Califatu

El términu califatu (n'árabe:خِلافة, treslliteración fonética al español: Jalifa, treslliteración fonética árabe: Khalifa, (pronunciáu [χalifæ]( escuchar)) foi primeramente lideráu polos discípulos de Mahoma como una continuación del sistema relixosu establecíu pol Profeta conocíu como 'Califatos de Rashidun'. Un "califatu" ye tamién un Estáu qu'implementa esti tipu de sistema políticu.

El postreru califa del islam, Abdul Mejid II.

La caña sunita del Islam axusta que, como xefe d'Estáu, un califa tien de ser escoyíu polos musulmanes o los sos representantes. Los siguidores del Islam chiíta, sicasí, creen qu'un califa tien de ser un Imam escoyíu por Dios de Ahl al-Bayt (la "Familia de la Casa", los descendientes direutos de Mahoma). En términos más simples, la mayoría suní favorez les eleiciones, ente que la minoría chiíta prefier la llinia del sangre.

Califatos del Islam

Surdieron o se crearon los siguientes califatos:

• Cuatro Califes Ortodoxos (632-661). Escoyíos pola comunidá. Únicu califatu reconocíu por suníes y xiinos.
• Califatu Omeya (661-756). Primer califatu hereditariu d'orientación sunnita. La so capital foi Damascu.
• Califatu Abbasí (756-1258). D'orientación sunní. La so capital foi Kufa (756-762), depués Bagdag (762-1258) y finalmente El Cairu (1258-1517).
• Califatu Fatimí (909-1171). D'orientación xiina. Les sos capitales fueron Kairuán (909-973) y El Cairu (973-1171).
• Califatu Omeya de Córdoba (929-1031). D'orientación sunnita.
• Califatu Otomanu (1517-1924). D'orientación sunnita. La so capital foi Istambul . Turquía abolió'l califatu na reforma constitucional de 1926.
• Estáu Islámicu d'Iraq y el Llevante (2014). D'orientación sunnita salafista. La so capital yera Al Raqa dende 2014 hasta 2017, cuando la perdieron na guerra. El Califatu Islámicu, conocíu tamién como Dawlat al-Khalifah, foi establecíu pola organización terrorista Estáu Islámicu nel añu 2014, na ciudá d'Al Raqa y foi'l primer califatu del sieglu XXI, anque nun cuntó con nengún tipu de reconocencia internacional. Hasta'l momentu'l so únicu Califa foi Abu Bakr al-Baghdadi.

Amás, l'Imperiu almohade (1145-1269), con capital en Marrakech, anque nun foi oficialmente un califatu nin el so gobernante usó'l títulu de califa, sí fixo usu d'un tratamientu davezu acomuñáu al califa: el de príncipe de los creyentes (depués heredáu pol sultán de Marruecos, hasta l'actualidá).

Per otru llau, Husayn ibn Ali, jerife de La Meca, tres la cayida del Imperiu Otomanu y metanes los alderiques que percorríen el mundu islámicu sobre la recuperación del acabante abolir califatu, utilizó mientres unos años, hasta la so muerte, el títulu de califa. El califa yera tamién la máxima autoridá del imperiu islámicu.

Ver tamién

• Abdul Hamid II
• Edá d'Oru del islam
• Países transcontinentales
• Ali Abdel Raziq
• Xa
• Shayj al islam
• Sufí

Bibliografía

• Crone, Patricia; Hinds, Martin, God's Caliph: Religious Authority in the First Centuries of Islam, Cambridge: Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-32185-3 
• Donner, Fred McGraw, The Early Islamic Conquests, Princeton, N.J: Princeton University Press, ISBN 978-0-691-05327-1, http://hdl.handle.net/2027/heb.00877 
• Wright, Lawrence, The Looming Tower: Al Qaeda and the Road to 9/11, Londres: Vintage, ISBN 978-1-4000-3084-2 

Enllaces esternos

• The return of the caliphate The Guardian.
• Islamists urge caliphate revival BBC.
• ¿Qué ye'l Gran califatu islámicu?

• [1]
• Abu Bakr al-Baghdadi

• Datos: Q131401
• Multimedia: Caliphates