Maggie Smith

actriz británica

Margaret Natalie Smith Cross (28 d'avientu de 1934Ilford)[13], más conocida como Maggie Smith, ye una consagrada actriz de teatru, cine y televisión británica. Grabó más de 50 películes y la so estensa carrera, que toma más de 60 años, convertir nuna de les actrices europees de mayor reconocencia nel mundu. Ye considerada una figura importante dientro de cultura británica, foi nomada «Dama» (Dame n'inglés) pola reina Sabela II pola so contribución a les artes interpretatives en 1990 y recibió la [[Orde de los Compañeros d'Honor]] en 2014.[14]

Maggie Smith
Vida
Nacimientu Ilford[1]28 d'avientu de 1934[2] (89 años)
Nacionalidá Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu
Residencia Pulborough (en) Traducir
Llingua materna inglés británicu
Familia
Casada con Robert Stephens (1967 – div. 1975)[1]
Beverley Cross (1975 – m. 1998)[1]
Fíos/es
Estudios
Estudios Oxford High School (en) Traducir
Llingües falaes inglés[4]
Oficiu actriz de televisión, actriz de cine, actriz de xéneru, actriz de teatruactriz
Altor 1,65 m
Llugares de trabayu Reinu Xuníu
Premios
Nominaciones
IMDb nm0001749
Cambiar los datos en Wikidata

Smith empezó la so carrera nes tables nel teatru Oxford Playhouse y debutó en Broadway en 1952. Pol so destacáu trabayu nel teatru londiense, recibió cinco premios Evening Standard poles obres El güeyu públicu en 1962, Hedda Gabler en 1970, Virginia en 1981, The Way of the World en 1984 y Tres muyeres altes en 1994. Foi candidata al premiu Tony por Vides privaes en 1975, Nueche y día de 1979, ganándolo en 1990 con Lettice and Lovage. Otres obres teatrales notables inclúin les producciones del Festival de Stratford Antonio y Cleopatra de 1976 y Macbeth de 1978 y les producciones de West End Un delicáu equilibriu de 1997 y Un respiru de vida de 2002.

Na gran pantalla, Smith llogró reconocencia inicial pola cinta Nowhere to Go de 1958, que anició-y una nominación al premiu BAFTA.[15] Ganó dos premios Óscar poles películes The Prime of Miss Jean Brodie en 1969, como actriz principal, y California Suite en 1978, como actriz de repartu; siendo una de los seis actrices que ganaron l'Óscar en dambes categoríes.[16] Amás, llogró otros cuatro nominaciones poles cintes Otelo de 1965, Travels with My Aunt de 1972, A Room With a View de 1986 y Gosford Park de 2001. Otramiente, ganó cinco BAFTA, cuatro comos meyor actriz y unu como meyor actriz de repartu, cuatro Emmy, trés Globos d'Oru y dos SAG.[17]

Ente 2001 y 2012, Smith interpretó a la Profesora Minerva McGonagall na saga Harry Potter, que facer conocida pa les audiencies más nueves. Otres cintes importantes na so filmografía son: Clash of the Titans de 1981, Hook de 1991, Sister Act de 1992, Té con Mussolini de 1999, L'exóticu Hotel Marigold de 2012 y The Lady in the Van de 2015.[18] Nos últimos años volvió ser reconocida gracies al personaxe de Violet, la condesa viuda de Grantham, na esitosa serie británica Downton Abbey.[19]

Primeros años editar

Margaret Natalie Smith nació n'Ilford, Inglaterra. Los sos padres yeren Margaret Hutton Little, una secretaria escocesa y Nathaniel Smith, un patólogu. A los cuatro años camudar a Oxford colos sos padres y los sos dos hermanos mellizos, Alistair y Ian, quien depués estudiaron arquiteutura. Cursó los sos estudios nel Oxford High School hasta los 16 cuando lo abandonó pa estudiar actuación nel Oxford Playhouse School.[20][21][22]

Carrera editar

Teatru editar

La so carrera empezó nel Oxford Playhouse cola ayuda de Frank Shelley y fixo'l so debú actoral en 1952 cola obra Nueche de reis.[23][22] Trabayó nel Royal National Theatre mientres los sesenta cuandos saltó a la fama al interpretar a Desdémona en Otelo, personaxe que volvería interpretar na versión cinematográfica de la mesma obra en 1965 y daría-y el so primer nominación al Óscar.[24][25][26]

