Enrique III de Borbón-Condé

militar francés (1643–1709)

Enrique III Xunetu de Borbón-Condé (29 de xunetu de 1643París – 1 d'abril de 1709París), foi'l primera príncipe de sangre, amás de Príncipe de Condé, y par de Francia como Enrique III.

Enrique III de Borbón-Condé
Vida
Nacimientu París[1]29 de xunetu de 1643[2]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Muerte París[3]1 d'abril de 1709[2] (65 años)
Familia
Padre Lluis II de Borbón-Condé
Madre Claire-Clémence de Maillé-Brézé
Casáu con Ana Enriqueta del Palatinado (es) Traducir (1663 – )[4]
Pareyes Françoise Charlotte de Montalais
Fíos/es
Pueblu Casa de Borbón
Estudios
Llingües falaes francés[5]
Oficiu militar
Premios
Creencies
Relixón Ilesia Católica
Cambiar los datos en Wikidata
Enrique III Xunetu de Borbón-Condé.

Biografía editar

Nació siendo'l primer fíu varón de Lluis II de Borbón-Condé (Le Grand Condé) y de Claire-Clémence de Maillé-Brézé. Foi bautizáu na ilesia de Saint-Sulpice en París el 29 de xunetu de 1643, siendo'l so padrín de pila'l Cardenal Mazarino. Tornó a Francia dempués de la firma del Tratáu de los Pirineos y en 1663 recibió al rei de Polonia y gran duque de Lituania, Xuan II Casimiro Vasa. Usó hasta la muerte del so padre'l títulu de duque de Enghien y dende 1686 titulóse príncipe de Condé, siendo conocíu pol títulu de "Monsieur -y prince."

Foi educáu na carrera militar y el 2 de febreru de 1668 foi nomáu brigadier de caballería, marical de campu francés el 20 d'abril de 1672 y teniente xeneral el 3 d'abril de 1673. Empezó como segundu xefe d'estáu Mayor del exércitu del Rhin. Nunca tuviera un mandu real. Tanto'l rei Lluis XIV y Louvois nun podíen dar creitu al so talentu militar como a la so valentía.

Dempués de la muerte del so padre, el Gran Condé, instalar nel castiellu de Chantilly. En 1688, por un intelixente xuegu de reclamaciones tuvo que tornar a Francia p'aspirar a la enorme fortuna de la señorita de Guisa, la postrera de les princeses de la casa de Lorena-Guisa.

Siguió'l llabor del so padre en Chantilly. Sicasí, ganóse fama d'engafuráu, cobiciosu y brutal. Saint-Simon descríbe-y de la manera siguiente:

"Fíu desnaturalizado, padre cruel, home tarrecible, maestru del odiu, melintencionado vecín, ensin amistá, ensin amigos ya incapaz de llogralos, celosu, sospechosos, esmolecíu, ensin respiru, llenu de fueos d'artificios y paseos p'afayar y analizar a los demás, como siempres fuera."

Amás, careció licantropía, mal qu'atribuyó al heriedu maternu.

Matrimoniu y fíos editar

Casóse'l 11 d'avientu de 1663 nel Palaciu de Louvre cola princesa Ana Enriqueta, fía del conde Eduardo del Palatináu, cola que tuvo diez fíos:

  • Enrique (1667-1670), duque de Borbón, morrió na infancia.
  • Ana (1670-1675), conocida como Mademoiselle d'Enghien, morrió na infancia.
  • Enrique (1672-1675), conde de Clermont, morrió na infancia.
  • Lluis Enrique (1673-1677), conde de Colar, morrió na infancia.
  • N (1679-1680), conocida como Mademoiselle de Clermont, morrió na infancia.

Ancestros editar


Predecesor:
Lluis II de Condé
 
Príncipe de Condé

1686 -1709
Socesor:
Lluis III de Condé

Referencies editar

  1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 15 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. 2,0 2,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 28 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  4. Identificador de persona en The Peerage: p4614.htm#i46140. Data de consulta: 7 agostu 2020.
  5. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

Enllaces esternos editar