Euphorbia peplis

especie de planta

Euphorbia peplis L., ye una especie fanerógama perteneciente a la familia de les euforbiacees. Ye endémica del sur y oeste d'Europa, el norte d'África, y suroeste d'Asia.

Euphorbia peplis
Estáu de caltenimientu
Preocupación menor (LC)
Esmolición menor (IUCN)
Clasificación científica
Reinu: Plantae
Subreinu: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Rosidae
Orde: Malpighiales
Familia: Euphorbiaceae
Subfamilia: Euphorbioideae
Tribu: Euphorbieae
Subtribu: Euphorbiinae
Xéneru: Euphorbia
Subxéneru: Y. subg. Chamaesyce
Seición: Y. sect. Chamaesyce
Especie: Y. peplis
L.
Sinonimia
Ver testu.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
[editar datos en Wikidata]

Hábitat editar

Onde de normal crez ye na mariña de sable y quixarros.[1][2][3]

Descripción editar

Trátase d'una pequeña planta, postrada añal, los tarmos algamen los 10-20 cm de llargu, xeneralmente con cuatro na base. Les fueyes son opuestes, ovales de 1-2 cm de llargu, de color gris-verde-coloráu púrpura con venes.[3]

Lechetrezna postrada sobre'l suelu. Tien les fueyes asimétriques con un lóbulu bien visible na parte basal. Les cápsules queden na parte de baxo de la planta, tocando'l suelu. Vive nes dunes, xeneralmente en llugares un pocu cascayosos. Floria a la fin del branu. Ye una especie que se volvió rara, probablemente pola alteración de la mariña. vamos estremar de les otres especies del xéneru porque ye relativamente grande (fueyes de más d'un centímetru), nun tien pelos y vive na mariña en llugar de tar en zones humanizaes.[4]

Taxonomía editar

Euphorbia peplis describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 456. 1753.[5]

Etimoloxía

Euphorbia: nome xenéricu que remanez del médicu griegu del rei Juba II de Mauritania (52 a 50 e. C. - 23), Euphorbus, nel so honor – o n'alusión al so gran banduyu – yá que usaba médicamente Euphorbia resinifera. En 1753 Carlos Linneo asignó'l nome a tol xéneru.[6]

peplis: epítetu

Sinonimia
  • Tithymalus peplis (L.) Scop. (1771).
  • Anisophyllum peplis (L.) Haw. (1812).
  • Chamaesyce peplis (L.) Prokh. (1933).
  • Euphorbia dichotoma Forssk. (1775).
  • Tithymalus auriculatus Lam. (1779).
  • Chamaesyce maritima Gray (1821).
  • Euphorbia rubescens Link in C.L.von Buch (1828).[7][8]

Ver tamién editar

Referencies editar

  1. Germplasm Resources Information Network: Euphorbia peplis
  2. Flora Europaea: Euphorbia peplis
  3. 3,0 3,1 Blamey, M. & Grey-Wilson, C. (1989). Flora of Britain and Northern Europe. ISBN 0-340-40170-2
  4. Datos en Herbario virtual
  5. «Euphorbia peplis». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 7 de xunetu de 2012.
  6. (Spec. Pl. [ed. 1]: 450)
  7. Sinónimos en Kew
  8. Euphorbia peplis en PlantList

Bibliografía editar

  1. Munz, P. A. & D. D. Keck. 1959. Cal. Fl. 1–1681. University of California Press, Berkeley.
  2. Nasir, E. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi, Karachi.
  3. Scoggan, H. J. 1978. Dicotyledoneae (Saururaceae to Violaceae). 3: 547–1115. In Fl. Canada. National Museums of Canada, Ottawa.
  4. Serrano, M. & J. Terán. 2000. Identific. Esp. Veg. Chuquisaca 1–129. PLAFOR, Intercooperación, Fundación Ceibo, Sucre.
  5. Shreve, F. & I. L. Wiggins. 1964. Veg. Fl. Sonoran Des. 2 vols. Stanford University Press, Stanford.
  6. Standley, P. C. & J. A. Steyermark. 1949. Euphorbiaceae. In: P. C. Standley & J. A. Steyermark (eds.), Flora of Guatemala---Part VI. Fieldiana, Bot. 24(6): 25–170.
  7. Voss, E. G. 1985. Michigan Flora. Part II Dicots (Saururaceae-Cornaceae). Bull. Cranbrook Inst. Sci. 59. xix + 724.
  8. Webster, G. L. & M. J. Huft. 1988. Revised synopsis of Panamanian Euphorbiaceae. Ann. Missouri Bot. Gard. 75(3): 1087–1144.
  9. Welsh, S. L. 1974. Anderson's Fl. Alaska Adj. Parts Canada i–xvi, 1–724. Brigham Young University Press, Provo.
  10. Zuloaga, F. O., O. Morrone, M. J. Belgrano, C. Marticorena & E. Marchesi. (eds.) 2008. Catálogo de las plantas vasculares del Cono Sur (Arxentina, Sur de Brasil, Chile, Paraguay y Uruguái). Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 107(1): i–xcvi, 1–983; 107(2): i–xx, 985–2286; 107(3): i–xxi, 2287–3348.

Enllaces esternos editar