Idrija ye'l nome d'una llocalidá y de un conceyu d'Eslovenia. La ciudá atópase encaxada un valle fondu na confluencia de los ríos Idrijca y Nikova. Ye conocida pola so mina de mercuriu (güei en procesu de clausura) y polos encaxes.

Idrija
Alministración
PaísBandera d'Eslovenia Eslovenia
Municipio (es) Traducir Municipality of Idrija (en) Traducir
Tipu d'entidá villa
Nome oficial Idrija (sl)
Nome llocal Idrija (sl)
Códigu postal 5280
Xeografía
Coordenaes 46°00′09″N 14°01′39″E / 46.0025°N 14.0275°E / 46.0025; 14.0275
Idrija alcuéntrase n'Eslovenia
Idrija
Idrija
Idrija (Eslovenia)
Superficie 293.7 km²
Altitú 326 m y 341 m
Demografía
Población 5848 hab. (1r xineru 2023)
- 2929 homes (1r xineru 2020)

- 2957 muyeres (1r xineru 2020)
Porcentaxe 100% de Municipality of Idrija (en) Traducir
Densidá 19,91 hab/km²
Más información
Prefixu telefónicu 386 05
Estaya horaria UTC+01:00 (horariu estándar)
UTC+02:00 (horariu de branu)
Llocalidaes hermaniaes San Luis Potosí
idrija.si
Cambiar los datos en Wikidata

Historia

editar
 
Ilustración de la ciudá escontra 1679
 
Entrada al pozu d'Antonio.
Patrimoniu del mercuriu (Almadén y Idria)
Patrimoniu de la HumanidáUNESCO
 
Bomba Kamšt
Llugar   España
  Eslovenia
Criterios Cultural: ii, iv
Referencia 1313rev
Inscripción 2012 (XXXVI Sesión)
Área Europa y América del Norte
Coordenaes Non
 

Cerca de Idrija, en Divje Babe, fíxose'l notable descubrimientu arqueolóxicu d'un fémur d'osu mozu d'aproximao 43.100 años d'antigüedá, que correspondería a una flauta prehistórica.

Hasta'l sieglu XVI l'área taba escasamente poblada y atopábase sol control de los señores de Tolmin. El mercuriu foi afayáu en Idrija en 1497. Nun principiu apostáronse la esplotación compañíes de la República de Venecia y de Carintia, pero en 1575 el gobiernu asutríaco facer col control y empezó la so esplotación a gran escala.

Les mines de Idrija fueron mientres enforma tiempu les segunda productores mundiales de mercuriu, por detrás d'Almadén n'España. Fueron importantes pa la estracción de plata na América española, y xunto coles mines de mercuriu de Huancavelica en Perú y Almadén, los principales llugares de los que se surtíen les mines argentíferas del Nuevu Mundu. Idria apurría'l 2,32% de los 370000 quilos de mercuriu consumíos añalmente n'América hasta'l sieglu XVIII.[1]A partir de 1970 la producción decayó, en parte pola baxa cantidá de mercuriu de los nuevos depósitos, y en parte porque'l preciu mundial del mineral esbarrumbóse.

Idrija ye unu de los pocos llugares nel mundu onde'l mercuriu atópase tantu n'estáu líquidu como en sulfuru. La entrada soterraña de la mina, llamada'l Pozu d'Antonio (Antonijev rov) úsase anguaño pa les visites turístiques de los niveles cimeros. Los inferiores, que lleguen hasta los 400 m de fondura, atópense clausuraos. Yá nel sieglu XVII, Valvasor, al visitar la zona, rellata que tuvo que baxar más de 200 m pa llegar a la mina.

El conxuntu mineru del mercuriu de Idrija foi declaráu Patrimoniu de la Humanidá xunto a la llocalidá ciudadrealeña d'Almadén pola Unesco en 2012.[2]

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. Céspedes del Castillo, Guillermo, Historia d'España VI. América Hispánica (1492-1898), Barcelona, Labor, 1986.
  2. «Heritage of Mercury. Almadén and Idrija». UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 4 de febreru de 2013.

Enllaces esternos

editar