Llingües viétiques

Les llingües viéticas formen una caña de les llingües austroasiátiques. La caña tamién foi llamada orixinalmente foi llamada tamién việt-mường, annamita-muong y vietnamuong, anque anguaño esi nome acutar pa la subrama demográficamente más importante qu'inclúi simultáneamente al vietnamita y el mường.

Llingües viétiques
Distribución xeográfica Indochina
Países Bandera de Vietnam Vietnam
Bandera de Laos Laos
Filiación xenética

Austroasiático
  Mon-Khmer
    Vieto-Katuico

      L. Viéticas
Subdivisiones Viet-muong
Cuoi
Thavung
Chut
Maleng
Kri


     Llingües viéticas

Ver tamién
Idioma - Families - Clasificación de llingües
[editar datos en Wikidata]

Munches llingües viéticas tienen sistemes tonales a mediu camín ente'l de les llingües việt-mường y el d'otres cañes austroasiátiques que nun tienen una influencia significativa del sinítico o del tai. El vietnamita modernu tien una influencia significativa del chinu tantu en vocabulariu como nel sistema tonal. El vocabulariu sinón-vietnamita ta ente'l 30 y el 60% del vocabulariu total, dependiendo de la temática y l'estilu usáu. El chinu foi históricamente la influencia principal nel vietnamita.

Oríxenes editar

A partir de la diversidá llingüística, la rexón d'orixe de les llingües viéticas asítiase nes modernes provincies de Bolikhamxai y de Khammouan en Laos según partes de les provincies de Nghệ An y Quảng Bình en Vietnam. El tiempu de diversificación d'esta caña sería d'unos 2000 años.[1] L'ancestru del idioma vietnamita falábase orixinalmente na rexón del ríu Coloráu no qu'anguaño ye'l norte de Vietnam.

El vietnamita foi identificáu como llingua austroasiática a mediaos del sieglu XIX, y anguaño esiste una evidencia bien sólida pa sofitar esta clasificación. Anguaño, el vietnamita ye una llingua monosilábica, como'l cantonés, perdiendo munches de les carauterístiques fonolóxicu y morfolóxicu del proto-austroasiático. Amás el vietnamita tien una importante contingenge de léxicu emprestáu de les llingües siníticas y les llingües tai. Sicasí, dellos autores aguantáronse históricamente a la hipótesis de que'l vietnamita taba más estrechamente rellacionáu col camboyanu que col sinítico o'l tai. De toes formes, la gran mayoría d'estudiosos espliquen estes similaridades tipolóxiques como la resultancia del contautu llingüísticu y la influyencia cultural, más qu'a una rellación filoxenética.

Distribución editar

Los falantes de llingües viéticas, distintes del vietnamita, ocupen la rexón vecina de Nakai–Nam Theun en Laos y Vietnam norcentral (Chamberlain, 1998). Munchos d'estos falantes son falantes de mường, nhà làng y nguồn. Chamberlain (1998) llista los allugamientos actuales en Laos pa los siguientes etnies viéticas:[2]

  • Nguồn: Ban Pak Phanang (Distritu de Boualapha, Khammouan); dellos otros en Vietnam.
  • Liha-Phong-Toum: distritu de Khamkeut; orixinariu probablemente del norte de la frontera ente'l norte de Nghe An y Khamkeut.
  • Ahoe (thavung): que orixinalmente falar nel subdistrito de Na Tane nel distritu de Nakaiy l'aldega de Ban Na Va nel distritu de Khamkeut; movíos dende'l distritu de Hinboun mientres la guerra, y darréu reasentados en Nakai Tay (39 llares) y en Sop Hia (20 llares) nel pandu de Nakai.
  • Thaveung (Dialeutos ahao y ahlao): munches aldegues cerca de Lak Xao; probablemente orixinarios de la rexón de Na Heuang.
  • Cheut (chut): Ban Na Phao y Tha Sang (distritu de Boualapha); probablemente otros falantes en Pha Song, Vang Nyao, Takaa; orixinarios de Hin Nam Non y Vietnam.


En Vietnam, dellos falantes d'etnies de los montes falantes de llingües viéticas, incluyendo los arem, los rục, los maliêng y los mày (cươi) que fueron reasentados en Cu Nhái (allugaos nel oeste de Quang Binh o'l suroeste del distritu de Huong Khe n'Hai Tinh). Los sách tamién s'atopen en Vietnam.


Comparanza léxica editar

Los numberales comparaos de distintes llingües viéticas son:[3]

GLOSA Chut Cuoi Muong Vietnamita PROTO-
VIÉTICO
Arem Chut Maleng Hung
(Toum)
Tho Muong Nguôn Aheu
(Thavung)
Vietnamita
1 mṳːc moc11 mɔːc11 moːc31 moːt32 moc11 moːc53 mɔːc11 mot21 *moːc
2 hæːl haiːl55 haiːl35 haiːl55 haiːl45 haiːl55 haiːn22 haiːl55 haiːj33 *haiːl
3 pa55 paː35 paː55 pa45 pa55 paː22 paː55 baː33 *paː
4 puon poːn35 poːnʔ32 poːn35 pɔːn324 ponʔ21 poːn312 poːnʔ53 bon45 *poːn
5 ɗam ˀdam55 ɗam55 ɗam55 ɗam45 ˀdam55 ðam22 ɗam55 nam33 *ɗam
6 prawʔ pʰraw35 pʰroːʔ32 pʰlaw35 pʰraw324 kʰawʔ21 ʃaw312 pʰaluʔ55 ʃaw45 *pʰrawʔ
7 pʌh paj312 pɜlʰ35 pal35 pajʔ55 paj22 paj35 pih55 baj312 *paj-
8 tʰæːm tʰaːm35 saːmʔ32 saːm35 saːm324 tʰaːmʔ21 tʰaːm312 saːmʔ53 taːm45 *tʰaːm
9 ciːnˀ ciːn35 ciːnʔ32 ciːn35 ciːn324 cinʔ21 ciːn312 ciːnʔ53 cin45 *ciːnʔ
10 ᶮcṳk mɨəj31 (sip55) maːl11 mɨəj43 mɨəl² mɨəj55 (sip55) mɨəj21 *mɨəl

Referencies editar

  1. Chamberlain, J.R. 1998, "The origin of Sek: implications for Tai and Vietnamese history", in The International Conference on Tai Studies, ed. S. Burusphat, Bangkok, Thailand, páxs. 97-128. Institute of Language and Culture for Rural Development, Mahidol University.
  2. http://siteresources.worldbank.org/INTLAOPRD/Resources/jim_chamberlain_monitoring_report_on_nt2_consultations.pdf
  3. Viet-Muong numerals (E. Chan)

Bibliografía editar

  • Barker, M. Y. (1977). Articles on Proto-Viet–Muong. Vietnam publications microfiche series, non. VP70-62. Huntington Beach, Calif: Summer Institute of Linguistics.
  • Chamberlain, J.R. 2003. Ecu-Spatial History: a nomad myth from the Annamites and its relevance for biodiversity conservation. In X. Jianchu and S. Mikesell, eds. Landscapes of Diversity: Proceedings of the III MMSEA Conference, 25–28 August 2002. Lijiand, P. R. China: Center for Biodiversity and Indigenous Knowledge. pp. 421–436.
  • Sidwell, Paul (2009). Classifying the Austroasiatic languages: history and state of the art. LINCOM studies in Asian linguistics, 76. Munich: Lincom Europa.
  • SEAlang Project: Mon–Khmer languages. The Vietic Branch
  • Sidwell (2003)
  • Endangered Languages of Mainland Southeast Asia
  • Ethnologue