Tite (2002). «Capítulu 51», Bleach, volume 6. Shūeisha. ISBN 4-08-873366-5.
  46. ↑ «Noriaki Sugiyama» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  47. ↑ Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (14 d'avientu de 2004). Bleach. TV Tokyo. 
  48. ↑ 48,0 48,1 Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (26 d'ochobre de 2004). Bleach. TV Tokyo. 
  49. ↑ 49,0 49,1 Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (21 d'avientu de 2004). Bleach. TV Tokyo. 
  50. ↑ Tite Kubo (creador), Noriyuki Abe (direutor) (30 de xineru de 2008). Bleach. TV Tokyo. 
  51. ↑ 51,0 51,1 51,2 Charles Solomon (28 d'agostu de 2008). «Creator Tite Kubo surprised by 'Bleach' success» (inglés). Los Angeles Times. Archiváu dende l'orixinal, el 23 d'abril de 2009. Consultáu'l 4 de marzu de 2012.
  52. ↑ 52,0 52,1 Kai-ming Cha (5 d'agostu de 2008). «Nuevos personaje» (inglés). Publishers Weekly. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  53. ↑ 53,0 53,1 53,2 Shōnen Jump, volume 6. Viz Media. xunu 2008.  p. 12. ISSN 1545-7818. 
  54. ↑ Deb Aoki. «Entrevista a Tite Kubo (páxina 3)». About.com. Consultáu'l 16 de setiembre de 2008.
  55. ↑ «Series editorializadas por Shūeisha» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  56. ↑ «Manga publicaos por Shōnen Jump» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  57. ↑ «Bleach (manga)» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  58. ↑ «BLEACH ―ブリーチ―　1» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  59. ↑ «Panini va publicar Gantz, Bleach y Rurouni Kenshin». Consultáu'l 11 d'agostu de 2017.
  60. ↑ 60,0 60,1 «Ganadores del premiu Shogakukan Manga Award hasta'l 2006» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 24 de xineru de 2008. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  61. ↑ 61,0 61,1 «Manga más vendíos de 2011» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 24 de febreru de 2011.
  62. ↑ 62,0 62,1 «Ventes del primer volume de Bleach» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  63. ↑ 63,0 63,1 63,2 «Volumen más vendíos de 2008» (inglés). Anime News Network (19 d'avientu de 2008). Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  64. ↑ 64,0 64,1 «Manga más vendíos de 2008» (inglés). Come Press. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  65. ↑ «Bleach Manga Has 120 Million Copies in Print Worldwide» (inglés). Anime News Network (23 de xineru de 2017). Consultáu'l 3 de marzu de 2017.
  66. ↑ «Anime de Bleach va rematar en marzu de 2012» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 24 de febreru de 2012.
  67. ↑ 67,0 67,1 «L'anime favoritu en Xapón (parte II)» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  68. ↑ 68,0 68,1 «Los ganadores del premiu American Anime Awards» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  69. ↑ «Bleach: Memories in the Rain» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  70. ↑ «Bleach: Memories in the Rain» (inglés). Anime-Planet. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  71. ↑ «Bleach: The Sealed Sword Frenzy» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  72. ↑ «Bleach: The Sealed Sword Frenzy» (inglés). Anime-Planet. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  73. ↑ «Andrea González» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  74. ↑ «CYO STUDIOS» (inglés). Eldoblaje.com. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  75. ↑ «Art Sound Méxicu» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  76. ↑ «Series emitíes pola canal Buzz» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  77. ↑ «Bleach llega finalmente a Llatinoamérica en total esclusiva por Animax». Blogue Animax Llatinoamérica (26 de mayu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 26 de xunetu de 2008. Consultáu'l 4 d'ochobre de 2016.
  78. ↑ «Animax estrena trés [... series en mayu]». Blogue Animax Llatinoamérica (5 de mayu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 26 de xunetu de 2008. Consultáu'l 4 d'ochobre de 2016.
  79. ↑ «Series emitíes por Adult Swim» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  80. ↑ «Series emitíes por YTV» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 4 de marzu de 2012.
  81. ↑ «Series emitíes por MCM» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  82. ↑ «Series emitíes por Hyper» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  83. ↑ «Noriyuki Abe» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  84. ↑ «Bleach: Memories of Nobody» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  85. ↑ «Bleach: Memories of Nobody — DVD» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  86. ↑ «Bleach: Memories of Nobody — DVD» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  87. ↑ «Argumentu de Bleach: Memories of Nobody» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  88. ↑ «Bleach: The DiamondDust Rebellion» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  89. ↑ «Bleach: The DiamondDust Rebellion en DVD» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  90. ↑ «Bleach: The DiamondDust Rebellion» (inglés). Anime-Planet. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  91. ↑ «Bleach: Fade to Black - Kimi non na o yobu» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  92. ↑ «劇場版BLEACH Fade to Black 君の名を呼ぶ(通常版) [DVD]» (xaponés). Amazon.co.jp. Consultáu'l 7 d'ochobre de 2009.
  93. ↑ «Nueva película de Bleach» (inglés). Consultáu'l 26 de xunetu de 2010.
  94. ↑ «Tráiler de Jigoku-hen» (inglés). Consultáu'l 8 d'avientu de 2010.
  95. ↑ «Warner Brothers anuncia una película n'imaxe real de la serie editorial=Anime News Network» (inglés). Consultáu'l 1 de xunetu de 2010.
  96. ↑ «Shirō Sagisu» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  97. ↑ «Bleach: Original Soundtrack» (xaponés). Amazon.co.jp. Consultáu'l 4 de marzu de 2012.
