Giuseppe Saracco
Giuseppe Saracco (9 d'ochobre de 1821, Bistagno (es) 
– 19 de xineru de 1907, Bistagno (es) ), foi un abogáu y políticu italianu, foi Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia dende 24 xunu 1900 hasta 15 febreru 1901.
Tamién yera un financieru bien envaloráu, nomáu Caballeru de la Orde Suprema de la Santísima Anunciación pol Rei Umberto I.
Carrera política editar
Saracco decidió, dedicase a la política, poniéndose de pies pal Colexu d'Acqui Terme nel Parllamentu ye escoyíu 5 d'ochobre de 1851, pero la so eleición foi invalidada pola Cámara de Diputaos de la llende d'edá. Sicasí, nes eleiciones suplementaries celebraes dos meses más tarde, Saracco foi escoyíu nel mesmu colexu, llogrando convertise en diputáu del parllamentu subalpino.
Amás de la oficina del diputáu, Saracco foi repitida y mientres llargos años (1854-1867 y 1872-1889) tamién alcalde de Acqui Terme, onde se decidió, y completóse la construcción de ebullición, el monumentu convertir nel símbolu de la ciudá spa. Na casa que sirvió pal derechu históricu, el partíu de Cavour política, de la que yera un encesu partidariu, pero la so muerte en xunu de 1861, xuniéronse a la izquierda histórica, el Partíu Rattazzi, convirtiéndose Subsecretariu d'Obres Públiques nel gobiernu mesmu Rattazzi la 10 de marzu de 1862. Dos años más tarde, 24 de Setiembre de 1864, el Ministru Quintino Sella (y hermanu) escoyer como secretariu xeneral de Finances nel Gobiernu la Marmora II, ente que 8 d'OCHOBRE de 1865 yera nomáu senador pol rei Vittorio Emanuele II, llogrando notoriedá como espertu n'asuntos financieros.
Presidente del Conseyu Provincial d'Alexandría y amigu de Agostino Depretis, titular de la izquierda dempués de la muerte de Rattazzi, Saracco vio la bienvenida al so nomamientu como Presidente del Conseyu de Ministros del Reinu d'Italia en 1876, sicasí, criticar la política económica y financiera. Ello ye qu'en 1879, como representante de la llei nel Senáu, llogró retardar temporalmente la supresión del impuestu sobre la farina, impunxo impopular que pesaba sobre'l consumu, pero ye necesariu pa llimpiar el déficit del Estáu, convirtiéndose nun firme opositor de l'alministración financiera del ministru Agostino Magliani, que xulgó demasiao permisivu.
Convertir en Ministru d'Obres Públiques en Depretis VIII (4 d'abril a 29 de de xunetu de 1887) El gobiernos Crispi (7 agostu 1887 hasta 9 marzu 1889), según nos últimos dos executivu puestu en marcha pol políticu de Sicilia (Crispi Crispi III y IV, que duró dende'l 16 d'avientu de 1893 al 10 de marzu 1896), Saracco foi capaz d'apangar los efeutos negativos de delles iniciatives políticu y económicu cuestionables de Depretis, amás d'establecer un sistema más racional de la participación del gobiernu na construcción d'obres públiques.
El 10 de payares de 1898 el ministru foi escoyíu pa la presidencia del Senáu, siendo conocíu pola so moderación ya imparcialidá; Esta ye la razón pol rei Umberto I escoyó 24 de xunu de 1900, pa formar un gobiernu de reconciliación nacional dempués de la crisis institucional que causara la cayida del gabinete Pelloux. El políticu italianu octogenario llogró formar un nuevu ministeriu, que foi a una política de reconciliación ente les fuercies conservadores y más democrática, pero'l periodu del so mandatu viose avafada pol asesinatu del rei Umberto I, que tuvo llugar l'El 29 de xunetu de 1900 en Monza, pol anarquista Gaetano Bresci; el gobiernu condergó resueltamente el xestu, llogrando'l sofitu de toles fuercies polítiques, incluyíu'l Partíu Socialista Italianu.
Referencies editar
Enllaces esternos editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Giuseppe Saracco 
.
Datos: Q739031- Multimedia: Giuseppe Saracco
