Inxeniería industrial

La inxeniería industrial ye una de les cañes de la inxeniería, y ocúpase de la optimización d'usu de recursos humanos, téunicos ya informativos, según el manexu y xestión óptimos de los sistemes de tresformamientu de bienes y servicios, evaluación de sistemes integraos aplicaos en campos de personal, riqueza, conocencies, información, equipamientu, enerxía, materiales y procesos, cola cuenta de llograr productos d'alta calidá o servicios útiles que satisfaigan a la sociedá y con alta considerancia al mediu ambiente. Utiliza los principios, métodos del analís, síntesis de la inxeniería y el diseñu pa especificar, evaluar, predicir y ameyorar los resultaos llograes de tales sistemes. Emplega conocencies y métodos d'otres ciencies y téuniques pa determinar, diseñar, especificar, analizar, implementar y ameyorar de cutio los sistemes.

Inxeniería industrial
Árees del saber Física, matemátiques aplicaes, química, electrónica, eletricidá, mecánica, teoría de sistemes, ciencia de materiales, organización industrial, dibuxu industrial
Campu d'aplicación Desenvuelvo, meyora, implantación y evaluación de sistemes integraos de recursos humanos, equipamientu, enerxía, materiales y procesos.
Reconocida en Mundialmente
Subárea de Inxeniería mecánica[1]
Inxeniería de sistemes
Inxeniería de manufactura
Inxeniería empresarial
Inxeniería de seguridá
Inxeniería informática
[editar datos en Wikidata]
Inxeniería industrial

Terminoloxía

editar

El términu industrial emprestóse a tracamundios; orixinalmente aplicar a la manufactura, pero estendióse a munchos otros sectores de servicios. La inxeniería industrial ta estrechamente identificada tamién cola xestión d'operaciones, inxeniería de sistemes o inxeniería de manufactura, una distinción que paez depender del puntu de vista o motivos de quien la use. Por casu, nel sector del cuidu de la salú, los inxenieros industriales son conocíos comúnmente como inxenieros alministradores o inxenieros en sistemes de salú.

N'España

editar

La inxeniería industrial n'España arrexunta, so esi mesmu términu, a otres actividaes d'inxeniería, como la inxeniería química, inxeniería llétrica o inxeniería metalúrxica; el términu inxeniería d'organización industrial ye'l que s'usa dientro d'España pa referise a lo que fora se llama inxeniería industrial. N'España, tres l'adaptación de los títulos universitarios al Espaciu Européu d'Educación Cimera, el títulu qu'habilita pal exerciciu del oficiu d'inxenieru industrial ye'l títulu de Máster Universitariu n'Inxeniería Industrial.

N'América Llatina

editar

N'América Llatina, referir al oficiu que s'especializa en conocencies de producción (simulación, investigación d'operaciones, inxeniería de Métodos, manexos de datos, control de producción y estadística) según tamién conocencies d'alministración, finances y economía. Polo último ye qu'anguaño un Inxenieru Industrial desempeña munchos cargos nel mundu llaboral bien variáu dende industria pesao hasta bancos y hospitales.

Según n'España, en Brasil, los inxenieros industriales son responsables de tol procesu de fabricación de los bienes producíos poles industries y, tamién, pol proyeutu y implementación de les mesmes plantes industriales. L'inxenieru industrial formáu en Brasil tien de tener una formación integral, qu'incluya, amás de la conocencia na so propia área d'especialización (mecánica, llétrica, química, etc.), tamién nes demás árees de la inxeniería, según nos fundamentos téunicos y científicos de tola inxeniería. Nel casu de les matemátiques, Física Teórica y Esperimental, Química Teunolóxica, Diseñu Téunicu, Termodinámica, Lletricidá, Mecánica de los Fluyíos, Resistencia de los Materiales y otres, que formen parte de la rejilla curricular d'un cursu d'inxeniería plena, pos ye d'eso que se trata'l cursu d'Inxeniería Industrial en Brasil.

