Estepicursor

En botánica, denominar estepicursores, «nubes del desiertu» o «noria» a les especies de plantes que viven en zones esteparias o araxales y que, una vegada fructificadas, son abasnaes pol vientu, que les tresporta d'un sitiu a otru, faciéndoles rodar o abasnar, de manera que los sos diáspores (granes o frutos) suéltense y esvalíxense. Tamién reciben la denominación de plantes corredores, plantes rodadoras o "boles pancracia". N'España, son bien carauterístiques les especies Salsola kali y Eryngium campestre.

Salsola tragus

Un estepicursor (Lechenaultia divaricata)

Trátase d'una modalidá, si quierse, de l'anemocoria, na que l'elementu tremáu, tamién llamáu diáspora o disemínulo, ye la totalidá o cuasi totalidá del individuu, magar esta definición ye interpretable al aviesu, esto ye, l'elementu dispersable per se incorpora partes de la planta que nun tienen función germinativa, en mayor o menor cantidá.

Otros nomes

Rodamundos, sorrasca, churumico, calamino, boja, salicón (como la conoz na zona sur de Toledo), salicor, salicornio, salicornia, barrilla, corredora del desiertu, bola del oeste, apretaculos, capitana, ontina, malvecino y alicornio n'España; cardu rusu, pastito, planta rodadora, yuyo bola y bolina del desiertu n'Arxentina; pelusa del desiertu en Chile; bruxa, chamizo, cachanilla, maromera, salsola, rodadora y voladora en Méxicu y nel sur de los Estaos Xuníos.

Simbolismu

Esti tipu de planta popularizar nes películes del Oeste, que-y dieron un significáu altamente visual. Pasó a representar llugares afaraos, secos, de cutiu desangelados, con pocos o nengún ocupante. De cutiu úsase cuando los personaxes lleguen a un llugar abandonáu o d'aspeutu siniestru; nesi momentu, un estepicursor va cruciar rodando, de cutiu acompañáu por un vientu secu y sibilante. Dacuando úsase pa dar efeutu risible a llugares onde nun s'espera ver un estepicursor, pero onde la vacuidad faise evidente. Xunto col soníu de los grillos, los rodamundos emplegar pa dar énfasis a un silenciu incómodu tres un chiste malu o la declaración absurda de dalgún personaxe, a los que-y siguirá'l soníu del vientu y felicidá planta rodando de fondu.

Referencies

Font Quer, P. (1982). Barcelona: Editorial Labor: Diccionariu de Botánica, 8ª. 84-335-5804-8.