Cabu de les Aguyes
El Cabu de les Aguyes (en portugués Cabo das Agulhas, y n'inglés Cape of the Needles) ye un cabu rocosu asitiáu na provincia de Western Cape, en Sudáfrica. Ye'l puntu más meridional del continente africanu, y marca, según la Organización Hidrolóxica Internacional, la divisoria ente los océanos Atlánticu y Índicu[1]. Foi consideráu históricamente como ún de los llugares de pasu más peligrosos de la ruta de los clippers que xunía'l Reinu Xuníu con Australia y Nueva Zelanda.
| Cabu de les Aguyes | |
|---|---|
| Cape Agulhas (en) | |
 | |
| Situación | |
| País |  Sudáfrica |
| Provincies | Provincia Cabo Occidental |
District municipality (en)  | Distrito Municipal de Overberg (es) |
| Municipio local (es) | Cape Agulhas Local Municipality (en) |
| Tipu | cabu |
| Asitiáu en | Océanu Atlánticu |
| Coordenaes | 34°50′00″S 20°00′09″E / 34.833333333333°S 20.002541666667°E |
  Cabu de les Aguyes Cabu de les Aguyes (Sudáfrica) | |
| Datos | |
| Altitú media | 2 m |
 | |
Xeografía editar
El Cabu de les Aguyes asítiase na rexón d'Overberg, a unos 170 km al sureste de Ciudá del Cabu. Recibió'l so nome de los navegantes portugueses que, alredor de 1500, comprobaron que naquel momentu la direición del norte magnéticu, y poro la que marcaba l'aguya de la brúxula, coincidía esautamente col norte xeográficu[2]. El cabu asítiase nel conceyu de Cape Agulhas -nome col que se conoció'l cabu n'inglés hasta'l sieglu XX-, na provincia sudafricana de Western Cape, cerca de la ciudá d'Agulhas.
Al sur del cabu la nomada corriente d'Agulhas, d'agua caliente d'orixe tropical y que flúi a lo llargo de la costa este d'África, vira ensin entrar nel Atlánticu y diríxese otra vuelta hacia l'Índicu tropical. De la que lo fai forma grandes remolinos oceánicos (nomaos aniellos d'Agulhas) qu'entren nel Atlánticu sur y lleven enormes cantidaes de calor y sal a esi océanu. Esti mecanismu ye ún de los principales elementos de la circulación termohalina global, que distribúi'l calor y el sal ente les distintes partes del Océanu Mundial.
Al contrariu que'l so famosu vecín, el cabu de Bona Esperanza, el cabu de les Aguyes ye poco espectacular, y consiste nuna llinia costera gradualmente curvillinia con una playa de regodones. Hai un indicador que señala la so llocalización exacta, difícil d'aldovinar a simple vista. Les roques que formen el cabu pertenecen a la cordelera conocida como Montaña de la Mesa, y son xeolóxicamente próximes a les formaciones rocoses que pueden vese nos espectaculares cantiles de la Montaña de la Mesa, Ciudá del Cabu y el Cabu de Bona Esperanza.
Clima editar
El clima ye permanentemente templáu, ensin temperatures o lluvies estremes. D'alcuerdu colos datos del South African National Parks, qu'alministra la so reserva natural, les lluvies anuales son d'alredor de 400-600 mm, y caen la mayoría nel iviernu[3]. Les temperatures medias, d'otra banda, son de 23,8°C en xineru (mínima de 17,7ºC) y de 16,5ºC en xunetu (mínima de 10,8ºC).
editar
El mar qu'arrodia'l cabu ye célebre poles fuertes tormentes invernales, y poles foles xigantes, d'hasta 30 metru|m d'altor, capaces por sigo mesmes de fundir un barcu. Créese que, nos caberos sieglos, tienen fundíose na zona hasta 150 barcos[4]. Hai delles circunstancies qu'inflúin nesta peligrosidá. Los fuentes vientos (conocíos como roaring forties), que percorren l'hemisferiu Sur del oeste haza l'este, y la corriente circumpolar antártica, que flúi na mesma direición, choquen cola corriente d'Agulhas, caliente, na rodiada del cabu. Esti choque de corrientes d'agua de diferente densidá, axuntáu colos vientos del oeste que soplen escontra la corriente de les Aguyes, faen posible l'apaición de foles perpeligroses. La poca fondura del bancu de les Aguyes, que forma parte de la plataforma continental y penetra nel mar hasta los 250 km al sur del cabu, contribúi tamién a la fuercia y altor de les foles.
Esta peligrosidá de les agües qu'arrodien el cabu fáenlo ser conocíu y temíu polos marineros. Hai abondos barcos que fundieron na zona nos dos caberos sieglos: ente más otros, l' Arniston (1815), el Cooranga (1964), l' Elise (1879), el Federal Lakes (1975), el Geortyrder (1849), el Gouritz (1981) y el Gwendola (1968)[5]. Como axuda a la navegación construyóse, en 1848, un faru nel cabu; anguaño ye visitable, y hai nelli un pequeñu muséu y un restaurante.
Referencies editar
- ↑ Limits of Oceans and Seas. International Hydrographic Organization Special Publication No. 23, 1953.
- ↑ Descubrimientu de la coincidencia del norte xeográficu y el magnéticu (n'inglés), artículu de Patricia Seed
- ↑ Información sobro'l cabu na web del Serviciu de Parques Naturales de la República Sudafricana.
- ↑ Visiting the southernmost point in Africa|website, artículu del Villa Tuscana Travel Blog (20 de payares de 2015).
- ↑ Marine Casualty Database Southern African Coast.
Datos: Q4085
Multimedia: Cape Agulhas