En 1953, apaeció xunto a Ronnie Barker en The Housemaster na Oxford Playhouse. Barker dixo «solo tien dos estilos —una grandilocuente bastante cursi o una londinense afilada—».[27] Ente 1976 y 1980, Smith formó parte de numberoses producciones nel Stratford Shakespeare Festival en Stratford, Canadá, ente elles Richard III como la Reina Isabel (1977), Macbeth como lady Macbeth (1978) y Como gustéis como Rosalind (1977 y 1978).[28][29][30][31]

Otros roles notables na so carrera de teatru inclúin a Miss Shepherd en The Lady in the Van, Amanda en Private Lives y Lettice Douffet en Lettice and Lovage por que'l so personaxe ganó un Tony en 1990.[32] [33] [34] Según Peter Shaffer, «Ella ye una bona actriz de cine, pero esencial y maraviosamente una actriz de teatru».[35]

Amás del Tony en 1990, recibió munchos otros premios y nominaciones pol so trabayu nel teatru, ente ellos cinco Evening Standard Theatre Awards; poles sos interpretaciones en The Private Ear y The Public Eye (1962), Hedda Gabler (1970),[36] Virginia (1981), The Way of the World (1984) y Three Tall Women (1994) y un Society of London Theatre Special Award, de los Premiu Olivier.[37][38] Amás foi nomada n'otros dos causes al Tony poles sos actuaciones en Private Lives (1975) y Night and Day (1980) y n'otros seis al Olivier pol so trabayu en Virginia (1981),[39] The Way of the World (1985),[40] Lettice and Lovage y Coming In To Land (1987),[41] The Importance of Being Earnest (1994),[42] A Delicate Balance (1998) y The Lady in the Van (2000).[38][37]

A pesar de que nos sos entamos dedicábase casi puramente al teatru, na última década dedicóse al cine y casi nun participó en nenguna obra. Tres la so llucha contra'l cáncer nel 2008, nun volvió participar en nenguna obra teatral y manifestó el so mieu a volver faelo.[43][44]

Televisión editar

En televisión Maggie Smith fixo'l so debú en 1955 con un rol menor na serie BBC Sunday-Night Theatre.[45] En 1968 interpretó a Irina Arkadina en The Seagull y a Ann Whitefield en Man and Superman na serie BBC Play of the Month y en 1972 re-apaeció n'otros dos episodios, como Portia en The Merchant of Venice y como Epifania en The Millionairess.[18] Otros trabayos de Smith na televisión inclúin a Betsie Trottwood en David Copperfield en 1999, onde actuó con Daniel Radcliffe y Imelda Staunton quien depués trabayaríen con ella en Harry Potter,[46] Mrs. Emily Delahunty nel telefilme, My House in Umbria, cola que llogró un Emmy y una nominación al Globu d'Oru y a Mary Gilbert en Capturing Mary.[18][17]

Dende'l 2010 hasta 2015 interpretó a l'aristócrata tradicionalista Violet, la Condesa viuda de Grantham, nos seis temporaes de la esitosa serie británica, Downton Abbey por que la so interpretación llogró dos Emmy consecutivos, un Globu d'Oru y una nominación a los BAFTA.[47][19][48][49] La interpretación de Smith recibió munchos aponderamientos de la crítica. David Hinckley de Daily News dixo que Smith «roba'l programa siquier una vegada por capítulu» y Lori Rackl de The Chicago Sun Times describió a Maggie Smith como una lladrona d'escenes».[50][51] Per otru llau, Hinckley dixo tamién qu'a Smith «danlu siempres les meyores llinies», anque depués dixo que podría argumentase que se converten nos meyores pola so habilidá pa diciles» y Dorothy Rabinowitz dixo que por momentos se siente qu'hai llinies «que-y dan a la Dowager non porque ella dicir, sinón polo risondero que ye que Smith dicir» y que nun les precisa — la so reacción a una siella xiratoria ye abonda pa faete tar dispuestu a pagar per un mes de renta en Downton Abbey».[50][52] Según Mary McNamara, la razón principal pola anticipación y la adulación [de Downton Abbey] yera Smith».[53] En rematando la tercer temporada, hubo incertidume sobre si Maggie Smith anovaría'l so contratu por cuenta de problemes de salú, sicasí robló pa siguir interpretando a Violet.[54][55][56]

Cine editar

El debú de Maggie na gran pantalla foi con Child in the House en 1956 onde interpretó a una invitada nuna fiesta.[57] Dos años dempués participó en Nowhere to Go, por que'l so trabayu recibió una nominación al BAFTA na categoría Most Promising Newcomer to filme (Actriz revelación).[58]

