Fricativa llabiodental sonora

Plantía:Ficha de fonema La fricativa labiodental sonora ye un fonema presente en dellos idiomes falaos.

En delles variantes del español, pue ser atopáu en bien rares ocasiones como un alófonu, na grafía f, que representa una fricativa labiodental sorda.

Símbolu

Nel Alfabetu Fonéticu Internacional, la lletra utilizada pa ésti fonema ye v, que provién del alfabetu llatín. Esta lletra utilizábase como una forma alternativa d'escribir la vocal u.

Ye un fonema sonoru, lo que significa que les cuerdes vocales cimblen mientres la so pronunciación; cuando nun ye sonoru, entós suena como la f del español, que ye una fricativa labiodental <o>sorda</o>.
Ye una consonante labiodental, lo que significa que'l llabiu inferior toca los dientes incisivos cimeros mientres la so pronunciación.
Ye una consonante fricativa, lo que significa que parte del soníu ye producíu por una turbulencia d'aire.
Ye una consonante pulmónica, lo que significa que l'aire provién direutamente de los pulmones; non d'aire yá almacenáu na boca.
L'una consonante oral, lo que significa que l'aire sale cuasi totalmente pela boca; non pela ñariz.
Ye una consonante central, lo que significa que l'aire espulsáu pasa pel mediu de la superficie cimera de la llingua; non pelos llaos.
En valencianu, faise una diferenciación ente la [b] y la [v], siendo la primera billabial oclusiva sonora y la segunda labiodental fricativa sonora