Felipe Neri Medina Córdova

Felipe Neri Medina Córdova
Presidente d'Hondures	; 13 abril 1839 - 15 abril 1839 ; ← Juan Francisco de Molina - Juan José Alvarado →
Presidente d'Hondures
Vida
Nacimientu	Departamento de El Paraíso (es) , 26 de mayu de 1797
Nacionalidá	Hondures
Muerte	sieglu de XIX
Estudios
Estudios	Universidá de San Carlos de Guatemala
Oficiu	políticu, abogáu

Felipe Neri Medina Córdova (26 de mayu de 1797, Departamento de El Paraíso ^(es) – sieglu de XIX) foi un abogáu y políticu d'enclín lliberal, presidente provisional d'Hondures ente'l 13 y el 15 d'abril de 1839, siendo la presidencia más curtia na historia d'Hondures.

Biografía

Felipe Neri Medina Córdova, Nació'l 26 de mayu de 1797, na llocalidá de Danlí, según la Constitución del Estáu de 1825, la ciudá pertenecía al entós Departamentu d'Olancho, Estáu d'Hondures. Felipe Neri yera fíu del matrimoniu habíu ente'l señor Ignacio Medina Valderas y la señora Petrona Córdova Idíaquez, empresarios mineros y hacendados de la llocalidá de Danlí; la so madre Petrona Córdova Idíaquez yera fía de José Santiago Fernández de Córdova Aranda y María Francisca Idiáquez; per otru llau maternal el so güelu José Santiago Fernández yera fíu de Tomás Fernández de Córdova y Micaela Aranda, vecinos de Tegucigalpa. Mientres el so padre Ignacio yera orixinariu de Danlí y en delles ocasiones foi Intendente de la ciudá.

Felipe Neri, ingresu a realizar los sos estudios en 1810 nel Colexu Seminariu de Guatemala, darréu siguió los estudios cimeros na Universidá de San Carlos de Guatemala onde llograría los títulu d'abogáu, al regresu al so país fixo miembru del Partíu Lliberal, Felipe casóse con Dolores Serafín Gómez na ciudá de Comayagua.

1838: Diputáu a l'Asamblea Nacional Llexislativa d'Hondures
1839: Conseyeru presidencial y Ministru.
1839: Presidente provisional.

Conseyeru encargáu del Poder Executivu

Asocedió que'l Presidente en funciones Juan Francisco de Molina abandono l'alministración del estáu, por cuenta de la derrota de los exércitos de Nicaragua y Hondures contra El Salvador el 5 d'abril de 1839, los exércitos salvadoreños al mandu del xeneral unionista Francisco Morazán nun tenía vacilaciones; Molina dexó'l poder al so Conseyeru Felipe Neri Medina Valderas Córdova, quien dos díes depués lo apurriría a Juan José Alvarado un 15 d'abril,^[1]Siendo la presidencia más fugaz na hestoria d'Hondures.

El problema presidencial concluyo una vegada nomándose al xeneral José Francisco Zelaya y Ayes como Presidente^[2] Por cuenta de l'enclín lliberal de Felipe Neri, este vivió per dellos años exiliáu en Guatemala. Desconozse la fecha del so fallecimientu.

Referencies

↑ (Cronoloxía histórica d'Hondures) [1] (Socesión de Xefes d'estáu y Presidentes d'Hondures)[2]
↑ (Cronoloxía de Xefes d'Estáu y Presidentes d'Hondures)[3] (Biblioteca de la Universidá de San Diego California)

Bibliografía

Magüeta, Longino. Historia d'Hondures. Tegucigalpa, Hondures.
Vallejo Hernández, “Historia d'Hondures”, Tegucigalpa, 1990.

Predecesor:
Juan Francisco de Molina

Presidente Provisional d'Hondures

13 - 15 d'abril de 1839

Socesor:
Juan José Alvarado
Conseyu de Ministros de 1839

[1] (Cronoloxía histórica d'Hondures) [1] (Socesión de Xefes d'estáu y Presidentes d'Hondures)[2]

[2] (Cronoloxía de Xefes d'Estáu y Presidentes d'Hondures)[3] (Biblioteca de la Universidá de San Diego California)

[1]

[2]