En 1969 interpretó a la carismática maestra d'escuela escocesa Jean Brodie en The Prime of Miss Jean Brodie, una adautación de la novela homónima, de Muriel Spark, lo que-y valió'l so primer Óscar, na categoría d'meyor actriz.[59] El selmanariu Variety escribió na so crítica que «l'actuación de Smith ye un trunfu». Per otru llau, Jason Best, dixo «como ye avezáu, unu nun puede evitar pensar que los votantes de los Oscars son impresionaos fácilmente [...] vista anguaño l'actuación estravagante de Smith paez horriblemente sobre-actuada», anque depués dixo que Smith afaise bien al personaxe» y que «la so fachendosa interpretación verdaderamente compensa la direición plana de Ronald Neame y dexa na solombra a los demás actores».[60][61]

Smith volvió ganar el Oscar, esta vegada na categoría de meyor actriz de repartu, en 1979 pola so interpretación de la escéntrica y alcohólica Diana Barrie en California Suite.[62]

Nos setenta Maggie tamién participó en Travels with My Aunt y en Muerte nel Nilo, por que les sos interpretaciones llogró una nominación al Óscar y al BAFTA respeutivamente.[63][64]

Nel 85 protagonizó xunto a Helena Bonham Carter y Denholm Elliott, con quien tamién actuó en Función privada, una de les sos películes más esitoses, A Room With a View, por que la so interpretación de Charlotte Bartlett consiguió una nominación al Óscar, un BAFTA y un Globu d'Oru, ente otros premios.[65] [66] Según Vincent Canby de The New York Times, Smith y Elliot «siguen actuando cada vez meyor col tiempu» pero sicasí «la verdadera estrella de la película ye la formosa Helena Bonham Carter».[67] Nos 80 tamién protagonizó xunto a Michael Palin, The Missionary en 1982, y Función privada en 1984 por que'l so trabayu llogró'l so segundu BAFTA.[68] [69][70]

Otros roles notables inclúin a Lila Fisher en Love and Pain and the Whole Damn Thing (1973), la duquesa de York en Richard III (1995), Wendy en Hook (1991), la señora Medlock en El xardín secretu (1993), la madre superiora en Sister Act (1992) y Lady Hester en Té con Mussolini (1999).[71]

Nel 2001 Smith interpretó a la condesa de Trentham en Gosford Park, papel que-y valió una sesta nominación al Óscar.[72] El críticu Roger Ebert dixo que el repartu «yera una invitación al robu d'escenes» y qu'ensin esfuerciu Maggie Smith «asitiábase primer». Michael Wilmington, de la mesma, dixo «les Dames Smith y Atkins, y los Sirs Gambon y Jacobi tuvieron toos magníficos [...] Unu puede señalar especialmente a Maggie Smith porque hai tantes burlles esquisitamente desagradables y ella dicir con un prestu perversu».[73]

Na década del 2000 tamién participó en La última primavera, Keeping Mum, Becoming Jane y Nanny McPhee and the Big Bang, ente otres.[74] Pero ensin dulda foi la so interpretación de la Profesora Minerva McGonagall nes esitoses adautaciones cinematográfiques de Harry Potter, lo que-y dio un mayor reconocencia, cuantimás ente les audiencies nueves.[75][57] Smith dixo qu'esfrutó interpretar a McGonagall y recordó el so papel de Jean Brodie «Igual a Miss Jean Brodie pero con un sombreru de bruxa enriba». Sicasí, dixo tamién que toma a Harry Potter como «la so pensión». Según Chloe Fox de The Telegraph, «el cine ye del so interés pol pagu financiera y polos efeutos especiales».[35] Emma Watson, l'actriz qu'interpreta a Hermione Granger en Harry Potter, dixo «amar a Maggie Smith» na segunda parte de Harry Potter and the Deathly Hallows y que casi se robó la película».[76]

Nel 2012 estrenáronse L'exóticu Hotel Marigold, onde trabayó nuevamente con Judi Dench, y Quartet, dirixida por Dustin Hoffman y co-protagonizada xunto a Michael Gambon, Tom Courtenay, Billy Connolly y Pauline Collins.[77][78] En 2014, protagonizó My Old Lady y empezó la filmación pa una secuela de L'exóticu Hotel Marigold, que foi estrenada l'añu siguiente y foi protagonizada pol repartu orixinal y cuntó cola incorporación de Richard Gere y David Strathairn.[79] Esi añu l'actriz espresó que «taba tan empeñada en querer actuar como siempres» y qu'anque se faía más difícil, quería «siguir y siguir alantre siempres que pueda porque ye lo más estimulante que puede faese».[80]