Per otru llau, aquel que n'España ye denomináu inxenieru d'organización industrial, en Brasil, ye llamáu inxenieru de producción, y especialízase en productividá, esto ye, n'optimizar la eficiencia y / o la eficacia de los procesos de producción nes industries . D'esta miente, el trabayu del inxenieru de producción, aseméyase abondo col d'un alministrador d'empreses, pero con mayor equipaxe téunicu, qu'inclúi conocencies de Física, Química, Diseñu de Proyeutos, y Matemátiques, toos a nivel cimeru, que tou inxenieru plenu tien de tener, pos, en Brasil, según la Inxeniería Industrial, la Inxeniería de Producción tamién ye un cursu d'inxeniería plena, que de normal dura, a lo menos, cinco años.

Árees d'actividá y aplicaciones

editar

La inxeniería industrial, toma delles árees d'actividá, tales como: ciencies de l'alministración, procura de proyeutos, xestión de cadenes de suministru, investigación d'operaciones, inxeniería de sistemes, ergonomía, inxeniería calidable y inxeniería de procesos. Amás la inxeniería industrial ameyora los procesos llaborales.

Ye una actividá regulada en munchos países, polo que pa exercela ríquese una llicencia o aprobación d'un colexu d'inxenieros.

Dellos exemplos de les aplicaciones de la inxeniería industrial son: el diseñu de nuevos sistemes de trabayu en bancos, les meyores d'operaciones y emerxencies n'hospitales, la distribución global de productos, y l'amenorgamientu y meyora de llinies d'espera en bancos, hospitales, parques temáticos y sistemes de tráficu vehicular.

Nel sistema de producción, los inxenieros industriales trabayen pa esaniciar bagazos de tolos recursos, utilicen ferramientes diverses surdíes de sistemes propios como'l Sistema de producción Toyota o xenéricos como la manufactura espodada (lean manufacturing) o'l Monozukuri.

Los inxenieros industriales usen comúnmente estadística y simuladores informáticos, especialmente simulación d'eventos discretos, pal so analís y evaluación

Historia

editar

Enforma s'escribió sobre los pioneros de la inxeniería industrial, quien surdieron mientres y dempués de la revolución industrial n'Inglaterra y Estaos Xuníos. Antes de la revolución industrial, los bienes producir los artesanos nel conocíu sistema caseru. Naquellos díes l'alministración de les fábriques nun yera problema. Sicasí, a midida que desenvolvíense nuevos aparatos y afayábense nueves fontes d'enerxía, túvose la necesidá práutica d'entamar les fábriques por que pudieren aprovechar les innovaciones.

Quiciabes el primeru de tolos pioneros foi Richard Arkwright (1732-1792), quien inventó n'Inglaterra'l tornu de filar mecánicu. Amás creó y estableció lo que probablemente foi'l primer sistema de control alministrativu pa regularizar la producción y el trabayu de los emplegaos de les fábriques.

La máquina de vapor

editar
 
Máquina de vapor de Watt, na Escuela Téunica Cimera d'Inxenieros Industriales de Madrid.

En 1774, más o menos pola mesma dómina en que Arkwright instalaba'l so sistema de control, otru inventor británicu, James Watt, xunto col so sociu Matthew Boulton, taben entamando una fábrica nel Soho pa producir máquines de vapor. Ellos instituyeron la capacitación téunica pa los artesanos que superó por enforma cualquier tipu de capacitación qu'esistiera nesa dómina y tamién contribuyeron enforma a normalizar l'alministración de les fábriques.

Subsecuentemente, los sos fíos James Watt Jr. y Matthew Robinson Boulton, establecieron la primer fábrica completa de máquines de manufactura nel mundu. Siguiendo l'exemplu de los sos padres, entamaron y construyeron una instalación de manufactura integrada que s'adelantró enforma a la so dómina. Ente otres coses, instituyeron un sistema de control de costos diseñáu pa menguar el bagazu y ameyorar la productividá.

