José Longoria Carbajal
José González Longoria Carbajal (29 d'abril de 1827, Grau – 30 de setiembre de 1910, Uviéu) foi un médicu, filósofu y políticu español.[1]
José Longoria Carbajal | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Grau, 29 d'abril de 1827 |
| Nacionalidá |
 España |
| Muerte | Uviéu, 30 de setiembre de 1910 (83 años) |
| Estudios | |
| Estudios | Universidá d'Uviéu |
| Llingües falaes | castellanu |
| Oficiu | políticu, médicu |
| Premios | |
 | |
Biografía editar
Dempués de cursar Filosofía na Universidá d'Uviéu, empecipió na Universidá Central la carrera de medicina, de la cual llicencióse en Santiago y, pocu dempués, pasó a exercela en Grau como médicu titular. El so gran amigu, el marqués de Gastañaga, que conocía les aptitúes médiques y polítiques de Longoria, consiguió traelo a Uviéu, onde exerció unes y otres con gran celebridá: les primeres, como tocólogu;[2] les segundes, como conservador.
Foi caballeru gran cruz de la Orde d'Isabel la Católica, caballeru de la Orde de Carlos III y tenía la cruz del Méritu Militar blanca de segunda clase, y la cruz de la Orde Civil de la Beneficencia; xefe cimeru honorariu d'alministración civil, prediente de la Cruz Roja, comisariu regio-presidente del conseyu provincial d'agricultura, industria y comerciu; sociu honorariu de dellos institutos y academia médiques, Doctor Honoris Causa de la Universidá de Filadelfia,[2] diputáu provincial nel periodu 1878-79 (cargu qu'arrenunció). Perteneció venti años a la corporación municipal d'Uviéu, de la cual foi alcalde-presidente mientres más de quince, talmente que, cuando'l 1ᵘ de xunetu de 1895 fíxose cargu de l'alcaldía, yera yá la décima vegada qu'exercía esa designación.[3]
Mientres el so mandatu realizáronse distintes obres, tales como l'apertura y urbanización de les cais de Campumanes, Uría, Fruela y la plaza que lleva'l so nome; la construcción de los mercaos cubiertos nes places del 19 d'ochobre y del Progresu, los sumíos mercaos de ganaos y mataderu de San Llázaro, el campusantu del Salvador, edificios pa escueles, llavaderos, el teatru Campoamor,[4] la reorganización de los servicios de llimpieza y de quemes, la creación de la Casa de Socorru, la organización d'una bona banda municipal de música, el embellecimiento del Campu de San Francisco nel qu'instaló fontes y el desapaecíu llagu qu'hubo onde l'actual estanque, según otres numberoses obres.[3]
So la so alcaldía, encargar a Pérez de la Sala el proyeutu de conducción d'agües de los manantiales de Boo, Ules, Lillo y Fitoria, y pa conmemorar la conclusión d'esta trayida, construyóse la Fuentona del Bombé, na que fueron grabaos los nomes d'aquellos manantiales y na que tamién asitió'l conceyu una llábana de más de dos metros con esta inscripción, sumida fai yá munchos años: "inauguróse solemnemente esta obra y fueron bendiches les agües pol ilustrísimo señor obispu, siendo alcalde don José Longoria Carbajal en 21 de setiembre de 1875".
En Villafría tenía Longoria una magnífica finca y residencia. Ellí caltiénse la capiya en que'l so frontispiciu puede lleese en lletres de fierro: "Capiya de San José - Fíxose por cuenta de don José Longoria Carbajal. Añu de 1872". Naquella finca recibió a la infanta Dª Isabel, hermana d'Alfonso XII, rei al que tamién rellenó los dos vegaes que tuvo n'Uviéu.
Longoria foi soterráu na so capiya de Villafría. Nel Conceyu d'Uviéu caltién el so semeya.
Referencies editar
- ↑ Longoria Carbajal, José
- ↑ 2,0 2,1 (1987) Clarín y rexentar nel so tiempu: actes del simposio internacional (en castellanu), páx. 34. ISBN 8474681235. Consultáu'l 9 de payares de 2014.
- ↑ 3,0 3,1 José Longoria González Carbajal
- ↑ Teatru Campoamor
Datos: Q5941051