En 2015 protagonizó The Lady in the Van, que primeramente realizara nel teatru y foi llevada al cine por Nicholas Hytner. Smith foi aclamada polos críticos, que dixeron que yera'l personaxe taba fechu a midida de l'actriz. Frank Scheck, de The Hollywood Reporter, dixo que Smith «esplotaba al máximu l'humor detrás del personaxe» y yera lo que llevaba'l filme alantre, emponderando la so capacidá de «tresmitir sutilmente el dolor emocional y la desesperación d'una insoportable vieya». Tanto The Hollywood Reporter como Variety y New York Post mentar como una fuerte candidata al Óscar. Smith facer con una nominación al Globu d'Oru na categoría de meyor actriz en comedia o musical.[81][82][83]

Vida personal editar

Maggie Smith tuvo casada dos veces. En xunu de 1967 casóse col actor Robert Stephens con quien tuvo dos fíos: los tamién actores Toby Stephens (1969) y Chris Larkin (1967) con quien actúo en Té con Mussolini.[84] [85] [86] Smith divorcióse de Stephens en mayu de 1974.[87] En 1975 casóse col dramaturgu Beverly Cross, con quien tuvo casada hasta la so muerte en marzu de 1998.[20][87]

En 1988 foi diagnosticada cola Enfermedá de Graves-Basedow y tuvo doce meses casi aisllada, con tratamientos de radioterapia y ciruxía nos güeyos.[88] Michael Coveney, un críticu de cine, atribuyó parte de la murria de Smith a esta enfermedá. Sobre la so murria l'actriz dixo «siéntome aselada cuando actúo, especialmente nel teatru».[35] Nel 2008 diagnosticáron-y cáncer de mama dempués de qu'afayara un bultu nel so pechu, sicasí les quimioterapies resultaron esitoses.[89][44] Smith dixo «[de primeres] nun pensé que fora daqué seriu, pos va dellos años tuviera otru bultu que resultó ser benignu y asumí qu'esti lo yera tamién» y que les quimioterapies resultaron ser «peores que'l cáncer en sí». Tamién dixo pensar que la so edá influyó y que'l cáncer camudar enforma».[44]

Maggie Smith tamién realizó obres de caridá. En setiembre de 2011, ufiertó'l so sofitu como patrona a la campaña de recueya de 4,6 millones de dólares pa re-construyir el Court Theatre en Nueva Zelanda tres el Terremotu de Christchurch de 2011.[90] En xunetu de 2012, convertir en patrona de l'Asociación Internacional de Glaucoma, nun esfuerciu p'ayudar a la organización y xubir el perfil del Glaucoma y en payares d'esi mesmu añu, donó un dibuxu fechu por ella mesma a un remate pa recoyer fondos pa la organización Cats Protection, que como'l so nome n'inglés indicar, dedicar a protexer y rescatar gatos.[91][91]

Filmografía editar

Premios y honores editar

 
Placa n'honor nel Leicester Square.

Maggie Smith recibió númberos premios a lo llargo de la so carrera, ente los que s'atopen siete BAFTA, tres Globos d'Oru, trés Emmy, do Óscar, un Tony y un SAG, toos llistaos de siguío.[17] Amás, foi nomada «Comendadora» de la Orde del Imperiu Británicu (CBE) en 1970 y xubida a «Dama comendadora» (DBE) en 1990.[92] [93][94] En 1986 recibió'l doctoráu honoris causa en lletres pola Universidá de Bath y en 1971 y 1995 pola Universidá de St Andrews y la Universidá de Cambridge, respeutivamente.[95][28][37] En setiembre de 2012 recibió'l premiu del legáu del Stratford Shakespeare Festival de manes de Christopher Plummer.[96][28]

