Wikipedia

Judit de Francia

Judit de Francia (circa 844, valor desconocíu y Orléans – depués de 870, valor desconocíu) tamién conocida como Judit de Flandes, foi una princesa francesa, primoxénita de los 9 fíos de Carlos el Calvo, rei de Francia, y de Ermentrudis d'Orleans, la so primer esposa.[5] Pol so matrimoniu colos reis de Wessex, primero convirtióse en reina y, darréu, en casándose col conde de Flandes, foi condesa de Flandes.

Judit de Francia
Vida
Nacimientu valor desconocíu y Orléans, circa 844[1]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Muerte valor desconocíu, depués de 870
Familia
Padre Carlos el Calvu
Madre Ermentrudis de Orleans
Casada con Ethelwulfo (es) Traducir (856 (Gregorianu) – )[1]
Ethelbaldo de Wessex (es) Traducir (858 (Gregorianu) – )[1]
Balduino I de Flandes (es) Traducir (863 (Gregorianu) – )[1]
Fíos/es
Hermanos/es
Pueblu Dinastía carolinxa
Estudios
Llingües falaes francés
Cambiar los datos en Wikidata

El so padre obligóla a casase con Ethelwulfo, rei de Wessex. La ceremonia tuvo llugar el 1 d'ochobre de 856, na llocalidá francesa de Verberie-sur-Oise, en tornando'l rei d'un pelegrinaxe a Roma que realizó al pie del so fíu menor Alfredo. Ethewulfo tenía 50 años y Judit tan solo 12.

Una vegada llegada a Wessex, foi coronada reina, siendo la primera consorte real en recibir tal honor. La siguiente sería Elfrida, esposa del rei Edgar el Pacíficu.[6]

Ethelbaldo de Wessex, segundu fíu del rei Ethewulfo, obligó al so padre a abdicar, siendo coronáu rei nel añu 856. El 13 de xineru del añu 858 morrió Ethelwulfo. Un mes más tarde Judit casóse col so fiyascu y nuevu rei de Wessex, Ethelbaldo.

Ella cuntaba con 14 años y él con 23.[7] Sicasí, el matrimoniu ye anuláu poco primero de la muerte del rei Ethebaldo, pola mor del parentescu qu'había ente dambos, pos yeren madrasca y fiyascu. Judit ye devuelta a Francia y confinada por orde paterna nel monesteriu de Senlis.

En xineru de 862, escapóse con Balduino I Brazu de Fierro, conde de Flandes, de 23 años, siendo bien probable que se casaren nel mesmu monesteriu de Senlis antes de la fuxida.

La nueva pareya tuvo fuxendo del rei Carlos, naturalmente ofendíu pola fuga de la so fía, hasta'l mes d'ochobre, cuando se punxeron sol amparu del primu de Judit, el rei Lotario II de Lotaringia. D'ellí, colaron a Roma, solicitando la proteición del Papa Nicolás I, quien llogró la total reconciliación ente Balduino y Carlos el Calvo.

Judit y Balduino casáronse formalmente na ciudá de Auxerre, el 13 d'avientu de 863.[8] D'esti matrimoniu nacieron 3 fíos:

  • Ledgarda, condesa de Amiens
  • Balduino II, conde de Flandes
  • Rodolfo, conde de Cambrai

Morrió nel añu 870, a los 26 años d'edá.

Referencies

editar
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Afirmao en: La Préhistoire des Capétiens. Páxina: 308-309. Autor: Christian Settipani. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1993.
  2. ↑ Afirmao en: Kindred Britain.
  3. ↑ 3,0 3,1 Afirmao en: The Peerage. Llingua de la obra o nome: inglés. Autor: Darryl Lundy.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 Afirmao en: La Préhistoire des Capétiens. Páxina: 308-313. Autor: Christian Settipani. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1993.
  5. ↑ «A Biographical Dictionario of Dark Age Britain».
  6. ↑ «Ethelwulf, Oxford Online Dictionary» (2004).
  7. ↑ Keynes, S; Lapidge, M (1983). Alfred the Great: Asser's Life and Other Contemporary Sources. Penguin.Keynes, S; Lapidge, M (1983) Alfred the Great: Asser's Life and Other Contemporary Sources. Penguin.
  8. ↑ «Women at the Beginning: Origin Myths from the Amazons to the Virgin Mary». Princeton University Press. 2006. 


Predecesor:
Osburga 		Reina Consorte d'Inglaterra
856-860 		Socesor:
 
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Judit_de_Francia&oldid=3913653»