Ciencia del suelu
La Ciencia del suelu ye la ciencia o caña de les Ciencies de la Tierra qu'estudia'l suelu como recursu natural na superficie de la Tierra incluyendo la so formación (pedoxénesis), la so clasificación y cartografía, les sos carauterístiques, la so composición química, la so bioloxía, la so fertilidá y tou lo rellacionao col usu y a la xestión del suelu. Esta ciencia arrexunta a la pedoloxía (formación, química, morfoloxía y clasificación del suelu) y la edafoloxía (influencia del suelu n'organismos, especialmente les plantes). De cutiu utilícense estos nomes como sinónimos de la ciencia de suelu.
| Ciencia del suelu | |
|---|---|
| disciplina académica | |
| Ciencies de la Tierra | |
 | |
 |
Campos d'estudiu editar
El suelu ocupa la pedosfera, la capa más esterna de la Tierra sólida. Esta ye la perspeutiva conceptual de la pedoloxía y la edafoloxía, les dos cañes principales de la ciencia de suelu. La pedoloxía ye l'estudiu del suelu nel so estáu natural. La edafoloxía ye l'estudiu del suelu no referente al so usu. Dambes cañes apliquen una combinación de física, química, y bioloxía del suelu. Les numberoses interacciones ente biosfera, atmósfera, litósfera y hidrosfera dan-y un calter escepcionalmente multidisciplinar a esta ciencia.
Investigación del suelu editar
La mayoría de la conocencia del suelu en naturaleza provién de cartografíes del suelu. Los datos primarios d'estos estudios son adquiríos pol muestreo nel campu y sofitaos por teledetección.
Les últimes meyores na investigación del suelu tán rellacionaes cola necesidá d'entender el papel del suelu nel contestu del cambéu climáticu, los gases d'efeutu ivernaderu, y el secuestro de carbonu.
Clasificación del suelu editar
Dende 2006, el World Reference Base for Soil Resources (Base Munidal de Referencia pa los Recursos del Suelu) ye'l sistema que rixe la clasificación del suelu, substituyendo a l'anterior clasificación de la FAO.
Fertilidá del suelu editar
La concepción del términu fertilidá foi modificar col tiempu y na actualidá más s'avera al conceutu de productividá qu'a otra cosa. Esto ye,lo qu'ufierta potencialidá nutricional a un suelu nun ye namái'l so conteníu de nutrientes, sinón toos aquellos factores tanto químicos como físicos y biolóxicos qu'inflúin sobre la disponibilidad y accesibilidá de los nutrientes pola planta. Con relativa frecuencia escaezse que'l secretu pa llograr la espresión concreta de tola potencialidá d'un suelu anicia en contribuyir a l'acción articulada de cada unu de les sos fracciones particulares. Esto ye, hai que conocer cada unu d'esos componentes del suelu y sobremanera, la forma en que tán interactuando col restu pa poder, por aciu manexu, llograr la so meyor espresión.
Los altos rendimientos nos cultivos son la resultancia de múltiples factores que s'empecipien con un bon diagnósticu de la fertilidá del suelu y de la calidá de l'agua de riego. Ye importante utilizar un fayadizu sistema de muestreo, un bon procedimientu d'analís y un razonable control calidable analítica nel llaboratoriu. El siguiente pasu ye llevar a cabu una bona interpretación de los resultaos de los analises y darréu xenerar un fayadizu encamientu de la fertilización, a partir d'una meta determinada de rendimientu. Los otros factores arreyen un conveniente manexu de la llabranza yá seya convencional o de caltenimientu, una fayadiza decisión tocantes a xenotipos y feches de llantadera a utilizar, un fayadizu arreglu de les plantes nel terrén pa captar la mayor cantidá de radiación, una correuta decisión de formes y dómines de fertilización, un fayadizu manexu de la sanidá del cultivu, un bon suministru d'agua y una fayadiza aireación del suelu (Castellanos, 2000).
Degradación del suelu editar
La ciencia del suelu ocúpase tamién de la degradación del suelu, que ye un procesu natural o inducíu pol home que deteriora la capacidá del suelu pa ser utilizáu. Dalgunos de los procesos más importantes son la acidificación, la contaminación, la desertificación, la erosión, o la salinización.
Historia editar
Vasily V. Dokuchaev foi un xeógrafu rusu qu'acabó cola visión tradicional del suelu como un productu de tresformamientos químicos y mecániques de les roques, un sustratu muertu del que les plantes aliméntense. Dokuchaev considera'l suelu como sistema natural que tien la so propia xénesis y el so propiu desenvolvimientu.[1] El suelu considerar a partir d'entós como ente amás de la roca madre y controláu principalmente pol clima, la vexetación y el relieve.
Ver tamién editar
Referencies editar
- ↑ Buol, S. W.; Hole, F. D. and McCracken, R. J. (1973). Soil Genesis and Classification, First, Ames, IA: Iowa State University Press. ISBN 978-0-8138-1460-5..
Enllaces esternos editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Ciencia del suelu.
Datos: Q9161265- Multimedia: Soil science