Premiu Óscar
Añu Categoría Trabayu Nomáu Resultáu
1966 Meyor actriz de repartu Otelo Nomada
1970 Meyor actriz The Prime of Miss Jean Brodie Ganadora
1973 Travels with My Aunt Nomada
1979 Meyor actriz de repartu California Suite Ganadora
1987 A Room with a View Nomada
2002 Gosford Park Nomada
Premiu Globu d'Oru
Añu Categoría Trabayu Nomáu Resultáu
Cine
1964 Nueva estrella del añu - Actriz The V.I.P.s Nomada
1966 Meyor actriz - Drama Otelo Nomada
1970 The Prime of Miss Jean Brodie Nomada
1973 Meyor actriz - Comedia o musical Travels with My Aunt Nomada
1979 California Suite Ganadora
1987 Meyor actriz de repartu A Room with a View Ganadora
2002 Gosford Park Nomada
2013 Meyor actriz - Comedia o musical Quartet Nomada
2016 The Lady in the Van Nomada
Televisión
2004 Meyor actriz - Miniserie o telefilme My House in Umbria Nomada
2012 Meyor actriz de repartu de serie, miniserie o telefilme Downton Abbey Nomada
2013 Ganadora
Premios BAFTA
Añu Categoría Trabayu Nomáu Resultáu
Cine
1959 Meyor actriz revelación Nowhere to Go Nomada
1966 Meyor actriz británica Young Cassidy Nomada
1970 Meyor actriz The Prime of Miss Jean Brodie Ganadora
1979 Meyor actriz de repartu Death on the Nile Nomada
1980 Meyor actriz California Suite Nomada
1982 Quartet Nomada
1985 A Private Function Ganadora
1987 A Room with a View Ganadora
1989 The Lonely Passion of Judith Hearne Ganadora
1994 Meyor actriz de repartu The Secret Garden Nomada
2000 Tea with Mussolini Ganadora
2002 Gosford Park Nomada
2016 Meyor actriz The Lady in the Van Nomada
Televisión
1984 Meyor actriz All for Love Nomada
1989 Talking Heads Nomada
1993 Screen Two Nomada
2000 David Cooperfield Nomada
2012 Meyor actriz de repartu |

align="center"|Downton Abbey

Nomada
Premios Honoríficos
1993 BAFTA Special Lifetime Achievement Award Ganadora
1996 BAFTA Academy Fellowship Award Ganadora
Premios Primetime Emmy
Añu Categoría Trabayu Nomáu Resultáu
1993 Meyor actriz - Miniserie o telefilme Suddenly, Last Summer Nomada
2000 Meyor actriz de reparto - Miniserie o telefilme David Copperfield Nomada
2003 Meyor actriz - Miniserie o telefilme My House in Umbria Ganadora
2010 Capturing Mary Nomada
2011 Meyor actriz de reparto - Miniserie o telefilme Downton Abbey Ganadora
2012 Meyor actriz de repartu - Serie dramática Ganadora
2013 Nomada
2014 Nomada
2016 Ganadora
Premios del Sindicatu d'Actores
Añu Categoría Trabayu Nomáu Resultáu
Cine
2002 Meyor repartu Gosford Park Ganadora
2013 Meyor actriz de repartu The Best Exotic Marigold Hotel Nomada
Meyor repartu Nomada
Televisión
2012 Meyor actriz - Miniserie o telefilme Downton Abbey Nomada
2013 Meyor parto - Serie dramática Ganadora
Meyor actriz - Serie dramática Nomada
2014 Meyor parto - Serie dramática Nomada
Meyor actriz - Serie dramática Ganadora
2015 Meyor parto - Serie dramática Ganadora
Meyor actriz - Serie dramática Nomada
2016 Meyor parto - Serie dramática Ganadora
Meyor actriz - Serie dramática Nomada
Premios Tony
Añu Categoría Trabayu Nomáu Resultáu
1975 Meyor actriz principal nuna obra de teatru Private Lives Nomada
1980 Night and Day Nomada
1990 Lettice and Lovage Ganadora