  98. ↑ «Bleach: Original Soundtrack II» (inglés). Amazon.com. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  99. ↑ «Bleach: Original Soundtrack II» (inglés). MusicBrainz. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  100. ↑ «Bleach: The Best» (xaponés). Amazon.co.jp. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  101. ↑ «Bleach: The Best» (inglés). Play-Asia.com. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  102. ↑ «Bleach: The Best» (inglés). MusicBrainz. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  103. ↑ «Bleach: Original Soundtrack III» (inglés). Amazon.com. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  104. ↑ «Bleach: Original Soundtrack III» (inglés). MusicBrainz. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  105. ↑ «Bleach: Original Soundtrack IV» (xaponés). Amazon.co.jp. Consultáu'l 10 de xineru de 2010.
  106. ↑ «Bleach: Memories of Nobody Soundtrack» (inglés). Play-Asia.com. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  107. ↑ «Bleach: The DiamondDust Rebellion Soundtrack» (inglés). CDJapan. Neowing. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  108. ↑ «Bleach: Memories of Nobody Soundtrack» (inglés). CDJapan. Neowing. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  109. ↑ «Bleach: Jigoku-hen Soundtrack» (inglés). CDJapan. Neowing. Consultáu'l 8 de febreru de 2011.
  110. ↑ «Bleach: Best Tunes» (xaponés). Amazon.co.jp. Consultáu'l 8 de febreru de 2011.
  111. ↑ «The Bleach Beat Collections» (xaponés). Sony Music. Consultáu'l 8 de febreru de 2011.
  112. ↑ 112,0 112,1 «Musicales de Rock de Bleach» (xaponés). Pierrot. Archiváu dende l'orixinal, el 22 d'agostu de 2009. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  113. ↑ «Bleach: Rock Musical» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  114. ↑ «Musicales de Rock de Bleach» (xaponés). Nelke Planning. Archiváu dende l'orixinal, el 21 de marzu de 2007. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  115. ↑ «Takuya Hiramitsu» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  116. ↑ «Shoichi Tama» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  117. ↑ «Videoxuegos de Bleach pa GameCube y Nintendo». MeriStation. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  118. ↑ «Bleach: Heat the Soul». IGN. Consultáu'l 9 de febreru de 2011.
  119. ↑ «Jump Super Stars» (xaponés). Nintendo. Consultáu'l 6 de febreru de 2008.
  120. ↑ «Jump Ultimate Stars» (xaponés). Nintendo. Consultáu'l 6 de febreru de 2008.
  121. ↑ «Bleach: Soul Card Battle Starter Deck» (inglés). Atamaii. Consultáu'l 5 de payares de 2008.
  122. ↑ «Bleach TCG» (inglés). Score Entertainment. Archiváu dende l'orixinal, el 17 d'avientu de 2008. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  123. ↑ 123,0 123,1 «Bleach Infiltration» (inglés). icv2. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  124. ↑ «Bleach TCG: Regles del xuegu editorial=Score Entertainment» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 17 d'avientu de 2008. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  125. ↑ «Xuego de cartes de Bleach» (xaponés). Carddas. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  126. ↑ «BLEACHイラスト集　All　Colour　But　The　Black» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  127. ↑ «Bleach: All Colour But The Black». Editores de Tebeos. Archiváu dende l'orixinal, el 27 d'abril de 2012. Consultáu'l 28 de marzu de 2012.
  128. ↑ «BLEACH ―ブリーチ― OFFICIAL CHARACTER BOOK SOULs» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  129. ↑ «BLEACH ―ブリーチ― OFFICIAL ANIMATION BOOK VIBEs» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  130. ↑ «BLEACH　OFFICIAL　BOOTLEG　カラブリ+» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  131. ↑ «BLEACH―ブリーチ― OFFICIAL CHARACTER BOOK 2 MASKED» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 9 de febreru de 2011.
  132. ↑ «Makoto Matsubara» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  133. ↑ «BLEACH―Letters From The Other Side» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  134. ↑ «BLEACH―The Honey Dish Rhapsody» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  135. ↑ Deb Aoki. «Los 10 meyor manga shōnen de 2007» (inglés). About.com. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  136. ↑ Deb Aoki. «Meyor manga shōnen de 2007» (inglés). About.com. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  137. ↑ Jarred Pine (24 de febreru de 2005). «Bleach, volume 1» (inglés). Mania.com. Archiváu dende l'orixinal, el 8 de marzu de 2009. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  138. ↑ Carlos Santos (21 d'agostu de 2005). «Bleach Review» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  139. ↑ Lin, María (abril 2005). «Ghostbusters with Class» (n'inglés). Animefringe 2005 (4):  p. 4. ISSN 1705-3692. http://www.animefringe.com/magazine/2005/04/feature/02.php. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009. 
  140. ↑ Adam Arseneau (4 de setiembre de 2007). «Bleach, volume 5» (inglés). DVD Verdict. Archiváu dende l'orixinal, el 17 d'avientu de 2008. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  141. ↑ Holly Ellingwood (23 de xineru de 2007). «Bleach, volume 2» (inglés). Active Anime. Consultáu'l 4 de marzu de 2012.
  142. ↑ Holly Ellingwood (12 de xunetu de 2007). «Bleach, volume 5» (inglés). Active Anime. Consultáu'l 4 de marzu de 2012.
  143. ↑ Holly Ellingwood (15 de marzu de 2007). «Bleach, volume 3» (inglés). Active Anime. Consultáu'l 4 de marzu de 2012.
  144. ↑ Holly Ellingwood (8 d'ochobre de 2007). «Versión en DVD de Bleach» (inglés). Active Anime. Consultáu'l 4 de marzu de 2012.

Enllaces esternos editar

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Bleach&oldid=4160614»