Babbage y el cálculu analíticu

editar

Otru inglés, Charles Babbage (1792-1871), apurrió munches contribuciones significatives a la ciencia de la inxeniería industrial, yá que creó los sistemes analíticos p'ameyorar les operaciones, que publicó nel so llibru The Economy of Machinery and Manufacturers, que distribuyóse llargamente n'Inglaterra, restu d'Europa y Estaos Xuníos. Los métodos analíticos que Babbage anició fueron lo más avanzao mientres décades nel campu del aumentu de la productividá y tienen dalguna semeyanza col trabayu de Frederick Taylor.

Aparentemente, el trabayu d'estos pioneros británicos foi bastante esitosu, sobremanera cuando s'aplicaba nes sos propies empreses. Anque con toa seguridá tuvo d'esistir intercambiu d'idees ente los líderes empresariales d'aquellos díes, munchos de los cualos yeren parientes, nun hubo un movimientu xeneralizáu ente los otros empresarios p'afaer les esitoses idees d'esos pioneros y ye por esta razón que la industria manufacturera británica, anque-y la llamaba "el taller del mundu", permanecía en cierta forma tosco y rudimentario, anque escontra fines del sieglu XIX los mesmos métodos primitivos d'usu xeneralizáu n'Inglaterra tuvieron de moda tamién n'Estaos Xuníos.

Sieglu XX

editar
 
Promoción de 1913 d'inxenieros industriales de la Universidá Central de Madrid

Darréu, otru desarrollador de la inxeniería industrial foi Frederick Winslow Taylor, a quien se llegó a conocer como'l padre de l'alministración científica cuando publicó en 1911 el so últimu llibru tituláu The Principles of Scientific Management. Creó lo qu'él llamó la fórmula pa máximes producciones na qu'establecía que: «la máxima producción llógrase cuando a un trabayador asígnase-y una xera definida pa desempeñala nun tiempu determinada y de una forma definida». Anque esti conceutu camudó sigui siendo parte importante de la inxeniería industrial. Más palantre Frank Gilbreth y Lillian Gilbreth contribuyeron a la idea de Taylor al crear el métodu "therblig" (Gilbreth escritu al aviesu) nel qu'identificaron y aisllaron 18 movimientos elementales que se realicen en casi toles actividaes humanes; cada unu d'estos movimientos o therbligs tendríen de llograse nun rangu definíu de tiempu.

Otros personaxes que contribuyeron fueron: Henri Fayol y Harrington Emerson, defensor de les operaciones eficientes y del pagu de premios pa la medría de la producción, según Henry Ford, padre de la cadena de montaxe moderna utilizada pa la producción en masa o producción en serie. En 1912 Henry Gantt popularizó'l Diagrama de Gantt pa representar y planiar les diverses actividaes mientres la producción.

Tres la Segunda Guerra Mundial desenvolviéronse diverses téuniques y ferramientes p'ameyorar la producción na industria, siendo dalgunos de les meyores más destacables los sistemes de xestión total de la calidá (TQM), los sistemes de planificación de los requerimientos de material (MRP), los sistemes de Kanban, etc.

Pioneros

editar

Frederick Taylor acreditóse como el padre de la disciplina d'inxeniería industrial.[2] Llogró una llicenciatura n'inxeniería mecánica de la Universidá de Steven, amás llogró delles patentes de los sos inventos. Los sos llibros, Xestión de compres y los principios de xestión científica que fueron publicaos nel añu 1900, fueron l'empiezu de la Inxeniería Industrial.

Les meyores na eficiencia nel trabayu según los sos métodos basar na meyora de trabayu, el desenvolvimientu de les normes de trabayu y l'amenorgamientu del tiempu necesariu pa llevar a cabu'l trabayu. Con una fe infrayable nel métodu científicu, la contribución de Taylor a na so "estudiu del tiempu" buscó un altu nivel de precisión y previsibilidad pa les xeres manuales.[3]

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2019-12-20.
  2. «Tou sobre la inxeniería industrial». Archiváu dende l'orixinal, el 2015-12-08.
  3. Maynard & Zandin. Manual d'Inxeniería Industrial de Maynard. McGraw Hill Professional 5ta Edición. 5 de xunu de 2001. páxs. 1.4-1.6

Enllaces esternos

editar