Ver tamién editar

Referencies editar

  1. 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: The International Who's Who of Women 2006. Data d'espublización: ochobre 2005. Editorial: Routledge.
  2. Biblioteca Nacional d'Alemaña. «Maggie Smith» (alemán). Gemeinsame Normdatei. Consultáu'l 13 agostu 2015.
  3. 3,0 3,1 Apaez como: Maggie Smith. Identificador Theatricalia de persona: x72. Afirmao en: Theatricalia. Llingua de la obra o nome: inglés.
  4. «idRef» (francés). Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Consultáu'l 11 mayu 2020.
  5. 5,0 5,1 URL de la referencia: https://www.oscars.org/oscars/ceremonies/1970.
  6. 6,0 6,1 URL de la referencia: https://www.oscars.org/oscars/ceremonies/1979.
  7. URL de la referencia: https://www.bodleian.ox.ac.uk/about/libraries/bodley-medal.
  8. URL de la referencia: https://www.oscars.org/oscars/ceremonies/1973.
  9. URL de la referencia: https://www.oscars.org/oscars/ceremonies/1987.
  10. Identificador IMDb: ev0000003/2002/1.
  11. URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/2002.129.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20160828105510/http://www.europeanfilmacademy.org/2002.129.0.html. Data de consulta: 17 avientu 2019.
  12. URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/2005.103.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20190720123917/https://www.europeanfilmacademy.org/2005.103.0.html. Data de consulta: 24 avientu 2019.
  13. «Orders and decorations conferred by the crown». Debrett's. Consultáu'l 4 de xineru de 2015.
  14. Spears, W. (30 d'avientu de 1989). «Queen Honors Naipaul, Maggie Smith». Philly.com]. Consultáu'l 1 de xineru de 2014.
  15. «Film in 1959». Bafta.org. Consultáu'l 1 de xineru de 2014.
  16. «Academy Awards Best Actress». Filmsite.org. Consultáu'l 7 d'agostu de 2013.
  17. 17,0 17,1 17,2 «Awards for Maggie Smith» (inglés). IMDb. Consultáu'l 11 de setiembre de 2011.
  18. 18,0 18,1 18,2 «Maggie Smith» (inglés). IMDb. Consultáu'l 11 de setiembre de 2011.
  19. 19,0 19,1 «David Copperfield» (inglés). IMDb. Consultáu'l 23 de setiembre de 2011.
  20. 20,0 20,1 Suzie Mackenzie (20 de payares de 2004). «You have to laugh» (inglés). The guardian. Consultáu'l 11 de setiembre de 2011.
  21. «Maggie Smith Bio» (inglés). Tribute. Consultáu'l 11 de setiembre de 2011.
  22. 22,0 22,1 «Maggie Smith - Biography (Page 1)» (inglés). TalkTalk. Consultáu'l 11 de setiembre de 2011.
  23. «Frank Shelley» (inglés). The Telegraph. Consultáu'l 11 de setiembre de 2011.
  24. «Shakespeare Productions A-Z» (inglés). National Theatre. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de payares de 2015. Consultáu'l 11 de setiembre de 2011.
  25. «Otelo» (inglés). IMDb. Consultáu'l 27 de setiembre de 2011.
  26. «Awards for Otelo (1965)» (inglés). IMDb. Consultáu'l 11 de setiembre de 2011.
  27. It's Hello from Him, Hodder & Stoughton Ltd, ISBN 0450488713 
  28. 28,0 28,1 28,2 «Maggie Smith to receive Legacy Award» (inglés). Stratford Shakespeare Festival (31 de mayu de 2012). Consultáu'l 5 de febreru de 2012.
  29. Martin Knelman (1 de xunu de 2012). «Maggie Smith's four seasons at Stratford Festival never forgotten» (inglés). Toronto.com. Consultáu'l 6 de febreru de 2012.
  30. «As You Like it» (inglés). Stratford Shakespeare Festival. Consultáu'l 23 de setiembre de 2011.
  31. «Macbeth» (inglés). Stratford Shakespeare Festival. Consultáu'l 23 de setiembre de 2011.
  32. «Lady In The Van» (inglés). Albemarle of London. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de payares de 2015. Consultáu'l 23 de setiembre de 2011.
  33. «Maggie Smith» (inglés). IBDB. Consultáu'l 23 de setiembre de 2011.
  34. «Maggie Smith» (inglés). Tony Awards. Consultáu'l 23 de setiembre de 2011.
  35. 35,0 35,1 35,2 Chloe Fox (10 de payares de 2001). «Dame Maggie Smith in Harry Potter: Spell binding» (inglés). The Telegraph. Consultáu'l 6 de febreru de 2012.
