Este
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
L'este ye ún de los cuatro puntos cardinales. La perpendicular a la meridiana taya al horizonte nos puntos este y oeste. Tamién-y dan el nome d' oriente o llevante. Correspuéndese abondo aproximao –magar que non del too– col puntu sobro l'horizonte dende au risca'l sol. ( N'ello el so nome de llevante: estaya'l cielu au'l sol allevántase).
Este | |
---|---|
puntu cardinal y puntos del compás (es) | |
Esti fechu (La risca y l'ocasu del sol pel este y pel oeste respeutivamente) namái dase dos vegaes al añu: nos equinocios. El restu l'añu, la risca ye ca vegada más al norte, y l'ocasu tamién, lo que fai qu'heba menos hores de lluz de día hasta'l Solsticiu d'hibiernu. Puntu nel que'l sol empobina hacia'l sur medrando les hores de lluz colos díes, pasando pol puntu de los equinocios otra vegada, y nel so camín al sur algamando'l puntu del solsticiu de branu.
Etimoloxía
editarLa pallabra este vien del inglés antiguu east, qu'al empar deriva del proto-xermánicu austra, y ésti del proto-indoeuropeo aus col significáu d'"aurora".[ensin referencies]
Ver tamién
editarReferencies
editarEnllaces esternos
editar