Jacopo Bonfadio
Jacopo Bonfadio (1508 (greg.), Roè Volciano (es) 
– 19 de xunetu de 1550, Xénova) foi un humanista ya historiador italianu del Renacimientu.
Jacopo Bonfadio | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu |
Roè Volciano (es) [1], 1508 (greg.) |
| Muerte | Xénova, 19 de xunetu de 1550[2] (41/42 años) |
| Causa de la muerte | decapitamientu |
| Estudios | |
| Llingües falaes | italianu[3] |
| Oficiu | historiador |
| Emplegadores | Universidá de Xénova |
 | |
Naciendo en Garda, educar en Verona y Padua. Dende 1532 trabayó como secretariu de dellos miembros del cleru en Roma y Nápoles. En 1540 consiguió un emplegu col fíu del cardenal y humanista Pietro Bembo. Mientres estos años conoció y trabó amistá con dellos notables humanistes del so tiempu y foi contemporaneu d'Annibal Caro. Consiguió una cierta fama cola so poesía; la reputación asina ganada consiguió que lu convidaren a enseñar Filosofía na Universidá de Xénova en 1544. Mientres la so estancia en Xénova, encargóse-y escribir una historia de la República de Xénova dende 1528.
En 1541, él, ente otros, creó'l términu una terza natura («una tercer naturaleza»), col significáu de la naturaleza ameyorada pol arte, un conceutu que foi adoptáu por munchos artistes darréu. Les grandes perspectives de les villes de los Medici, les grnades vistes de Lluis XIV y la planificación del sieglu XVI y darréu les cases de campu n'Inglaterra amuesen cómo esti conceutu foi afechu a l'arquiteutura.[4]
Los sos puntos de vista humanistes ganáronlu enemigos poderosos en Xénova. En 1550, la publicación de Annales Genuendis, ab anno 1528 recuperatae libertatis usque ad annum 1550 (la so historia de la República de Xénova de 1528 a 1550) ganó-y la enemistá de les poderoses families xenoveses de los Doria, los Adornu, los Spinola y los Fieschi, que buscaron vengación contra Bonfadio por atrevese a recoyer y xulgar les sos aiciones. Acusar de sodomía, polo que foi arrestáu, xulgáu y condergáu a muerte. foi degolláu y el so cuerpu quemáu. Los informes del so xuiciu nunca fueron atopaos.[5] Los estudiosos tuvieron dificultaes pa determinar la fecha exacta de la so execución. La mayoría de les fontes oficiales falen de 1550,[5] mientres otros dan como fecha 1560 o inclusive tan tarde como 1580, anque esta fecha foi refugada por estudiosos posteriores.
Los Annales Genuendis fueron traducíos al italianu por Paschetti y una nueva edición en llatín foi publicada en Brescia en 1747.[6]
Referencies editar
- ↑ URL de la referencia: https://www.treccani.it/enciclopedia/iacopo-bonfadio/.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ Charles Jencks. «Nature talking with nature» (inglés). Architectural Review. Archiváu dende l'orixinal, el 8 de xunetu de 2012. Consultáu'l 16 de xineru de 2012.
- ↑ 5,0 5,1 Sandra Zaboni. «Jacopo Bonfadio, pellegrino senza meta» (italianu). jacopobonfadio.it. Archiváu dende l'orixinal, el 15 de febreru de 2012. Consultáu'l 16 de xineru de 2012.
- ↑ Peter Hampson Ditchfield. «Books Fatal to Their Authors» (inglés). Project Gutenberg. Archiváu dende l'orixinal, el 10 de febreru de 2012. Consultáu'l 16 de xineru de 2012.
Enllaces esternos editar
- Giovanni Dall'Orto. «JACOPO BONFADIO (1508?-1550)» (italianu). Páxina personal de Giovanni Dall'Orto. Consultáu'l 16 de xineru de 2012.
- Giovanni Delfino. «Dei Martirii y del pene: il caso Bonfadio» (italianu). culturagay.it. Consultáu'l 16 de xineru de 2012.
Datos: Q1433261
Multimedia: Jacopo Bonfadio