  36. Irving Wardle (28 de febreru de 1993). «ARTS / All the angles: Farce or tragedy, stage or screen - non role seems beyond Maggie Smith. Just nominated for her umpteenth Bafta award, she is about to take her handbag to Lady Bracknell» (inglés). The Independent. Consultáu'l 5 de febreru de 2012.
  37. 37,0 37,1 37,2 «Biography for Maggie Smith» (inglés). IMDb. Consultáu'l 5 de febreru de 2012.
  38. 38,0 38,1 Matthew Amer (21 de marzu de 2010). «Goold, Spring Awakening and Maggie Smith win final awards» (inglés). The Official London Theatre. Consultáu'l 5 de febreru de 2012.
  39. «Olivier Awards 1981» (inglés). Olivier Awards. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de payares de 2015. Consultáu'l 5 de febreru de 2012.
  40. «Olivier Awards 1985» (inglés). Olivier Awards. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de payares de 2015. Consultáu'l 5 de febreru de 2012.
  41. «Olivier Awards 1987» (inglés). Olivier Awards. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de payares de 2015. Consultáu'l 5 de febreru de 2012.
  42. «Olivier Awards 1994» (inglés). Olivier Awards. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de payares de 2015. Consultáu'l 5 de febreru de 2012.
  43. Michael Coveney (2 de marzu de 2007). «I'm very scared of being back on stage» (inglés). London Evening Standard. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de payares de 2015. Consultáu'l 25 de setiembre de 2011.
  44. 44,0 44,1 44,2 «Maggie Smith reveals Harry Potter breast cancer treatment struggle» (inglés). The telegraph (5 d'ochobre de 2009). Consultáu'l 26 de setiembre de 2011.
  45. «"BBC Sunday-Night Theatre" The Makepeace Story #3: Family Business» (inglés). IMDb. Consultáu'l 23 de setiembre de 2011.
  46. «David Copperfield (TV 1999)» (inglés). IMDb. Consultáu'l 7 de febreru de 2012.
  47. Stuart Kemp (24 d'abril de 2012). «Maggie Smith Gets BAFTA TV Nomination for ‘Downton Abbey'» (inglés). Hollywood Reporter. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de payares de 2015. Consultáu'l 25 d'abril de 2012.
  48. «Awards for "Downton Abbey"» (inglés). IMDb. Consultáu'l 25 de setiembre de 2011.
  49. «Downton Abbey» (inglés). IMDb. Consultáu'l 25 de setiembre de 2011.
  50. 50,0 50,1 David Hinckley (7 de xineru de 2011). «'Downton Abbey' the next great British import featuring foibles of English gentry» (inglés). Daily News. Consultáu'l 6 de febreru de 2013.
  51. Lori Rackl (3 de xineru de 2013). «House again the hub of the action on new ‘Downton Abbey' season» (inglés). Chicago Sun Times. Consultáu'l 6 de febreru de 2013.
  52. Robert Bianco (1 de xunu de 2011). «Preview: PBS' 'Downton Abbey' does its forebears proud» (inglés). USA Today. Consultáu'l 6 de febreru de 2013.
  53. Mary McNamara (3 de xineru de 2013). «Critic's Notebook: Maggie Smith, the magnificent» (inglés). Los Angeles Times. Consultáu'l 6 de febreru de 2013.
  54. «Downton Abbey Actress Dame Maggie Smith Taken To Hospital» (inglés). Huffington Post (4 de payares de 2012). Consultáu'l 6 de febreru de 2013.
  55. Nick Owens. «"The pains were awful": Downton Abbey star Dame Maggie Smith rushed to hospital with heart scare» (inglés). The mirror. Consultáu'l 6 de febreru de 2013.
  56. «Maggie Smith Boards 'Downton Abbey' Season 4 And More Casting News» (inglés). Huffington Post (15 de xineru de 2013). Consultáu'l 6 de febreru de 2013.
  57. 57,0 57,1 «Maggie Smith» (inglés). SuperiorPics.com. Consultáu'l 11 de setiembre de 2011.
  58. «Maggie Smith-Biography (Page 2)» (inglés). TalkTalk. Consultáu'l 25 de setiembre de 2011.
  59. «The 42nd Academy Awards (1970) Nominees and Winners» (inglés). The Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de payares de 2015. Consultáu'l 24 de setiembre de 2011.
  60. «The Prime of Miss Jean Brodie» (inglés). Variety (31 d'avientu de 1938). Consultáu'l 6 de febreru de 2013.
  61. Jason Best (2 d'agostu de 2010). «The Prime of Miss Jean Brodie – The crème de la crème or prime ham?» (inglés). Movie Talk. Consultáu'l 6 de febreru de 2013.
