Kaija Siren
Katri Anna-Maija Helena Siren (23 d'ochobre de 1920, Kotka – 15 de xineru de 2001, Ḥélsinki), conocida como Kaija Siren, foi una arquiteuta finesa que xunto col so maríu Heikki Siren proyeutaron importantes obres nel so país[5].
Kaija Siren | |
|---|---|
.jpg) | |
| Vida | |
| Nacimientu | Kotka[1], 23 d'ochobre de 1920[2] |
| Nacionalidá |
 Finlandia |
| Muerte | Ḥélsinki[1], 15 de xineru de 2001[2] (80 años) |
| Sepultura |
Cementerio de Hietaniemi (es)  |
| Familia | |
| Casada con | Heikki Siren [3] |
| Fíos/es | |
| Estudios | |
| Nivel d'estudios | arquiteutu |
| Llingües falaes | finlandés[4] |
| Oficiu | arquiteuta |
| Trabayos destacaos |
Otaniemi Chapel (en) Ympyrätalo (en) Brucknerhaus (en) Baghdad Convention Center (en) Graniittitalo (en) Orivesi Church (en) |
 | |
Primeros años editar
Graduar de la escuela secundaria en 1939 y en 1948 d'arquiteuta na Helsinki University of Technology. Mientres el mesmu añu de la so graduación Kaija Siren realizó un viaxe d'estudios per Alemaña, Inglaterra, Suiza, Francia ya Italia.
En 1944 casóse col tamién arquiteutu Heikki Siren, con quien fundó en 1949 la so propia oficina d'arquiteutura na que trabayaron tola so vida.[6]
Quiciabes, por cuenta de la so ciudá natal y onde creció, Kaija Siren foi una gran amante del mundu náuticu, y la so obra arquitectónica tien carauterístiques compartíes con esti mundu como ye la precisión, la funcionalidad y el rigor. Pero tamién reflexa na so arquiteutura creencies y nociones relatives a la naturaleza, el so valor y la so trescendencia, principios qu'afecten a la figura humana, el so papel nel mundu y el so legáu cultural.
Obres editar
La so obra más reconocida ye la Capiya luterana de Otaniemi, de 1957, asitiada nel Campus Universitariu de Otaniemi, xunto a Helsinki; obra que aúna l'arquiteutura rural finlandesa cola arquiteutura moderna. Nel campus tán amás de les obres d'Alvar y Elissa Aalto, el Centru Dipoli de Raili y Reima Pietilä. Ye dicir que nel proyeutu del conxuntu, converxen trés escepcionales arquiteutes del momentu.[7] Por cuenta de l'espardimientu d'esta, el restu del so trabayu, que ye bien abondosu ya interesante, sía más desconocíu.
Otres de les sos obres destacaes son: les viviendes en Tapiola, de 1963. Les mesmes respuenden a les premises d'un concursu de la Housing Foundation, pa la construcción de viviendes unifamiliares a partir de métodos industrializaos y esperimentación na ciudá de Tapiola, Finlandia. Trátase de llograr una tipoloxía económica, adaptable al paisaxe, cómoda y de rápida execución. Estes viviendes desenvolver con una estructura modular en madera, trabayu que realizó xunto con Heikki Siren y los inxenieros Kauko Rastas y Kaarlo Rautkari.[8]
Al pie de Heikki Siren protagonizó un interesante intercambiu ente la so propia cultura nórdica y el mundu oriental. Los dos exemplos más significativos son la so propia residencia de branu 1966-69 na isla de Lingönso, Finlandia, un proyeutu que xune l'heriedu oriental y la local; y el club de golf de la isla de Hokkaido en Xapón, 1977, edificiu que foi construyíu en Finlandia por artesanos del pueblu de Ivalo, desmontáu y tresportáu per mar al traviés de Siberia hasta Onumo onde foi alzáu por un equipu formáu por constructores fineses y artesanos xaponeses. Esta esperiencia de viaxe, arquiteutura y trabayu foi un intercambiu escepcional ente dambos países y les sos tradiciones.
Kaija Siren amás d'arquiteuta tenía otres dedicaciones ente les que taba la so familia. Tuvo un gran papel y una posición pública al respective de les necesidaes na arquiteutura común y sobre tarrezas sanitarios. Trabayó na década de 1980 como miembru del Conseyu de les Artes.[9]
Reconocencies editar
Kaija y Heikki Siren consiguieron numberosos premios nacionales ya internacionales, ente ellos de l'Academia Francesa d'Arquiteutura y la medaya d'oru de los Estaos Xuníos, miembru honorariu del American Institute of Architects. Kaija Siren foi homenaxada pola Asociación Finlandesa d'Arquiteutos (SAFA) quien-y apurrió una medaya, que foi diseñada por un fíu, l'escultor Hannu Siren.[5]
Ver tamién editar
Referencies editar
- ↑ 1,0 1,1 URL de la referencia: https://www.mfa.fi/kokoelmat/arkkitehdit/kaija-siren/. Data de consulta: 6 agostu 2020.
- ↑ 2,0 2,1 Afirmao en: Structurae. Identificador Structurae de persona: 1005488. Apaez como: Kaija Siren. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ URL de la referencia: https://www.mfa.fi/en/exhibitions/quite-japanese-yet-so-finnish-kaija-heikki-siren/.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ 5,0 5,1 Rodríguez Bada, Marta (2017-01-02) (en castellanu). KAIJA SIREN 1920-2001. UN DIA | UNA ARQUITEUTA 2. https://undiaunaarquitecta2.wordpress.com/2017/01/02/kaija-siren-1920-2001/. Consultáu'l 2018-04-06.
- ↑ Bruun, Erik; Popovits, Sara (1978, ©1977). Kaija + Heikki Siren : architects, 2. ed, K. Krämer. ISBN 9511041568. Consultáu'l 2018-07-07.
- ↑ Royo Márquez, Moisés. «Pietilä, el proyeutu de Dipoli».
- ↑ «Viviendes Tapionsolu». Teutónica. http://tectonicablog.com/docs/Tapiola.pdf.
- ↑ (en fi-FI) Muistot: Kaija Siren. Helsingin Sanomat. 2001-01-15. https://www.hs.fi/muistot/art-2000002623279.html. Consultáu'l 2018-07-07.
Enllaces esternos editar
Esti artículu o parte d'él deriva de la páxina Rodríguez Bada, Marta (2017), KAIJA SIREN 1920-2001 del portal Un día / una arquiteuta 2, que los sos conteníos orixinales tán publicaos so la Llicencia Creative Commons Atribución-CompartirIgual 4.0 Internacional
Datos: Q3191952
Multimedia: Kaija Sirén