  62. «The 51st Academy Awards (1979) Nominees and Winners» (inglés). The Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de payares de 2015. Consultáu'l 24 de setiembre de 2011.
  63. «Awards for Travels with My Aunt» (inglés). IMDb. Consultáu'l 27 de setiembre de 2011.
  64. «Awards for Muerte nel Nilo» (inglés). IMDb. Consultáu'l 27 de setiembre de 2011.
  65. «Un amor en Florencia» (inglés). IMDb. Consultáu'l 25 de setiembre de 2011.
  66. «Awards for Un amor en Florencia» (inglés). IMDb. Consultáu'l 25 de setiembre de 2011.
  67. Vincent Canby (7 de marzu de 1986). «A Room With A View (1986)» (inglés). The New York Times. Consultáu'l 7 de febreru de 2013.
  68. «The Missionary (1982)» (inglés). Rotten Tomatoes. Consultáu'l 25 de setiembre de 2011.
  69. «Función privada». Film Affinity. Consultáu'l 25 de setiembre de 2011.
  70. «Awards for A Private Function» (inglés). IMDb. Consultáu'l 25 de setiembre de 2011.
  71. «Maggie Smith» (inglés). Rotten Tomatoes. Consultáu'l 27 de setiembre de 2011.
  72. «The 74th Academy Awards (2002) Nominees and Winners» (inglés). The Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Consultáu'l 25 de setiembre de 2011.
  73. «Review for 'Gosford Park'» (inglés). Los Angeles Times (Michael Wilmington). Consultáu'l 6 de febreru de 2013.
  74. «Maggie Smith» (inglés). Metacritic. Consultáu'l 25 de setiembre de 2011.
  75. «Full cast and crew for Harry Potter y l'orde del Fénix» (inglés). IMDb. Consultáu'l 25 de setiembre de 2011.
  76. «Harry Potter and the Deathly Hallows: Emma Watson: Maggie Smith almost stole the show» (inglés). The Telegraph (11 de xunetu de 2011). Consultáu'l 6 de febreru de 2012.
  77. «L'exóticu Hotel Marigold (2011)» (inglés). IMDb. Consultáu'l 5 de febreru de 2013.
  78. «El cuartetu (2012)» (inglés). IMDb. Consultáu'l 5 de febreru de 2013.
  79. Bhaskaran, Gautaman (11 de xineru de 2014). «The Best Exotic Marigold Hotel sequel begins shoot in Jaipur» (inglés). Hindustan Times. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de payares de 2015. Consultáu'l 21 de xineru de 2014.
  80. Tatna, Meher. «Maggie Smith» (inglés). Golden Globe Awards. Consultáu'l 1 de mayu de 2014.
  81. Sherwin, Adam. «Oscars 2016: Dame Maggie Smith tipped as candidate for Best Actress for role in The Lady in The Van» (inglés). The Independent. Consultáu'l 29 d'avientu de 2015.
  82. Scheck, Frank. «'The Lady in the Van': TIFF Review» (inglés). Hollywood Reporter. Consultáu'l 29 d'avientu de 2015.
  83. «Maggie Smith» (inglés). Golden Globe Awards. Consultáu'l 29 d'avientu de 2015.
  84. «Maggie Smith-Biography (Page 3)» (inglés). TalkTalk. Consultáu'l 26 de setiembre de 2011.
  85. «Cris Larkin» (inglés). IMDb. Consultáu'l 26 de setiembre de 2011.
  86. «Toby Stephens» (inglés). IMDb. Consultáu'l 26 de setiembre de 2011.
  87. 87,0 87,1 Sarah Lyall (30 de marzu de 1998). «Beverley Cross, 66, Playwright and Librettist» (inglés). The New York Times. Consultáu'l 26 de setiembre de 2011.
  88. Matt Wolf (18 de marzu de 1990). «There is nothing like this Dame» (inglés). The New York Times. Consultáu'l 6 de febreru de 2012.
  89. «Dame Maggie Smith is fighting breast cancer» (inglés). Daily Mail. Consultáu'l 26 de setiembre de 2011.
  90. «Dame Maggie supporting Christchurch theatre» (inglés). 3 News (15 de setiembre de 2011). Consultáu'l 5 de febreru de 2012.
  91. 91,0 91,1 Keith Barton. «The IGA Welcomes Dame Maggie Smith» (inglés). IGA. Consultáu'l 5 de febreru de 2012.
  92. «All about Oscar: 1969: Best Actress» (inglés). Britannica Encyclopedia. Consultáu'l 26 de setiembre de 2011.
  93. «Maggie Smith: Biography» (inglés). TV Guide. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de payares de 2015. Consultáu'l 26 de setiembre de 2011.
  94. «Maggie Smith» (inglés). Warner bros. Consultáu'l 26 de setiembre de 2011.
  95. «Honorary Graduates» (inglés). Bath University. Consultáu'l 5 de febreru de 2012.
  96. Richard Ouzounian (10 de setiembre de 2011). «Maggie Smith receives Stratford festival's Legacy Award» (inglés). The Star. Consultáu'l 5 de febreru de 2012.

Enllaces esternos editar